خشکسالی در بدخشان؛ مردم از قحطی سخن میگویند
همزمان با فرا رسیدن فصل تابستان، نبود بارانهای بهاری باشندگان ولایت بدخشان را نگران قحطی و گرسنگی کرده است. این مردم با نگرانی میگویند که کشتزارهای للم شان سوخته و کاملاً از بین رفته است.
رسول شهزاد-خبرگزاری دید
به گزارش خبرگزاری دید، باشندگان ولایت بدخشان با ابراز نگرانی از وضعیت خشکسالی و سوختن مزارع میگویند که اگر دولت برای این وضعیت اقدامی نکند قحطی در راه است.
عبدالمحفوظ یکی از باشندگان ولسوالی شهربزرگ بدخشان به خبرگزاری دید، میگوید: در ولسوالی ما زمین آبی وجود ندارد و تمام مزارع مردم للم هست و از آنجایی که امسال باران کافی نباریده تمام مزارع مردم سوخته و از بین رفته است.
او همچنان گفت علفچرهای مردم که منبع اصلی مالداری مردم بدخشان است نیز در پی خشکسالی شدید از بین رفته و این وضعیت قیمت مواشی را نیز کاهش داده است.
پیش از این وزارت زارعت و آبیاری گفته بود که مشکل خشکسالی تنها در چهار ولایت حاد است و نام بدخشان در جمع آن ولایات نبود؛ اما باشندگان شماری از ولسوالیهای بدخشان میگوید که ولایت بدخشان یک ولایت کوهستانی است که تمام مردم للم میکارند و خشکسالی تاثیر مستقیم بر کاهش حاصلات زراعتی دارد.
عینالدین یکی دیگری از زمین داران این ولسوالی میگوید که من سالهای گذشته از زمینهای للمی بیش از ۵۰۰ سیر حاصل میگرفتم که امسال شاید ۱۰۰ سیر هم حاصل ندهد زیرا تقریباً تمام مزارع سوخته و یا هم سبز نکرده است.
در ولسوالیهای بدخشان مردم بیشتر گندم، جو، نسک، زغیر و نخود به صورت دیم میکارند. در سال روان درختان پسته این ولایت نیز هیچ حاصل نداده و همچنان به دلیل خشکسالی تمام این مزارع از حاصل بازمانده و علفچرهای مردم نیز از بین رفته است.
ولسوالی شهر بزرگ یکی از ولسوالیهای صعبالعبور ولایت بدخشان است، جادههای منتهی به این ولسوالی در حدی خراب است که موترهای تیز رفتار بسیار به مشکل میتواند تردد کند. اکثر راههای این ولسوالی از میان درهها است؛ درههایی که با سیلاب ایجاد شده و این مردم در زمستان و در فصل بهار که بارانها زیاد است نمیتوانند به مرکز ولسوالی یا حتا به سایر روستاها بروند. موترهای باربری نمیتواند جادههای این ولسوالی را طی کند. کسانی که برای دکانداری از فیضآباد یا سبزه بهار ( از مربوطات ولسوالی یفتل پایین) مواد میبرند اکثر شان در مسیر راه موترشان چپه میشود و موادشان از بین میرود.
حشمتالله کاظمی که برای چندین سال متمادی در بیشتر ولسوالیهای ولایت بدخشان سفر کرده به خبرگزاری دید میگوید که مردم بدخشان از محرومترین مردمان کشور هستند؛ آنها آب آشامیدنی ندارند، برق ندارند، سرک ندارند، کلینک ندارند.
او میگوید، در فصل زمستان اگر کسی مریض شود باشندگان همان روستا جمع میشوند و بیمار را دهها کیلومتر بالای تذکره انتقال میدهند و بیشتر بیماران نیز در همان مسیر راه جان میدهند.
کاظمی همچنان میگوید یکی از دلایل عقبماندگی ولسوالیهای ولایت بدخشان عدم توجه وزارتخانهها و موسسات بینالمللی است. هیچ پروژه زیربنایی بزرگ در بدخشان تطبیق نمیشود. با آنکه دریای کوکچه با آب خیلی زیاد از بدخشان میگذرد، ولی مرکز ولایت بدخشان هنوز برق ندارد.
وی دلیل این عقبماندگی در ولایت بدخشان را عدم اتحاد مردم و پارتبازیهای سیاسی عنوان میکند. او میافزاید که هرگاه یک پروژه زیربنایی به بدخشان میآید تمام زورمندان کوشش میکنند از آن به نفع شخصیشان استفاده کنند.
گفتنی است که با آغاز سال ۱۴۰۰ خورشیدی، خشکسالی در سراسر کشور رخ داده است. در اکثر ولایات باشندگان آنجا حتا آب اشامیدنیشان را از دست دادهاند و تمام چشمهها خشک شده است.