تحولات غزه؛ آینده خاورمیانه را محور مقاومت ترسیم خواهد کرد!
با شکست راهبردی رژیم اسراییل در این نبرد خونبار، نقشه این نقطه جهان از سوی محور مقاومت ترسیم خواهد شد نه روایت زورگویی و اشغال نظامی رژیمی که روی دست امریکا ایستاده و تافته جدا بافته از کلیت خاورمیانه است
آتش‌بس موقت در نوار غزه رویداد عظیمی است که در طول نزدیک به هفت دهه از ایجاد رژیم اسراییل در سرزمین‌های فلسطینی رخ نداده بود. این آتش‌بس گذشته از این که طلسم شکست ناپذیری ماشین جنگی رژیم اسراییل را شکست، برای ملت فلسطین نیز حاوی پیامی مهم و همزمان امید آفرین مبنی بر پیروزی سیاسی در جبهه فرهنگی بود.
رژیم اسراییل با ناز و نعمتی که در عرصه اقتصادی، سیاسی، نظامی، فرهنگی و رسانه‌ای از جانب امریکا و در کل غرب دریافت می‌کند، مقاومت فلسطینی را همواره دست کم می‌گرفت و با آن به عنوان یک جنبه امنیتی کوچک در جوار سرزمین‌های اشغالی برخورد می‌کرد، نه جریانی جدی با ساز و برگ نظامی منظم و آموزش دیده و مسلح با اعتقاد راسخ برای آزادی. در واقع رژیم اسراییل پس از شکست اعراب در جنگ شش روزه، چنان باد کرده و روایت نظامی خود را پیروزی می‌دانست که هرگز متوجه شکل‌گیری مقاومت فلسطینی نبود و اگر هم به آن می‌پرداخت، دست کم هم‌شان خود نمی‌پنداشت. اما جنگ خونین دو ماهه اخیر و سپس آتش‌بس موقف و تبادله اسرا از یک موضع برابر، به همان اندازه که وجهه مقاومت فلسطینی را در خاور میانه، جهان عرب و فلسطین برجسته کرد، رژیم اسراییل را چه در درون و چه در بیرون تحقیر نمود و ماشین جنگی آن را زمین گیر کرد.
درست است که رژیم اسراییل با حمایت‌های امریکا و غرب توانست به مدت بیش از ۵۰ روز مردم ملکی غزه را به خاک و خون کشاند، اما همین تهاجم گسترده نظامی اسراییل نیز افکار عامه را علیه آن تحریک کرد و تل‌ابیب را از جایگاه مظلوم نمایی تاریخی مبتنی بر هلوکاست و جنگ جهانی دوم، در جایگاه آیشمن ستمگر نشاند. افزون بر این، تبادله اسرا در مناطق جنگی و حضور سربازان حماس تماس پروپاگندا و سازوکار سیاسی رژیم حاکم بر سرزمین اشغالی که به تبعیت از داکتر گوبلز ادامه داشت، نقش بر آب کرد و این مسئله موثریت ماشین جنگی رژیم مذکور را نقش بر آب ساخت.
اکنون به نظر می‌رسد که رژیم اسراییل به رغم چنگ و دندان نشان دادن زیاد، متوجه شکست خود در جبهه نظامی و سیاسی و فرهنگی شده و به دنبال راهی دست کم برای عقب‌نشینی «آبرومند» از مسئله غزه است و چراغ سبز نشان دادن به تمدید آتش‌بس نیز باید در همین چارچوب تعبیر شود. بنا بر این، اکنون روایت مسلط در نوار غزه و کل سرزمین‌های اشغالی و حتی فراتر از آن در کشورهای همسایه فلسطین، نه دیدگاه تل‌ابیب که موضع مقاومت فلسطینی است؛ زیرا تبادله اسرا و تمدید آتش‌بس در نوار غزه پس از تهاجم هولناک ۵۰ روزه رژیم اسراییل بر نوار غزه و کشتار نزدیک به ۱۵ هزار زن و مردم و کودک بی‌گناه فلسطینی، موقعیتی را خلق کرده که آینده خاور میانه به آن گره خورده و شکی نیست که با شکست راهبردی رژیم اسراییل در این نبرد خونبار، نقشه این نقطه جهان از سوی محور مقاومت ترسیم خواهد شد نه روایت زورگویی و اشغال نظامی رژیمی که روی دست امریکا ایستاده و تافته جدا بافته از کلیت خاورمیانه است.
