تعیین نمایندۀ ویژه باید به هدف ایجاد نظم سیاسی شهروندمحور و مبتنی بر ارادۀ آزاد مردم افغانستان صورت گیرد

خبرگزاری دید: جریان‌های همسوی سیاسی در واکنش به برگزاری نشست دوم دوحه و عدم دعوت از جریان‌های سیاسی موثر، می‌گویند که «هر نوع تلاش برای ترمیم وضعیت موجود چیزی جز ضیاع وقت، ایراد آسیب‌های بیشتر به مردم افغانستان، هزینه‌های بیشتر برای جامعه جهانی و پاک کردن صورت مسئله به جای حل آن نیست».

جریان‌های سیاسی همسو که با نشر اعلامیه‌ای به نشست دوم دوحه که بدون حضور این جریان‌ها و عدم اشتراک طا-لبان برگزار شد، واکنش نشاده داده و تاکید کرده که بدون تعامل طرف‌های درگیر و موثر سیاسی، حل بحران افغانستان ممکن نیست.

در بخشی از اعلامیه درج شده: «این نشست بر بنیاد قطعنامه ۲۷۲۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد به منظور یافتن راه حل برای بحران افغانستان با تمرکز ویژه روی مسئله مهار تروریسم و تعامل گروه طالبان با جهان برگزار شده است. در قطعنامه نامبرده مسایل حقوق بشری، فقر مطلق و نسبی، آپارتاید جنسیتی و قومی، کوچ اجباری، به گروگان گرفته شدن سرنوشت مردم افغانستان توسط یک گروه مخالف تمام ارزش‌های انسانی و حقوق بشری صرفاً به عنوان مسائل حاشیه‌ای مورد توجه قرار گرفته بود. نشست دوحه نیز عمدتا بر همان بنیاد به جلو رفته و برآیندی که در آن به ریشه‌های بحران نیم قرنه افغانستان پرداخته شده باشد وجود نداشت».

به باور این جریان‌های سیاسی، مسئله اصلی بحران افغانستان حق تعیین سرنوشت مرم افغانستان است که غصب شده است.

اعلامیه تصریح کرده، تا زمانی که این مسئله در کانون توجه قرار نداشته باشد، «هر نوع تلاش برای ترمیم وضعیت موجود چیزی جز ضیاع وقت، ایراد آسیب‌های بیشتر به مردم افغانستان، هزینه‌های بیشتر برای جامعه جهانی و پاک کردن صورت مسئله به جای حل آن نیست. سازمان ملل متحد توجه داشته باشد که حل بحران افغانستان منوط به تعامل سازنده با همه اطراف دخیل در قضایای افغانستان».

در این اعلامیه همچنان به خواست شماری از جوانب دخیل در موضوع افغانستان برای ترمیم وضعیت موجود نیز اشاره شده و افزوده که چنین خواستار خوشبینانه ترین چیزی است که می توان تصور کرد.

اعلامیه: با توجه به تنوع قومی و فرهنگی افغانستان، نقشۀ راه حل بحران افغانستان، نیازمند ساز وکار فراگیری است که خواست‌های برحق تمامی طرف‌ها و شهروندان کشور با درنظرداشت اصل عدالت اجتماعی و حقوق شهروندی در آن انعکاس یابد. به همین جهت بزرگترین نقصان دومین نشست دوحه را عدم حضور نمایندگان نهادهای سیاسی و مردم تحت ستم کشور می‌دانیم.

 جریان های سیاسی همسو همچنان به موضوع تعیین نماینده ویژه از سوی ملل متحد برای افغانستان اشاره کرده و ضمن حمایت از آن، مسایلی را به عنوان شرط موفقیت آن بیان کرده است: «معتقدیم که موفقیت نماینده در حل بحران، منوط به رایزنی و مشوره با تمامی طرف‌های مؤثر سیاسی و جامعۀ مدنی افغانستان، حصول اطمینان از اشراف و آگاهی نمایندۀ ویژه از ریشۀ معضلات، واقعیت‌ها و حساسیت‌های موجود، به ویژه تنوع قومی، مذهبی و جنسیتی در افغانستان و باورمندی نمایندۀ ویژه به اصل مردم‌سالاری و حقوق بشر می‌باشد و بر آن تاکید می‌کنیم. بر علاوه، تعیین نمایندۀ ویژه باید به هدف ایجاد نظم سیاسی شهروندمحور و مبتنی بر ارادۀ آزاد مردم افغانستان صورت گیرد و ترجیحاً از میان شهروندان کشورهایی برگزیده شود که درکنار آشنایی با افغانستان، به اصل بی‌طرفی در هنگام ماموریت معتقد و در اجرای امور مستقلانه عمل کند».

نام جریان‌های همسو بر اساس الفبا:

جبهه آزادی افغانستان

شماری از جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان

حزب وحدت اسلامی افغانستان

حزب همدلی مردم افغانستان

شورای  اعتدال ملی

شورای مقاومت ملی شامل احزاب و جریان‌های آتی:

–  حزب اسلامی افغانستان

–  حزب جمعیت اسلامی افغانستان

–  حزب جنبش ملی اسلامی افغانستان

–  حزب دعوت اسلامی افغانستان

–  حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان

–  حزب عدالت و آزادی افغانستان

–  جبهه مقاومت ملی افغانستان

–  شورای لوی مشرقی

–  شورای لوی قندهار

–  شورای شمالی بزرگ

–  روند حفاظت از ارزش‌های جهاد و مقاومت مردم افغانستان