حکومت در پی مدیریت اعتراض‌ها به نفع خودش است

در پی شدت گرفتن اعتراض‌های مردم پایتخت و به وجود آمدن جَو ملتهب سیاسی و امنیتی در کابل حکومت یک گام به عقب گذاشته و اعلام کرد که حاضر است با معترضان مذاکره کرده و به خواست‌های آنها گوش بدهد .
پیش از این حکومت با اوباش خواندن معترضان حرکت آنها را ایجاد اختلال و برپایی آشوب خوانده بود و حاضر نبود خواست‌های آنها را بشنود .
عملکرد نیروهای امنیتی در برابر معترضان نیز نمایانگر موضع حکومت در برابر معترضان بود و حکومت برای متفرق کردن آنها حتا به گلوله‌باری متوسل شد؛ اما بعد از انفجارهای انتحاری در مراسم نماز جنازه سالم ایزد یار که در آن رییس اجرایی نیز حضور داشت، حکومت حاضر شده با نمایندگان معترضان گفت‌وگو کرده و خواست‌های آنها را بشنود .
داکتر عبدالله عبدالله، رییس اجرایی حکومت وحدت ملی که از حملات انتحاری سرای شمالی جان به سلامت برد، در یک نشست خبری اعلام کرد، حکومت حاضر است با نمایندگان معترضان گفت‌وگو کرده و خواست‌های آنها را بشنود .
از سوی دیگر، وی در این نشست خبری از معترضان خواست که آرام باشند و وضعیت را درک کنند تا حکومت بتواند به مشکلات رسیدگی کند .
حالا با توجه به خواست معترضان که کنار رفتن رییس‌جمهور و رییس اجرایی است، این پرسش به میان می‌آید که حکومت چه پاسخی به این خواست معترضان خواهد داد .
به نظر می‌رسد که حکومت متوجه وخامت اوضاع شده و می‌خواهد با سرگرم‌کردن معترضان در یک روند فرسایشی وقت بیش‌تر به دست بیاورد تا بتواند وضعیت ملتهب پایتخت را مدیریت کرده و به حیاتش ادامه بدهد .
خواست معترضان کنار رفتن رییس‌جمهور و رییس اجرایی از مقام‌های‌شان است و بدون شک این خواسته از سوی حکومت پذیرفتنی نیست، بویژه که مخالفان سیاسی نظام نیز با معترضان همصدا شده و خواستار کنار رفتن غنی و عبدالله از قدرت شده‌اند .
دیده شدن چهره‌های مخالف حکومت در میان معترضان بهانه به دست حکومت داده است تا خواسته‌های معترضان را در حد امتیازگیری این چهره‌ها فرو بکاهد و به گفت‌وگو حاضر شود .
در محاسباتی که حکومتی‌ها با خود داشته به این نتیجه رسیده‌اند که خواست معترضان از سوی چند چهره مخالف حکومت مهندسی شده و بدون شک خواست آن‌ها آن‌چیزی نیست که به زبان می‌آورند. با این حساب، حکومت می‌خواهد با نمایندگان معترضان گفت‌وگو کرده و مخالفان سیاسی‌اش را کنار بزند .
در این میان آنچه قربانی محاسبات حکومت و بازی مخالفان سیاسی نظام خواهد شد، خواسته‌های معترضانی است که به گلوله بسته شده‌اند.
خواست معترضان روشن است و هشدار داده‌اند تا زمانی که رییس‌جمهور و رییس اجرائیه از مقام‌های شان کنار نروند، کوتاه نخواهند آمد و به اعتراض‌های‌شان ادامه خواهند داد؛ اکنون حکومت می‌خواهد اعتراض‌ها را مدیریت کرده و امتیازدهی به مخالفان را به حداقل برساند .
از جانب دیگر آمادگی حکومت برای گفت‌وگو با معترضان از سوی رییس اجرائیه عنوان شده، در حالی‌که در گذشته بارها دیده شده است که این مقام حکومتی تنها یک آدرس تشریفاتی بوده و هیچ‌گونه صلاحیت تصمیم‌گیری و اجرایی ندارد .
گفته‌های عبدالله مبنی بر آمادگی حکومت برای گفت‌وگو با معترضان نیز نشان‌دهنده قومی انگاشتن اعتراض‌ها از سوی ارگ بوده و این نهاد قدرت سیاسی در کشور خواسته با پیش کشیدن رییس اجرایی یک‌بار دیگر کانال‌های قومی را تجربه کند .
معترضان هم با آگاهی سیاسی از وضعیت موجود چهره‌های سیاسی مخالف حکومت را از میان خود رانده و اعلام کرده‌اند که وابسته به هیچ جناح و گروه سیاسی نیست .
اکنون وضعیت به گونه عجیبی پیچیده شده، از یک‌ طرف خواست معترضان کنار رفتن عبدالله و غنی از پست‌های شان است، از سوی دیگر، حکومت برای گفت‌وگو با معترضان آمادگی نشان داده و از آن جانب جناح‌های سیاسی مخالف حکومت وارد میدان شده‌اند تا از این وضعیت به نفع خویش بهره‌برداری کنند .
حکومت با پیش کشیدن باب گفت‌وگو می‌خواهد مردم را آرام ساخته و از دادن امتیاز به مخالفان سیاسی‌اش خودداری کند.
ارگ‌نشینان به خوبی دریافته‌اند، اگر اکنون اعتراض‌ها مدیریت و آرام نشوند، فردا دیر خواهد بود و آنگاه سران حکومت باید از ارگ خدا حافظی کنند .
شکوهمند – کابل