تروریزم پاکستانی چه زمانی تحریم می‌شود؟
وی به طور خصوصی به دو امریکایی یادآوری کرد که گرچه می‌خواهد جنگ نیابتی را متوقف کند، اما ارتش پاکستان نمی‌تواند بسیاری از افسران بازنشسته و فعال را که با او در میان طالبان کار می‌کنند، تحت کنترول خود بگیرد
با افزایش خشونت‌ها در سراسر افغانستان و این‌که دولت پاکستان هر روز واضح‌تر می‌گوید به قطع ارتباط با تروریستان یا طالبان اهمیتی نمی‌دهد، بسیاری مردم افغانستان این سئوال را از سازمان ملل متحد می‌پرسند – چه وقت تحریم‌ها بر تروریزم پاکستانی شروع خواهد شد؟
تلاش برای قطع روابط پاکستان با طالبان
از زمان امضای توافقنامه دوحه و کابل در فبروری ۲۰۲۰، جهان، ایالات متحده و به ویژه افغانستان بر پاکستان فشار می‌آورد تا روابط خود را با نیروی نیابتی طالبان و سایر تروریست‌هایی که در پاکستان زندگی می‌کنند، قطع کند. درست چند روز قبل از امضای توافقنامه دوحه، یک جنرال سازمان اطلاعات پاکستان (آی‌اس‌آی) در کنفرانس علنی ستاد فرماندهی مرکزی ایالات متحده (سنتکام) پذیرفت که جنگ نیابتی نظامی پاکستان علیه افغانستان تأثیرگذار نیست و این‌که پاکستان باید روی اقتصاد خود تمرکز کند، نه افغانستان. وی به طور خصوصی به دو امریکایی یادآوری کرد که گرچه می‌خواهد جنگ نیابتی را متوقف کند، اما ارتش پاکستان نمی‌تواند بسیاری از افسران بازنشسته و فعال را که با او در میان طالبان کار می‌کنند، تحت کنترول خود بگیرد.
در ابتدا، درخواست‌ها از پاکستان برای انجام اقدامات بیشتر جهت توقف خشونت طالبان و مجبور کردن آن‌ها به جدی گرفتن مذاکرات صلح، با حاشیه‌روی‌های متعارف پاکستان مواجه شد: «ما هیچ قدرتی بالای طالبان نداریم» یا «ما با طالبان کاری نداریم» یا حتی این دروغ جسورانه که «هیچ طالبی در پاکستان نیست، همه آن‌ها در افغانستان زندگی می‌کنند». این مورد دیگر خریدار ندارد، چنانچه روند دوحه پوشش‌ها را از بین برد. هفته گذشته، وزیر خارجه پاکستان نتوانست خود را قانع کند تا اسامه بن لادن را یک تروریست خطاب کند و نه هم رفتار طالبان را محکوم.
در همین حال، ویدیویی به تاریخ ۲۸ جولای منتشر شد که نشان می‌دهد ملا «نبی» یکی از فرماندهان شبکه حقانی متحد طالبان، جنگجویانی را در پاکستان سازماندهی و آن‌ها را برای کشتن مردم افغانستان در ولایت‌های خوست، پکتیا، پکتیکا و لوگر مسلح می‌کند.
گفتن حقایق خطرناک است
درست همین هفته گذشته، شیخ رشید احمد وزیر داخله پاکستان اعتراف کرد که گذشته از هر چیزی، طالبان در پاکستان و حتی در حومه‌های شهر اسلام‌آباد حضور دارند. وی همچنین از رهبران طالبان خواست در عوض ندادن پایگاه به نیروهای امریکایی از سوی پاکستان، تحریک طالبان پاکستان و سایر گروه‌ها را مهار کنند.
حمدالله محب مشاور امنیت ملی افغانستان در پاسخ گفت: «من شیخ رشید، وزیر داخله پاکستان را به دلیل افشای حمایت پاکستان از طالبان تحسین می‌کنم. ما به پاکستانی‌های شجاع بیشتر نیاز داریم تا در برابر حمله به افغانستان صحبت کنند».
هفته گذشته، پس از آن‌که عثمان خان کاکر سناتور پاکستانی، ملت خود را به دلیل حمایت نظامی از خشونت طالبان در افغانستان محکوم کرد، اندکی بعد جنازه وی به طرز مرموزی پیدا شد. خانواده وی ادعا می‌كند كه وی به دلیل اظهاراتش به قتل رسیده و كمسیون قضایی در حال تحقیق مرگ وی است.
در افغانستان، طالبان در حال آتش‌زدن دکان‌ها، از بین بردن افراد ملکی در ملی‌بس‌ها و تخریب زیرساخت‌های برق است که برای مداوای مریضان کرونایی ضروری می‌باشد. این‌ها جز جنایت جنگی و اقدامات تروریستی علیه افراد ملکی بی‌گناه، چه می‌تواند باشد.
گام منطقی بعدی که اکثر مردم افغانستان دوست دارند ببینند، یک دوسیه رسمی ارایه‌شده به سازمان ملل متحد است؛ اسنادی که پشتیبانی پاکستان را از تروریزم طالبان نشان دهد. پناهگاه‌های امن، مراقبت‌های بهداشتی، در اختیار قراردادن مواد جنگی و منفجره، جذب و آموزش جنگجویان و در بسیاری موارد گنجاندن افسران ارتش پاکستان در داخل تشکیلات طالبان، همه شواهدی است که باید مورد توجه قرار گیرد. ارتباطات طالبان با القاعده به تازگی توسط سازمان ملل مستند شده و دیگران نیز باید بخشی از این تحقیقات باشند.
اکثریت مردم نیز معتقد هستند که طالبان از مذاکرات صلح چشم‌پوشی و از آتش‌بس اجتناب می‌کنند، مگر این‌که با فشارهای پاکستان و قطر مواجه شوند. در حالی که قطر می‌تواند به راحتی محل بود و باش طالبان را ببندد و تنها در جریان مذاکرات فضایی را در هوتل فراهم کند، اما پاکستان کارهای بیشتری می‌تواند انجام دهد. پاکستان تا زمانی که خود فشار جهانی را احساس نکند، احتمالاً بر طالبان فشار نخواهد آورد. هزینه عدم اقدام دیپلماتیک، افزایش هرروزه تلفات افراد ملکی، احتمال جنگ داخلی و ۱۰ میلیون پناه‌جوی دیگر خواهد بود که وارد سیستم بیش از حد اشباع‌شده می‌شود. به راحتی می‌توان دید که چرا مردم افغانستان خواهان تحریم پاکستان به خاطر حمایت از تروریزم است.
