خارجی‌ها در مذاکرات میان‌افغانی دخیل نباشند/ شورای ملی صلح ایجاد شود
تیم انتخاباتی امنیت و عدالت با تأکید به ایجاد شورای ملی صلح، اظهار داشته است که مذاکرات بین نمایندگان جمهوری اسلامی افغانستان و طالبان به مراتب دشوارتر و زمان‌گیرتر از گفتوگوهای میان ایالات متحده و طالبان خواهد بود.
تیم انتخاباتی امنیت و عدالت با تأکید به ایجاد شورای ملی صلح، اظهار داشته است که مذاکرات بین نمایندگان جمهوری اسلامی افغانستان و طالبان به مراتب دشوارتر و زمان‌گیرتر از گفتوگوهای میان ایالات متحده و طالبان خواهد بود.
به گزارش خبرگزاری دید، تیم «امنیت و عدالت» و جریان «محور مردم افغانستان» به رهبری رحمت‌الله نبیل در بیانیه‌ای پیرامون مذاکرات صلح گفته است که با همه تفاوت‌ها میان جریان‌های سیاسی در قضایای حکومت‌داری، در مسایل اساسی مربوط به هستی کشور ما و نظام قانون‌مدار جمهوریت نباید اختلاف بنیادی وجود داشته باشد.
این جریان سیاسی افزوده است که افغانستان در آستانه یک چرخش بسیار مهم تاریخی قرار دارد و گفتوگوهای امریکا با طالبان در حال نهایی شدن است که همه نشانه‌ها دال بر این است که مذاکرات رسمی میان نمایندگان جمهوری اسلامی افغانستان و گروه طالبان به زودی آغاز خواهد شد و بدون شک که این مذاکرات به مراتب دشوارتر و زمان‌گیرتر از گفتوگوها میان ایالات متحده و طالبان خواهد بود.
بیانیه می‌افزاید: نیرو‌های سیاسی، جنبش‌های مدنی و اجتماعی و همچنان شخصیت‌های سیاسی و رهبران قومی و تمام مردم کشور ما در این اوضاع مسئولیت‌های بزرگ تاریخی دارند و با همه تفاوت‌ها میان جریان‌های سیاسی در قضایای حکومت‌داری، در مسایل اساسی مربوط به هستی کشور ما و نظام قانون‌مدار جمهوریت نباید اختلاف بنیادی وجود داشته باشد.
به نقل از اعلامیه تیم امنیت و عدالت، پاسداری از نظام جمهوری اسلامی و اصول بنیادین قانون‌اساسی کشور، ارزش‌هایی است که می‌تواند موجب تامین یک صلح پایدار مبتنی بر عدالت و آزادی در افغانستان گردد.
امنیت و عدالت باور دارد مردم افغانستان نشان دادند که مدافع جمهوریت اند و حاضر نیستند به آن‌چه که موجب صلح و تامین وحدت سراسری مردم نشود، توافق کنند. صلح باید موجب تحکیم استقلال و وحدت ملی مردم افغانستان شود.
اعلامیه محور مردم افغانستان و تیم امنیت و عدالت در ادامه می‌افزید: از سوی دیگر مردم افغانستان از این جنگ طولانی که چهار دهه می‌شود در کشور ما جریان دارد، خسته شده‌اند و خواهان یک صلح عادلانه، پایدار و همیشگی اند.
به نقل از اعلامیه، محور مردم افغانستان طرح زیر را به نیرو‌های سیاسی کشور و حکومت وحدت ملی برای به میان آوردن یک موضع مشترک و توافق روی ساختار‌ها و روند‌های رسیدن به صلح پیشنهاد می‌کند.
تیم امنیت و عدالت می‌افزاید: تأکید بر انحصار نمایند‌گی از تمام مردم افغانستان از جانب حکومت وحدت ملی و حکومت‌زدایی در مذاکرات صلح، موقعیت ما را در گفتوگوهای صلح تضعیف می‌کند و ما با همه تفاوت‌های پایه‌ای که با حکومت و برخی از نیرو‌های سیاسی در افغانستان داریم، خواهان تشکیل یک هیئت ملی و افغانستان‌شمول برای مذاکره با گروه طالبان و در این راستا آماده هر‌نوع همکاری می‌باشیم.
تیم انتخاباتی امنیت و عدالت اقدام ذیل را پیشنهاد می‌کند:
۱- ایجاد شورای ملی صلح
الف: شورای ملی صلح مرکب از شخصیت‌های سیاسی و اجتماعی، بزرگان ملی و محلی، نمایندگان احزاب مطرح، جنبش‌ها و جامعه مدنی، نمایندگان زنان، جوانان و نمایندگان حکومت می‌باشد. این شورا قضایای اصلی مربوط به صلح را رهبری می‌کند. شورا تا به فرجام رسیدن مذاکرات صلح دارای تشکیلات اجرایی می‌باشد که بودجه آن توسط حکومت تامین می‌شود. شورا به انتخاب رهبری خود می‌پردازد.
با تشکیل شورای ملی صلح، شورای عالی صلح کنونی و وزارت تازه ایجاد شده دولت در امور صلح لغو می‌شوند.
ب: شخصیت‌های سیاسی، جریان‌ها، احزاب و جنبش‌های سیاسی و اجتماعی و عموم افغانستان در مشورت با همدیگر شورای ملی صلح را تشکیل می‌دهند.
۲- تشکیل یک هیئت مذاکره کننده ملی
الف: این هیئت باید در برگیرنده نیرو‌های سیاسی، اجتماعی، مذهبی، گروه‌های زنان، جوانان و جنبش‌های مدنی و همچنین نمایندگان حکومت وحدت ملی باشد. تعداد اعضای هیئت مذاکره کننده در عین زمانی که باید در برگیرنده طیف‌های گوناگون باشد، باید از ترکیب افراد آگاه به ارزش‌های جمهوری اسلامی افغانستان، دارای دانش و تجربه مذاکره، وفادار به استقلال تمامیت ارضی، وحدت ملی و دارای شکیبایی استراتژیک باشد.
ب: تعداد افراد مذاکره کننده نباید به اندازه‌ای باشد که امکان بحث و گفت‌وگو و تمرکز بر قضایای اصلی را مانع شود. تعداد حد اکثر پانزده تن با درنظرداشت موثریت گفتوگوها بسیار منطقی به نظر می‌رسد.
ج: هیئت مذاکره کننده از جانب حکومت و طیف‌های سیاسی، مدنی و اجتماعی انتخاب می‌شود.
د: هیئت مذاکره کننده دارای رییس، معاونین و سخنگو می‌باشد که از جانب اعضای هیئت انتخاب می‌شوند.
ه: نقشه راه صلح و قدم‌هایی که باید در این راستا بر‌داشته شود با اشتراک هیئت‌مذاکره کننده و متخصصان تهیه شده و به تایید شورای ملی صلح رسانیده می‌شود.
و: مکان برگزاری گفتوگوهای صلح و زمان آن را شورای ملی صلح از جانب افغانستان تعیین می‌کند.
ز: هیچ تبعۀ خارجی نمی‌تواند عضو و یا مشاور هیئت مذاکره‌کننده باشد.
ح: توافق‌های هیئت مذاکره کننده در صورتی قابل ارایه به لویه جرگه افغانستان است که مورد تایید شورای ملی صلح قرار بگیرد. تصمیم نهایی در این باره را لویۀ جرگه مردم افغانستان اتخاذ می‌کند.
۳- لویه جرگه صلح
الف: مرجع عالی و نهایی برای تایید توافق‌های صلح لویه جرگه مردم افغانستان است.
ب: این لویه جرگه با در نظرداشت ارزش‌های مشارکتی و تنوع اجتماعی و قومی مردم افغانستان با درنظرداشت ارزش‌های قانون اساسی و پیش‌رفت سال‌های اخیر در عرصه‌های مشارکتی ایجاد می‌شود.
ج: شورای ملی صلح لویه جرگه صلح را برگزار می‌کند و حکومت بودجه لازم را در اختیار آن قرار می‌دهد.
د: لویه‌جرگه صلح پس از برگزاری کنفرانس بین‌المللی دایر می‌شود.
۴- کنفرانس بین‌المللی
الف: یک کنفرانس با شرکت کشور‌های منطقه، کشور‌های بزرگ و کشور‌ها و نهاد‌های بین‌المللی دخیل در قضایای افغانستان به منظور حمایت از توافقات صلح برگزار می‌شود.
ب: شرکت کنندگان در این کنفرانس به خصوص کشور‌های بزرگ اجرایی شدن توافقات صلح را تضمین می‌کنند.
ج: کشور‌های همسایه افغانستان در مذاکره با افغانستان و با تضمین بین‌المللی، تعهد شان را به عدم مداخله در امور داخلی افغانستان و اجتناب از هر نوع استفاده از خاک افغانستان به منظور فعالیت‌های تخریبی و رقابتی ابراز می‌کنند.
د: افغانستان تعهد می‌کند که به هیچ کشور و یا سازمان نظامی و یا تروریستی اجازه استفاده از خاک این کشور علیه کشور‌های دیگر را نمی‌دهد.
ه: افغانستان تعهد می‌کند که وارد هیچ پیمانی که موجب خدشه‌دار شدن اصل بی‌طرفی افغانستان شود، نمی‌شود.
