در ننگرهار چه می‌گذشت؟
در دو سال اخیر خبر می‌رسید که:
اول: داعش اسم دروغین و پوششی است برای ملیشه‌های افراطی ساخته‌شده توسط پاکستان از«اورکزی» و«مومند اجنسی» که هدف‌شان ایجاد جنگ‌های فرقه‌ای در افغانستان است.
دوم: داعش نکاح و عقد زوج‌های محلی را قبول ندارد و از همه خواسته است مطابق به قانون آنها از سر عقد نکاح نمایند.
سوم: داعش باعث کوچ اجباری تمام مردم ولسوالی«کوت» و قسمت‌های زیادی از«اچین» شده بود که این مردم بی‌پناه در حالت نامناسب و تکان‌دهنده در شهر جلال‌آباد زندگی می‌کنند.
چهارم: داعش ده‌ها جوان محل را سر برید و ویدیوهای آن را در شبکه‌های اجتماعی به نشر رسانید، تا فضای ترس و وحشت ایجاد نماید.
پنجم: داعش کودکان محل را در تعلیم‌گاه‌های مخصوص مهارت کشتار و سربریدن را درس می‌داد و آنها را از مکتب منع کرده بودند.
ششم: داعش اعتقاد به نام افغانستان ندارد و عملاً ساحه تحت کنترول خویش را خراسان نامیده بود.
هفتم: داعش برخلاف تمام عرف و عنعنات افغانی و پشتونوالی، ریش‌سفیدان و متنقذین قومی را شکنجه، توهین و حتی قتل عام می‌کرد.
هشتم: داعش عقبه‌ی مطمئن اکمالاتی و تجهیزاتی از پاکستان در اختیار داشت و هیچ‌نوع عملیات را در پاکستان انجام نداده بود و نمی‌دهد.
نهم: همین داعش تقلبی، مسوولیت قتل عام جنش روشنایی، مدرسه باقرالعلوم و شفاخانه چهارصد بستر را به عهده گرفته بود.
دهم: ساحات زیر کنترول این درنده‌های انسان‌نما عملاً از کنترول ملت و دولت افغانستان خارج شده و در واقع یک کشور کوچک به اسم خراسان ایجاد شده بود.
با درنظرداشت حقایق ذکر شده در بالا، من استعمال«مادر بمب‌ها» را بالای این گروه از ته دل استقبال می‌نمایم و به این باور هستم که در برابر دشمن از تمام توان باید استفاده کرد. قاطعیت، ضامن پیروزی است. آنهایی‌که فکر می‌کنند از ملت و حریم عزت ملت، نمایندگی می‌کنند، ای‌کاش حتی اگر نمایشی و نمادین هم که شده بود، یک‌بار به ولسوالی کوت و اچین سفر می‌کردند؛ ساحه‌ای که بمبارد شده، از سکنه خالی و کوهستانی‌ست. هیچ تهاجم خارجی به عزت و شرف افغانستان به اندازه گروه‌های طالب و داعش تقلبی صدمه نزده است. بخاطر شکست این لکه‌های ننگ در دامن این وطن، نباید از گرفتن کمک از دنیای بیرون و استقبال از متحدین خارجی ما، عار داشت. عقبه‌ی فکری و لوژستیکی کسانی‌که با نیروهای امنیتی افغانستان دشمنی و مخالفت می‌کنند، در راولپندی و وزیرستان است. پس آنهایی‌که با این نیروها سر دشمنی دارند، خواسته یا ناخواسته در دامن دشمن قرار گرفته‌اند.
نویسنده: امرالله صالح، رییس پیشین امنیت ملی
