دورنمای آینده کشور؛ مواجهه بیشتر با بحران‌های سیاسی و اقتصادی
برای پایان دادن به بی‌ثباتی در افغانستان و برقراری صلح و امنیت در این کشور، نیاز شدید به نیروهای حافظ صلح بین‌المللی وجود دارد
درد و رنج عمومی در افغانستان با تشدید بحران اقتصادی و امنیتی ادامه دارد. با ورود به سال جدید، دستاوردهای دموکراتیک و اقتصادی که در چند دهه اخیر به لطف فداکاری‌های مردم افغانستان به دست آمده بود، از زمان سقوط جمهوری افغانستان همچنان در حال فروپاشی است.
بیکاری انبوه و فقر شدید پس از فروپاشی دولت اشرف غنی رخ داده است و بانک‌های خصوصی و دولتی با کمبود نقدینگی مواجه شده‌اند و سیستم بانکی در آستانه فروپاشی است.
اجنسی‌های بین‌المللی کمک رسانی هشدار داده‌اند که بیش از نیمی از جمعیت افغانستان با گرسنگی مواجه خواهند شد و در حالی که تورم بدون کنترول افزایش می‌یابد و اقتصاد همچنان رو به کاهش است، کمک‌های جهانی که ۷۵ درصد از بودجه دولت قبلی را تشکیل می‌داد، متوقف شده است.
علاوه بر این، بی‌ثباتی در بازگشت طا-لبان به قدرت نمایان است. داعش شاخه خراسان به حملات مرگبار خود عمدتاً بر جامعه اقلیت شیعه ادامه داده است.
از سوی دیگر، ایالات متحده با مسدود کردن بودجه افغانستان و به رسمیت نشناختن دولت طا-لبان، طا-لبان را برای تشکیل یک دولت فراگیر با حضور همه اقوام و احترام به حقوق بشر به ویژه حقوق زنان تحت فشار قرار داده است. طا-لبان هم به نوبه خود از ایالات متحده خواسته‌اند که دولت آن‌ها را به رسمیت بشناسد و دارایی‌های مالی بانک مرکزی افغانستان را آزاد کند.
مهم است که ایالات متحده دارایی‌های افغانستان را آزاد کند و از این کشور در مسائل بشردوستانه حمایت کند تا مردم عادی افغان بتوانند وضعیت خود را بهبود بخشند. با این حال، آزاد کردن دارایی‌های افغانستان و حتی دو برابر شدن کمک‌های بشردوستانه، بعید است که فقر را در افغانستان کاهش دهد.
برای پایان دادن به بحران انسانی، طا-لبان باید یک پلان اقتصادی درازمدت، جذب سرمایه‌گذاری خارجی و ایجاد شغل برای همه مردم افغانستان صرف نظر از نژاد، عقیده و جنسیت تنظیم کنند.
در کنار آن، از آنجایی که افغانستان صلح آمیز و باثبات برای صلح منطقه‌ای و توسعه اقتصادی حیاتی است، همه ذینفعان نیز باید کمک‌های بشردوستانه و اقتصادی را برای این کشور ارائه دهند.
بی‌ثباتی افغانستان همچنین نشان می‌دهد که طا-لبان به تنهایی نمی‌توانند با داعش و گروه‌های وابسته به آن مبارزه کنند. بنابراین، برای پایان دادن به بی‌ثباتی در افغانستان و برقراری صلح و امنیت در این کشور، نیاز شدید به نیروهای حافظ صلح بین‌المللی وجود دارد.
