ترورهای هدفمند؛ زندگی توام با وحشت مرگ در کابل
بسیاری از فعالان جامعه مدنی از این هراس دارند که هر قدر این گفت‌وگوها به تأخیر افتد، خشونت‌ها به همان اندازه تشدید خواهد یافت تا از دستاوردهای حقوق بشری، آزادی‌های مدنی و آزادی بیان آهسته آهسته فاصله بگیریم.
این حملات برای وارد کردن تلفات سنگین یا گرفتن سرخط خبرهای بین‌المللی برنامه‌ریزی نشده، بلکه موجی از ترورهایی می‌باشد که به منظور خاموش نمودن، تهدید و ایجاد رعب و وحشت سراسر پایتخت افغانستان و نقاط دیگر این کشور را فرا گرفته است.
اکثر قربانیان افراد ملکی – وکلا، اعضای جامعه مدنی و مقامات متوسط دولتی – هستند که برای صلح کار می‌کنند؛ قتل‌هایی که حتی نسبت به حملات بزرگ پیش از امضای توافق‌نامه امریکا و طالبان در ماه فبروری، بیشتر ناخوشایند است.
عبدالفواد شاگیوال ۳۰ ساله، فعال مدنی که مربی‌اش – استاد و مقام وزارت معارف – به تازگی در یک حمله هدفمند در کابل به قتل رسید، می‌گوید: «اکنون بسیاری مانند ما هستند که معتقدند زندگی مان در خطر است. مانند سابق نیست».
شاگیوال می‌گوید وحشت در کابل این قدر عمیق است که بسیاری فعالان جامعه مدنی از ترس در مراسم خاکسپاری و تشیع جنازه دوستان و همکاران شان نمی‌توانند اشتراک کنند.
عوامل بسیاری حملات نامعلوم است و در برخی موارد، طالبان با انتشار اعلامیه‌هایی دخالت در این حملات را رد کردند. اما مقامات امنیتی افغانستان می‌گویند آن‌ها معتقدند شبه‌نظامیانی مرتبط با طالبان در این حملات دست دارند.
طارق آرین سخنگوی وزارت امور داخله می‌گوید: «طالبان به عنوان چتری برای این حملات عمل نموده و زیرساخت‌های تروریستی را در سراسر افغانستان فراهم می‌کنند».
وی می‌افزاید که در ماه‌های اخیر، این گروه شبه‌نظامی چنین حملات را افزایش داده تا نفوذ و اهرم فشار بیشتری در گفت‌وگوهای صلح با حکومت افغانستان به دست آورد.
اما بسیاری از فعالان جامعه مدنی از این هراس دارند که هر قدر این گفت‌وگوها به تأخیر افتد، خشونت‌ها به همان اندازه تشدید خواهد یافت تا از دستاوردهای حقوق بشری، آزادی‌های مدنی و آزادی بیان آهسته آهسته فاصله بگیریم.
به گفته وزارت امور داخله، طی چند ماه گذشته، ۳۹ تن در قتل‌های هدفمند کشته شدند.
