تنش میان سران قدرت؛ ارگ راست می‏‌گوید یا سپیدار؟

ارگ نمی‌پذیرد که در کار کمیسیون مستقل انتخابات مداخله می‌کند. اما اعضای کمیسیون مستقل انتخابات و اسنادی که رسانه‌ها نشر کرده‌اند، به وضوح نشان‌دهنده‌ آن است که ارگ طرزالعمل داخلی کمیسیون مستقل انتخابات را نقض کرده و به آن وقعی نگذاشته است.

وضعیت سیاسی بسیار مسخره است. ارگ از طریق سخنگویش اظهارات رییس اجرایی کشور را تکذیب می‌کند. ارگ به طور غیرمستقیم داکتر عبدالله را به مغشوش‌سازی اذهان عامه متهم کرد.
داکتر عبدالله هم بسیار به صراحت ارگ را متهم کرد که در کار کمیسیون مستقل انتخابات مداخله می‌کند. مقام‌های مستعفی کمیسیون انتخابات هم ارگ را متهم می‌کنند که در کار کمیسیون مستقل انتخابات مداخله می‌کند.
داکتر عبدالله در جلسه‌ شورای وزیران گفت که در مورد کوچک‌سازی حوزه‌های رای‌گیری هم ارگ به سود خود عمل و فشار لازم را بر کمیسیون وارد خواهد کرد.
این نوع اظهارات نشان می‌دهد که تنش در درون حکومت به اوج رسیده است. سال گذشته تصور نمی‌شد که غنی و عبدالله بار دیگر به جان هم بیفتند.
سال گذشته میزان تفاهم میان ریاست اجرایی و ارگ بسیار بالا بود. اما با نزدیک شدن به پایان سال چهارم عمر حکومت وحدت ملی، تنش‌ها بار دیگر اوج گرفته است. دو طرف می‌خواهند مشروعیت سیاسی خود را حفظ کنند.
ارگ‌ می‌خواهد به هوادارانش نشان دهد که به عبدالله وقعی نمی‌گذارد، داکتر عبدالله هم می‌خواهد به حوزه‌ سیاسی‌ که از آن برخاسته است، ثابت کند که در برابر اشرف غنی می‌ایستد و کوتاه نمی‌آید. دولت‌های حامی افغانستان می‌دانستند که در سال ۲۰۱۸ اختلاف‌های سیاسی در درون حکومت افزایش خواهد یافت. اداره‌ اطلاعات ملی امریکا پارسال اعلام کرده بود که اختلاف‌های سیاسی درون حکومت افغانستان در سال ۲۰۱۸ بیشتر می‌شود. امروز می‌بینیم که این اختلاف‌ها نه تنها که بیشتر شده، بلکه به اوج هم رسیده است.
اختلاف‌ها تا جایی به اوج رسیده است که سخنگوی ارگ، داکتر عبدالله را متهم به مغشوش‌سازی اذهان عامه می‌کند و او را شریک تصمیمی می‌داند که بر اساس آن در کاپی تذکره‌های کاغذی برچسب نصب شود.
ارگ نمی‌پذیرد که در کار کمیسیون مستقل انتخابات مداخله می‌کند. اما اعضای کمیسیون مستقل انتخابات و اسنادی که رسانه‌ها نشر کرده‌اند، به وضوح نشان‌دهنده‌ آن است که ارگ طرزالعمل داخلی کمیسیون مستقل انتخابات را نقض کرده و به آن وقعی نگذاشته است.
ارگ نخواست به طرزالعمل داخلی و تصامیم کمیسیون مستقل انتخابات احترام بگذارد. این امر، سبب افزایش تنش در درون حکومت شده است.
تنش داخلی در درون حکومت به سود هیچ جناحی نیست. این تنش منافع کلان افغانستان را صدمه می‌زند. افغانستان، کشوری است که از بحران تشکیل دولت مدرن رنج می‌برد. در این‌جا اقتصاد ملی پا نگرفته است و متکی به کمک‌های بیرونی است.
جنگ به دلیل حمایت پاکستان از طالبان ادامه دارد، اقتصاد کشور سروسامان ندارد و رونق اقتصادی کاذبی که حضور گسترده‌ ناتو فراهم کرده بود، از بین رفته است و همین حکومت می‌گوید که میزان فقر افزایش چشم‌گیری یافته است.
در چنین وضعیتی اصلاً نیاز نیست که سران حکومت برای افزایش مشروعیت قومی خود، تنش بیشتری در درون حکومت خلق کنند. سران حکومت باید تنش‌زدایی بکنند. آنان باید روی مسایل حساس سیاسی در تفاهم با همدیگر تصمیم بگیرند. افغانستان کشوری نیست که در آن یک تیم بتواند با زور خواست‌های خود را برجناح‌های دیگر بقبولاند. باید سیاست‌مدارن و دولت‌مردان افغانستان، راه گفت‌وگو و تفاهم را در پیش بگیرند. سران حکومت وحدت ملی نشان دادند که در دشوارترین شرایط، زمانی که انتخابات ریاست جمهوری به بحران رفت، می‌توانند تصمیم معقول بگیرند. همان روحیه باید بر حکومت برگردد. رییس جمهور نباید وارد تنش سیاسی با داکتر عبدالله شود. هر دو جناح باید اختلاف‌ها را از راه گفت‌وگو و با انعطاف‌پذیری لازم حل کنند.
جلال دولت آبادی- خبرگزاری دید