جنگ زرگری کمیسیون‌های انتخاباتی؛ مردم در کجای معادله قرار دارد؟
کمیسیون شکایات انتخاباتی باید بررسی‌هایش را ادامه دهد. این کمیسیون باید تا جایی که ممکن است زمینه را برای تحقق‌بخشی عدالت انتخاباتی، فراهم سازد. اما هر تصمیم کمیسیون شکایات انتخاباتی باید با در نظر داشتن واقعیت‌ها و قابلیت‌های نهادها از جمله کمیسیون انتخابات باشد.
کمیسیون شکایات انتخاباتی از موضع قبلی‌اش مبنی بر ابطال آرای کابل، عقب‌نشینی کرد. ابطال مجموع آرای انتخابات پارلمانی در ولایت کابل، نه ممکن بود و نه مطلوب. کمیسیون انتخابات نمی‌توانست در کابل انتخابات مجدد برگزار کند. کمیسیون انتخابات در مدیریت انتخابات پارلمانی نمره قبولی نیاورد. این کمیسیون انتخابات پارلمانی قندهار را که یک هفته پس از برگزاری سراسری انتخابات پارلمانی برگزار شد، نیز نتوانست درست مدیریت کند. بی‌نظمی‌های انتخاباتی کابل، در قندهار تکرار شد. این نشان می‌دهد که کمیشنران بر حال کمیسیون انتخابات توانایی مدیریتی برگزاری انتخابات را ندارند. اگر کمیسیون شکایات انتخاباتی از موضعش عقب‌نشینی نمی‌کرد، کمیسیون انتخابات به هیچ وجه نمی‌توانست در کابل انتخابات برگزار کند.
کمیسیون شکایات انتخاباتی باید بررسی‌هایش را ادامه دهد. این کمیسیون باید تا جایی که ممکن است زمینه را برای تحقق‌بخشی عدالت انتخاباتی، فراهم سازد. اما هر تصمیم کمیسیون شکایات انتخاباتی باید با در نظر داشتن واقعیت‌ها و قابلیت‌های نهادها از جمله کمیسیون انتخابات باشد. کمیسیون انتخابات در وضعیت کنونی‌اش نمی‌تواند در هیچ ولایتی انتخابات مجدد برگزار کند. باید روش‌های دیگر برای تحقق عدالت انتخاباتی به کار گرفته شود. کمیسیون انتخابات هم باید با کمیسیون شکایات انتخاباتی همکاری کند. کمیسیون انتخابات همان طوری که تعهد کرده است باید اسناد و مدارک لازم را به کمیسیون شکایات انتخاباتی بسپارد. عدالت انتخاباتی تا جایی که ممکن است باید محقق شود. روشن است که مسئول بی‌نظمی‌های انتخاباتی و جنجال‌هایی که به وجود آمده است، کمیشنران کمیسیون انتخابات هستند.
کمیشنران کمیسیون انتخابات فرصت و منابع کافی در اختیار داشتند تا انتخابات پارلمانی برگزار کنند که عیب‌ونقص آن کم‌تر باشد، اما نتوانستند. کمیشنران کمیسیون انتخابات باید از مجموع شهروندان افغانستان پوزش می‌خواستند، اما این کار را نکردند. برعکس کمیشنران کمیسیون انتخابات خواهان سپاس‌گزاری بودند. در این هم هیچ تردیدی نیست که رهبران حکومت وحدت ملی با گزینش کمیشنران برای کمیسیون انتخابات بسیار غیرمسئولانه برخورد کردند. وقتی کمیته گزینش کارش را تمام کرد، رهبران حکومت با فهرست نهایی برخورد سیاسی کردند. رهبران حکومت وحدت ملی به جای این که به توانایی‌های مدیریتی، تعهد و تخصص داوطلبان پست کمیشنری کمیسیون انتخابات بیندیشند، ملاحظات سیاسی را مد نظر قرار دادند. به همین دلیل بود که رهبران حکومت از ورود افرادی که فکر می‌کردند به طرف مقابل نزدیک است، به کمیسیون انتخابات جلوگیری کردند.
جلال فرامرز- خبرگزاری دید
