به تعبیر دیگر، نحوه پوشش یک بانو این‌بار به جای آن‌که برای کاربران شبکه‌های اجتماعی مسئله دینی – مذهبی پیرامون چگونگی حجاب خلق کند، به مقایسه میان دو نوع نظام سیاسی جمهوریت و امارت دامن زده است.
یکی از حاشیه‌های خبرساز نشست دوحه، گفت‌وگوی فرحناز فروتن با سهیل شاهین است. تصویری که از این گفت‌وگو در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده، بانو فروتن را با پیراهن کوتاه، بدون روسری و با لب‌سرین/رژلب سرخ، در حال گفت‌وگو با سهیل شاهین سخنگوی دفتر سیاسی طالبان در قطر نشان می‌دهد. کاری که در دوره حاکمیت طالبان مجازات شلاق و حتا زندان را در پی‌داشت.
در گذشته‌ها وقتی بانویی با چنین پوششی در انظار عامه ظاهر می‌شد بنیاد ایمان گروه‌های تندرو می‌لرزید، اما تبصره‌ها در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد که این‌بار بنیاد اقتدار طالبان لرزیده است. به تعبیر دیگر، نحوه پوشش یک بانو این‌بار به جای آن‌که برای کاربران شبکه‌های اجتماعی مسئله دینی – مذهبی پیرامون چگونگی حجاب خلق کند، به مقایسه میان دو نوع نظام سیاسی جمهوریت و امارت دامن زده است.
راستی این تصویر چه چیزی را می‌رساند، پیامش چیست؟
هر کسی، از این تصویر شاید تعبیر و تفسیر خود را داشته باشد، اما من در آن دوراهه‌ای را می‌بینم که فراروی افغانستان قرار دارد:
اول، توتالیتریزم
لباس سهیل شاهین، لباس قبیله‌ای است که در دوره طالبان جایگاه یونیفورم رسمی کشور را داشت. طالبان در طی سال‌های حاکمیت شان، چنان نظام توتالیتری ایجاد کرده بودند که شما ناگزیر بودید حتا سر و ریش و لباس خویش را نیز مطابق ذوق و سلیقه آن‌ها اصلاح کنید. تراشیدن ریش، جرم بود و مجازاتش شلاق. شاگردان مکتب باید عمامه‌های سیاه و سفید بر سر می‌گذاشتند و این اجباری بود. شنیدن موسیقی حرام تلقی می‌شد، باید ترانه‌های طالبانی را می‌شنیدید. از حق فردی، آزادی‌های مدنی و سیاسی هیچ خبری نبود.
دوم، آزادی
نحوه پوشش فرحناز فروتن، اما یادآور گشودگی سیاسی، حق انتخاب فردی و آزادی‌های مدنی و شهروندی در ۲۰ سال اخیر است. مولفه‌هایی که کم و بیش دموکراسی نیم بند ما از آن برخوردار است. چنین نظامی، خارج از رسمیات، هیچ گونه پوششی را بر مردم تحمیل نمی‌کند، بلکه به حق انتخاب فردی شهروندان احترام می‌گذارد. نظام دموکراتیک، نظام حق محور است و در تمام عرصه‌ها وظیفه خود را صیانت از حقوق شهروندان می‌داند.
دو راهه
آنچه را این تصویر به صورت نمادین ابلاغ می‌کند این است که با آغاز مذاکرات قطر، مردم افغانستان در برابر یک دوراهه قرار گرفته‌اند: یا توتالیتریزم و یا دموکراسی و حق انتخاب. پس انتخاب با شما است!
