حکومت توان مدیریت دارد؟
پرسش پیش آمده این است که آیا حکومت کنونی توان مدیریت روند صلح و برگزاری انتخابات ریاست جمهوری را دارد یانه.
حکومت افغانستان در چند گفتمان مهم درگیر است. برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در ششم ماه میزان و فرایند گفتوگوهای صلح که به مراحل حساس خود رسیده است. البته در مورد دوام کار حکومت وحدت ملی نیز اعتراض وجود دارد و نامزدان انتخابات ریاست جمهوری اصرار دارند که بربنیاد ماده ۶۱ قانون اساسی، دوام کار حکومت غیر قانونی است. اعتراضی که ریاست جمهوری تاکنون به آن اعتنایی نکرده است.
پرسش پیش آمده این است که آیا حکومت کنونی توان مدیریت روند صلح و برگزاری انتخابات ریاست جمهوری را دارد یانه؟
وضعیت جاری و تجربه حکومتداری محمد اشرف غنی نشان میدهد که او نمیتواند به گونه درست و ایدهآل انتخابات و صلح را مدیریت کند. هفتمین دور گفتوگوهای قطر میان نمایندگان گروه طالبان و امریکاییها امروز سه شنبه( هشت سرطان) آغاز شد. گفته میشود در همین دور از گفتوگوها، امریکا و طالبان به توافقاتی دست پیدا کنند و نهایی نمایند.
مایک پمپئو وزیر خارجه امریکا به تازگی کابل آمد و در دیدار با آقای غنی و عبدالله گفت که تا دو ماه دیگر باید با طالبان به توافق برسند و انتخابات ریاست جمهوری در افغانستان برگزار شود.
با آن که پروسه گفتوگوهای صلح برای رسیدن به یک توافق سیاسی نزدیک شده است، اما حکومت در این پروسه کلاً غایب بوده. امریکاییها تاکید میکنند که تا دو ماه دیگر باید گفتوگوهای صلح منجر به بستن یک توافق شود، ولی متاسفانه دیده میشود که هنوز در داخل افغانستان اجماعی برای صلح به میان نیامده است.
در خصوص برگزاری انتخابات ریاست جمهوری هم کلی اعتراض و پرسش وجود دارد. به احتمال قوی که انتخابات ریاست جمهوری از جانب تیم حاکم مهندسی شود و مخالفان سیاسی غنی انتخابات را تحریم کنند. تکرار یک تقلب سازمان یافته دیگر در انتخابات وجود دارد و خیلیها وقوع آن را پیشگویی و پیشبینی کردهاند.
نبود اجماع برای صلح و انتخابات نشان میدهد که حکومت کنونی در مدیریت انتخابات و صلح زیاد نمیتواند به طور باید و شاید عمل کند.
در مورد برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و پروسه صلح نسبت به کارکرد شخص آقای غنی انبوهی از بدبینی وجود دارد. غنی در هر دو بحث متهم به تکروی و انحصار طلبی است. اکنون حداقل مردم افغانستان، نمیدانند که جانب امریکا و طالبان روی کدام موارد باهم به توافق میرسند. غنی در این پروسه با اهمیت با نا دیده گرفتن جریانهای دخیل اسباب منزوی شدن افغانستان را در فرایند صلح فراهم کرد. از قراین روشن است که حکومت هم در پروسه صلح به قول معروف بیرون از باغ بوده. آقای غنی در یک سفر دو روزه به پاکستان رفت. گزارشهایی به نقل از آگاهان سیاسی وجود دارد که آقای غنی با هماهنگی کاخ سفید به اسلامآباد رفته است.
استدلال نویسنده این است که حکومت موجود نظر به علتهای مطرح شده نمیتواند در پروسه صلح و انتخابات ریاست جمهوری موفق عمل کند. اجماع سیاسی در باره انتخابات و صلح وجود ندارد. انتظار میرفت که ریاست جمهوری و نیروهای سیاسی در مورد انتخابات و صلح یک صدای واحد میشدند که چنین نیست.