روند صلح؛ امریکا در افغانستان می‌ماند
مذاکرات امریکا وطالبان در قطر فقط و فقط روی یک موضوع می‌چرخد، تضمین حضور نظامیان امریکایی در افغانستان؛ چه نظام لیبرال باشد چه «امارت اسلامی»
امروز چهاردهمین روز دور پنجم مذاکرات دوحه میان ایالات متحده امریکا و گروه طالبان بود، این روز نیز بدون کدام نتیجه به پایان رسید و احتمال دارد که گفت‌وگوهای قطر دوره‌های متعدد دیگر نیز داشته باشد.
باری، خلیلزاد نماینده ویژه وزارت خارجه امریکا در امور صلح افغانستان در یکی از گفت‌وگوهای تلویزیونی در افغانستان گفته بود که احتمال دارد امریکا در آینده روی داشتن پایگاه نظامی در افغانستان صحبت کند.
اصلی‌ترین داعیه گروه طالبان «جهاد» بر ضد «اشغال» کشور علیه نیروهای «اشغالگری امریکایی» بوده و است و همچنان اصلی‌ترین خواست آنان نیز خروج بدون قید و شرط نظامیان امریکایی از خاک افغانستان خوانده می‌شود. مواری همانند حکومت اسلامی، عدالت اجتماعی، بیرون شدن از لیست سیاه سازمان ملل متحد و آزادی زندانیان این گروه از خواست‌های فرعی است که می‌شود روی آن به آسانی توافق کرد.
اصلی‌ترین حرف امریکا هم این است که از افغانستان به صورت آبرومندان خارج شود، طالبان در روند صلح ادغام شده و بخشی از بدنه دولت شوند و به اصطلاح «تروریزم بین‌المللی» نتواند از خاک افغانستان علیه امریکا و متحدانش استفاده کند.
بدون شک امریکا نیامده که علیه چند تا تروریست مجهول‌الهویت و مشکوک‌الوجود مبارزه جهانی به راه انداخته و منطقه و جهان را «گل و گلزار» بسازد. ایالات متحده امریکا کشوری است لیبرال و سرمایه داری و هیچ محاسبه‌ای بالاتر از منافع ملی برایش قابل درک نیست. هرچند رییس جمهور ترامپ تاجری است که سودی در افغانستان ندیده، ولی در سیستم سیاسی امریکا رییس جمهور صلاحیت‌های محدودی دارد و نمی‌تواند خلاف دکترین سیاست خارجی مانور بدهد. از طرفی، با توجه به این که ترامپ خواهان خروج نظامیان امریکایی از افغانستان است، باید مذاکرات پیش از این خاتمه می‌یافت و اکنون شاهد خروج ارتش «سبز»(سبز معنی خاصی ندارد فقط بازی زبانی با ارتش سرخ است) در اوایل قرن ۲۱ از افغانستان می‌بودیم. ولی در جهانی که به سوی چند قطبی شدن روان است، روسیه کم کم هوای شوروی به سرش می‌زند، چین به عنوان قدرت نظامی-اقتصادی در حال مطرح شدن است و ایران به عنوان یک قدرت منطقه‌ای که امریکا و اقمارش را در خاورمیانه «کیش و مات» کرده و با پوتانسیل روز افزون داخلی که دارد می‌‌تواند ایالات متحده را در آسیای میانه به چالش بکشد، غیر منطقی و ساده لوحانه است که فکر کنیم امریکا از کشور «حایل» شرق و غرب خارج شود.
به نظر نویسنده، مذاکرات امریکا وطالبان در قطر فقط و فقط روی یک موضوع می‌چرخد، تضمین حضور نظامیان امریکایی در افغانستان؛ چه نظام لیبرال باشد چه «امارت اسلامی».
