خسته از جنگ و خشونت، به رقص می‌پردازند و غصه‌های شان را به کوه می‌سپارند

شماری زیاد از شهروندان شهر کابل در روزهای نوروز و ایام تعطیلات با رفتن به کوه‌ها و تپه‌ها که کم – کم سبز شده، می‌روند و به رقص و پایکوبی می‌پردازند. این شهروندان خسته از جنگ و خشونت هستند و فرار از ناملایمات زنگی را به کوه پناه می‌برند.

به گزارش خبرگزاری دید، شهروندان کابل که نتوانستند در ایام نوروز به مزار شریف بروند با خانواده‌های شان به تپه‌های بلند و سرسبز کابل برای تفریح رفتند.
حمید نیکیبن یکی از این شهروندان می‌گوید« خسته شدیم از بس خبر مرگ و ترور و جنگ شنیدیم امروز آمده‌ام تا کمی برای خودمان و خانواده مان زندگی کنیم. ما امروز آمدیم تا کمی خوشحال باشیم و زندگی را آنطوری که هست سپری کنیم».
او می‌گوید که در سال‌های گذشته وی با خانواده‌اش به مزارشریف برای جشن نوروز و میله گلسرخ می‌رفتند اما امسال نتوانستند که بروند و به همین دلیل اینجا به کوه‌های امید سبز آمدند. او می‌گوید کابل شهر ترور و خشونت و وحشت نیست بلکه شهر شادی و رقص و خوشحالی است ولی متاسفانه تروریستان جنایت کار آرامش را از شهروندان کابل گرفته است.
نیکبین می‌گوید امروز ما از آلودگی‌های صوتی، آلودگی‌ هوا و سایر دغدغه‌های زندگی فرار کردیم و آمدیم تا چند لحظه در کنار هم خوش باشیم و کودکان مان برقصند و شادی کنند.
رضا صادقی یکی دیگر از شهروندان کابل به خبرگزاری دید می‌گوید، من کارمند دولت هستم و نمی‌توانم بیشتر با خانواده و دوستانم باشم بناً در روزهایی چون نوروز بهانه خوبی است تا با خانواده و دوستانم باشم و در کنارهمدیگر بخندیم و شاد باشیم.
صادقی می‌گوید که او و تمام اعضای خانواده‌اش امروز برای تفریح و فرار از جنگ و خشونت و ترور امروز به این تپه‌ها آمدند تا کمی شادی کنند و از خبرهای ناگوار دور باشند.
همچنان یک گروه ده نفری از جوانان که برای تفریح به این تپه‌ها آمده‌اند با آوازخوانی و رقص این روز شان را سپری کردند.
کودکان خوشحال‌اند، تعدادی هم گودی‌پران بازی می‌کنند، تعدادی رقص و پایکوبی دارند، تعدادی در حال پختن غذا هستند و تعدادی هنوز تازه می‌رسند.

هرساله با آغاز سال نو شهروندان کابل برای تفریح و تجلیل از نوروز به جاهای مشهور و تفریحی کابل می‌روند و با خانواده و دوستان شان نوروز را تجلیل می‌کنند.
یکی از این جاهای تفریحی که برای خانواده‌ها مکان مناسبی‌ست باغ بابر است.
بعد از ساعت‌ها بودن در تپه‌های سبز کابل سری زدم به باغ بابر تا از حضور مردم در این جا نیز گزارشی تهیه کنم. حضور شهروندان کابل به حدی زیاد بود که هیچ جای برای نشستن نبود همه با خانواده‌های شان آمده بودند و در زیر سایه درختان نشسته. بعضی‌ها قصه می‌کردند، بعضی‌ها رقص و آوازخوانی داشتند و بعضی‌ها غذا می‌خوردند.
خاطره باشنده کابل که می‌گوید از کارته نو با خانواده‌اش آمده، امروز را خیلی خوب سپری کرده است. او می‌گوید باغ بابر تنها مکان مناسب برای خانواده‌ها است، زیرا نیروهای امنیتی در حال گشت زنی هستند و هر کسی را که بخواهد به خانواده‌ها مزاحمت ایجاد کند، بازداشت کرده و از باغ خارج می‌کنند.
خاطره که شاگرد مکتب است از دوران کرونا شکایت دارد. او می‌گوید یک سال از عمرمان در چهار دیواری خانه سپری شد. افسرده، خسته، عصبی، بی‌پول به دور از دید و بازدیدهای همیشگی.
او می‌گوید که فعلاً خوشحال است که مکاتب شان بازگشایی شده و او می‌تواند مکتب برود و دوستانش را ببیند. خاطره امیدوار است که ویروس کرونا به کلی از کشور محو شود تا زندگی مردم به حالت عادی برگردد.
عتیق‌الله یکی دیگر از شهروندان کابل می‌گوید که او با نامزدش به اینجا آمده است. از او پرسیدم که چرا اینجا را انتخاب کردی؟ در پاسخ گفت که اینجا جای امن است که احساس راحتی می‌کنم چون کسانی را که لندغر و ولگرد باشند، اجازه نمی‌دهند. دیگر جاهای دیدنی و تفریحی کابل پر است از چرسی‌ها و ولگردها که به زنان و خانواده‌ها بی‌حرمتی می‌کنند و متلک می‌گویند آن وقت مجبوری که سکوت کنی یا درگیر شوی به همین خاطر اینجا آمدیم تا کمی خوش باشیم و از بودن مان لذت ببریم.
باغ وحش کابل نیز یکی دیگر از جاهای دیدنی و تفریحی برای خانواده‌ها و شهروندان کابل است که در ایام‌ تعطیلی بازدیدکنندگان آن زیاد می‌شود.

جلال یکی دیگر از شهروندان کابل که با همسر و تنها فرزندش به اینجا آمده است می‌گوید حضور و استقبال مردم خیلی پررنگ است، ولی متاسفانه ارایه خدمات و داشته‌های باغ‌ وحش واقعاً بسنده نیست و باید مسئولان بیشتر توجه کنند.
او از قیمت بلند مواد خوارکی در رستوارنت‌های داخل باغ ‌وحش شکایت می‌کند و می‌گوید که شهرداری کابل باید نظارت کند و نگذارد که هر کسی هرکاری که دلش خواست انجام بدهد.

کابل پرنفوس ترین شهر کشور است که تراکم نفوس در این شهر کوچک چالش‌های امنیتی، اجتماعی، رفاهی و اقتصادی را برای این شهروندان در پی داشته است.
با این همه اما، این شهروندان می‌گویند که از جنگ و خشونت خسته شده‌اند و برای آمدن یک صلح سراسری در کشور دعا می‌کنند. آنها از طرف‌های درگیر می‌خواهند که سلاح بر زمین گذاشته و از جنگ پرهیز کنند زیرا به گفته آنان در جنگ تنها مردم است که آسیب می‌بیند.