خشک‌سالی و فقر روز‌افزون؛ باشندگان یکاولنگ آب آشامیدنی ندارند!
خبرگزاری دید: شماری از باشندگان ولایت بامیان در ولسوالی یکاولنگ نمبر یک می‌گویند که اگر مشکل آب آشامیدنی در برخی‌روستا‌ها حل نشود، باشندگان این مناطق مجبور به مهاجرت هستند.
برخی از روستاهای در ولسوالی یکاولنگ نمبر یک که شامل صدها خانواده می‌شود، می‌گویند که مشکل آب آشامیدنی در این مناطق به یک چالش جدی تبدیل شده است.
این باشندگان از خشکسالیهای پی‌درپی نیز شکایت دارند و می‌گویند که زراعت و مالداری مردم کاهش یافته است.
سید عزیز محمودی رییس شورای سربلاق سفلی به خبرگزاری دید می‌گوید که این شورا از بیش ۱۵۰ فامیل تشکیل شده است و شامل پنج روستا می‌شود با مشکل نبود آب مواجه هستند.
آقای محمودی افزود که مردم این مناطق آب آشامیدنی شان را از مرکز ولسوالی یکاولنگ می‌آورند. مردم بیش از ۱۱ کیلومتر راه را طی می‌کنند و آب آشامیدنی شان را تامین می‌کنند.
وی همچنان افزود، منبع در آمد ۹۰ در صد مردم این روستاها زراعت و مالداری است، ولی به دلیل خشکسالیهای پی‌درپی محصولات زراعتی و همچنان مالداری مردم کاهش یافته است.
رییس این شورا از موسسات و نهادهای خارجی که در بخش زراعت و مالداری فعالیت می‌کنند، می‌خواهد تا این نهادها برخی از پروژه‌های شان را در این مناطق تطبيق کنند.
از سویی هم محمد طاهر باشنده محل به خبرگزاری دید می‌گوید که مردم بارها به ولسوالی و نهادهای مربوطه مراجعه کرده‌اند، ولی مشکل آب و مخصوصاً آب آشامیدنی در این مناطق همچنان ادامه دارد.
آقای نهضت می‌گوید که منابع آب آشامیدنی ۶ روستا در این ساحات «چشمه»ها است ولی در سال‌های اخیر آب بسیاری از چشمه‌ها کم و حتی خشک شده است. این چشمه‌ها آب زراعت مردم را نیز تامین می‌کرد که با خشکیدن آن، زراعت که منبع اصلی تامین زندگی مردم است به شدت آسیب دیده است.
محمد علی احمدی معاون شورای سربلاق سفلی به خبرگزاری دید می‌گوید که اگر مشکل آب آشامیدنی این مناطق رفع نشود مردم هیچ راهی جز مهاجرت ندارند. در حال حاضر مردم با موترسیکل و خر آب آشامیدنی شان را از مرکز ولسوالی تامین می‌کنند که برای بسیاری از مردم سخت است.
این در‌حالی است که در سال‌های اخیر بسیاری‌از علف‌زار‌های مردم و چمن‌ها از بین رفته است، خشکسالیهای پی‌درپی باعث شده است که علف‌های کوهی خشک شود و در چمن‌زارها نیز تاثیرات منفی برجای گذاشته است.
در ولسوالی یکاولنگ نمبر یک برخی از روستاهای این ولسوالی به دلیل نبود آب زراعتی و آب آشامیدنی روستاهای شان را ترک کرده و به دیگر نقاط مهاجر شده‌اند.
در قریه سربلاق سفلی که منبع آب زراعتی آن آب برف است و از مسیری که بیش از ده کیلومتر است تامین می‌شود ولی در دو سال اخیر به دلیل نبود برف این آب به زمین‌های مردم نمی‌رسد و کشت و زراعت خشک می‌شود.
خواستیم در این گزارش نظر مسئولان ولسوالی یکاولنگ نمبر یک را نیز داشته باشیم ولی با تلاش‌های زیاد موفق نشدیم.
