حیدری وجودی؛ عارف شاعر در گذشت

حیدری وجودی شاعر، عارف، بیدل شناس و مولانا شناس و همچنان مصاحب کتاخانه عامه به عمر ۸۱ سالگی در گذشت.

حیدری وجودی شاعر، عارف، بیدل شناس و مولانا شناس و همچنان مصاحب کتاخانه عامه به عمر ۸۱ سالگی در گذشت.
به گزارش خبرگزاری دید، غلام‌حیدر مشهور به حیدری وجودی، شاعر، عارف، مولاناشناس و بیدل‌شناس مشهور کشور روز چهارشنبه( ۲۱ جوزا) به دلیل ابتلا به ویروس کرونا در‌گذشت.
وی هنگام وفات ۸۱ سال داشت. حیدری وجودی را به دلیل پرداختن به عرفای معروف، «نجم‌العرفا» لقب داده بودند.
آقای وجودی، زاده رخه پنجشیر بود و بیش‌تر اوقاتش را در کتاب‌خانه عامه کابل می‌گذراند‌. بستگان وی چندی پیش تایید کردند که آقای وجودی به ویروس کرونا مبتلا شده است.
این عارف شاعر تا صنف شش درس خوانده بود و سپس سلوک عارفانه را در پیش گرفت. آقای وجودی با صوفی غلام‌نبی عشقری، شایق جمال و عبدالحق بیتاب نیز آشنایی و با این عرفا نشست و برخاست داشته است. وی از ۵۵ سال بدین‌سو به عنوان مسئول بخش جراید و مجله کتاب‌خانه عامه کابل باقی ماند.
هرچند دوره کار وی در این کتاب‌خانه به پایان رسید، اما به دلیل پیشنهاد وی موقف کاری او از سوی حامد کرزی در کتاب‌خانه عامه کابل دایمی شد.
از او مقالات متعدد در نشریه‌های مشهور کشور به جا مانده است. آقای وجودی بیش‌تر در قالب غزل شعر می‌سرود و تاکنون ۱۴ مجموعه شعری علاوه بر یک دیوان وی چاپ شده است.
عشق و جوانی (۱۳۴۹)، رهنمای پنجشیر (۱۳۵۱)، نقش امید (۱۳۵۵)، با لحظه‌های بهار (۱۳۶۴)، سالی در مدار نور (۱۳۶۶)، سایه معرفت (۱۳۷۵)، صور سبز صدا (۱۳۷۹)، میقات تغزل (۱۳۷۹)، ارغنون عشق (۱۳۸۰)، رباعیات و دوبیتی (۱۳۸۰)، شکوه قامت مقاومت (۱۳۸۱)، غربت مهتاب (۱۳۸۳)، لحظه‌هایی در آب و آتش (۱۳۸۳) و آوای کبود (۱۳۸۳) از مجموعه‌های شعری چاپ شده وی است.
دیوان حیدری وجودی نیز پنج سال پیش به کمک انجمن دوست‌داران بیدل به چاپ رسیده است.
حیدری وجودی به عنوان نقطه ارتباط شعرای معاصر در کابل شناخته می‌شد و برخی از فرهنگیان مدام با وی محافل شعری برگزار می‌کردند.
مرگ وی واکنش‌های گسترده‌ای در پی داشته و برخی از سیاسیون جان باختن حیدری وجودی را ضایعه‌ای بزرگ برای عرفان و ادبیات در کشور خوانده‌اند.
گفتنی است که برخی از اشعار آقای وجودی را آوازخوانان در قالب آهنگ خوانده‌اند که در میان مردم شهرت وافری دارند.