داكتر عبدالله در رقابت با ملت و پيروان مسعود!
داکتر عبدالله که عزت یک ملت سرفراز و با عظمت تاریخ‌ساز را به گروگان گرفته و دارد پیوسته آن را از درون می‌ساید، ممکن است بتواند چند صباح دیگر نیز بدین روش ادامه دهد، اما تداوم این روش، در نهایت نفرت ماندگار ملت و لعنت ابدی آمر صاحب را برایش در پی خواهد داشت!
آيا تا حال نزد دوستان خوش باورمان اين فكر بوجود آمده است كه چرا داكتر عبدالله میخواهد استاد عطامحمد نور را از پُست ولايت بلخ كنار بزند و يا در اين راستا، به ديگران انگيزه مىدهد؟
مگر اين عمل؛ نشان واضح از سلسله تبانیهای مختلف داكتر عبدالله با دشمنان و رقبای آمر صاحب نبوده است كه پس از شهادت آمر صاحب، (رح) وی نزدیکترين ياران او را با توطیههای مختلف، يكی پس از ديگری، از صحنه سياست دولتی بيرون نموده است. آيا تبعات اين روش، فراهم نمودن فرصت برای قدرتگيری دشمنان آمر صاحب نبوده است؟
مگر امروز، غير از آن است كه آقای حكمتيار و طالبان دارند برای رسيدن به آرزوی حذف عطامحمد نور از شمال كشور لحظه شماری مینمايند؟
اين در حالی است كه دوستان و ياران آمر صاحب، بر نقش آفرينی و جای‌گاه استاد عطا در مقام سرباز فداكار آمر صاحب (رح) آگاه بوده و میدانند كه در حيات آمر صاحب (رح)، نقش داكتر عبدالله هرگز درخور مقايسه با نقش و جای‌گاه استاد عطامحمد نور، نبوده است!
امروز نيز، دوستان بايد در مقام مقايسه با خود بينديشند كه آيا؛ شهامت، دينداری و وفاداری عطامحمد نور به خط آمر صاحب (رح) نزديك بوده، يا كارنامههای داكتر عبدالله؟
آيا عبدالله با تضعيف ياران آمرصاحب، با دوستان آمر صاحب دوستی نموده يا با دشمنان ايشان؟
داكتر عبدالله كه عزت يك ملت سرفراز و با عظمت تاريخساز را به گروگان گرفته و دارد پيوسته آن را از درون میسايد، ممكن است بتواند چند صباح ديگر نيز بدين روش ادامه دهد، اما تداوم اين روش، در نهايت نفرت ماندگار ملت و لعنت ابدی آمر صاحب را برايش در پی خواهد داشت!
در مورد دوستان خوش باور بايد گفت كه: آيا نيات وعملكرد داكتر عبدالله، سبب نخواهد شد تا تنفر مردم شامل آن عده از كسانی نيز گردد كه ناآگاهانه، داكتر عبدالله را نماينده خود میدانند؟
نصيحت ماندگار آمر صاحب (رح) را برای همهمان يادآوری مینمايم؛ حينیكه میخواستند تبعات اجتماعی گناه سياسيون را گوشزد نمايند، گفتند:«تبعات اشتباه يك شخص از جمع ما منحصر به خود فرد نمانده، بلكه بىباورى مردم نسبت به همهمان را به بار مىآورد.».
عتيقالله بریالی
