ترمینولوژی ملی یا لاپوشانی جنایتهای جنگی
گلبدین حکمتیار با طرح چنین تِزهایی از یکسو میخواهد جنایات خویش و نسل کشیهای خودش را پنهان کند و از سوی دیگر میخواهد با طرح کردن چنین مباحثی خود را در دل قوم پشتون جا کرده و برای آنها چنین نشان دهد که وی رهبر دلسوز این قوم بوده و میخواهد از حقوق آن دفاع کند.
رهبر حزب اسلامی افغانستان در تازهترین اظهار نظر خود گفته است: بعضی از رسانهها ترمینولوژی ملی را در نظر نگرفته و از واژهگان ایرانی استفاده میکنند. در اینکه آقای حکمتیار چیزی در مورد زبان فارسی-دری نمیداند شکی نیست و همچنین اینکه نمیتواند بفهمد که قبلا از ایران کنونی، زبان این کشور زبان بسیاری از مردم افغانستان نیز بوده است و اکنون نیز چنین میباشد.
به باور نویسنده این سطور اظهار نظرهای این چنینی گلبدین حکمتیار مبنی بر گفتن پوهنتون یا دانشگاه… و اظهار نظر قبلی وی مبنی بر شهروند بودن یا تبع بودن، کاربرد زبانی و زبانشناسی نداشته، بلکه صرف به این دلیل صورت میگیرد که جای گفتمان دیگری را پُر کند و آن گفتمان که میبایست جای آن با چیز دیگر پُر شود چیزی نیست جز گفتمان؛ دادخواهی از جنایتهای جنگی حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار در دهه ۹۰ میلادی و جنگهای داخلی افغانستان و زیر راکت گرفتن مردم کابل و خانههای مسکونی.
حکمتیار میخواهد استراتیژی عادیسازی را در پیش بگیرد تا بستری برای وجود خود در نظام کنونی بسازد و این بستر تا زمانی که ذهنیت مردم افغانستان نسبت به وی تغییر نکند، امکانپذیر نیست. مردم افغانستان میبایست به جای صحبت از کشتن غیرنظامیها، سوختاندن مکاتب، و خانهجنگیها و نسل کشیهای دهه ۹۰ و راکتباران شدن توسط حزب اسلامی حکتمیار و دادخواهی قربانیان جنایات وی و در مورد تِزهایش حرف بزنند! و این خود همان استراتیژی عادیسازی گلبدین حکمتیار است. تا از این طریق وارد گفتمان رایج سیاسی شده و زمینه و بستر برای حضور وی مهیا گردد. در شرایط ذیل بهترین عملکرد برای حضور گلبدین حکمتیار و زمینهسازی برای وی؛ گفتمان در محور قومیت و شئوونیسم است و از آنجا که در شرایط فعلی در افغانستان نهتنها شئوونیسم بد نیست که مدافعان آن جزو خدمتکاران جامعه و بخصوص آن قوم خاص محسوب میشوند.
و تمام اینها در حالی است که دیروز طرفداران حزب گلبدین حکمتیار به سرکردهگی یکی از قوماندانهای این حزب به مسجدی در تخار حمله کردند. سخنگوی والی تخار در شمال افغانستان تایید کرده که افراد مسلح یکی از فرماندهان وابسته به حزب اسلامی حکمتیار با حمله به مسجدی، دستکم ۳ نمازگزار را کشته و ۱۱ نفر را زخمی کردهاند. وی همچنین میافزاید، مهار نیروی تحت فرمان این فرمانده حزب اسلامی، که چند ماه پیش به روند صلح پیوسته و هنوز خلع سلاح نشده، از توان حکومت محلی تخار بیرون است.
مهدی سرباز- خبرگزاری دید