روند صلح دوباره در دوحه متمرکز شده است/ قوای مسلح ملی، بزرگترین دستاورد ما است
سید علی‌رضا محمودی می‌گوید که مدتی تمرکز و توجه تمام طرف‌ها روی نشست استانبول معطوف شده بود، اما اکنون شواهد و قراین نشان می‌دهد که تمرکز بیشتر به سوی دوحه است و احتمال دارد که نشست استانبول هرگز برگزار نشود.
به گزارش خبرگزاری دید، سید علی‌رضا محمودی فعال سیاسی امروز چهارشنبه(۲۹ثور) در یک بحث رسانه‌ای گفت که قبلاً برای مدتی، تمام تمرکز و توجه روی نشست استانبول بود، اما مدتی است که دوباره توجهات به دوحه معطوف شده و انتظار بر این است که مذاکرات معنادار بر اساس کارشیوه‌ای که قبلاً ترتیب شده بود، آغاز شود.
محمودی گفت: در دو هفته گذشته شاهد نشست‌های سیاسیون با رییس جمهور بودیم که به خاطر ایجاد یک اجماع شکل گرفت تا صدای واحدی از آدرس جمهوریت در مذاکرات صلح بلند شود.
به باور محمودی، بحث مهمی که در مذاکرات بین‌الافغانی تاثیر دارد، این است که امریکایی‌ها سریعاً خارج می‌شوند و این مسئله به نحوی اعتماد طالبان را جلب کرده است.
این فعال سیاسی افزود که پیش از عید، گروه طالبان بیشتر روی جنگ تمرکز داشتند و می‌خواستند که جغرافیای مشخصی را تصرف کنند اما در این امر ناکام ماندند.
وی تصریح می‌کند که روند صلح افغانستان چالش‌ها و موانع خودش را دارد.
محمودی: همانطور که افغانستان دوستانی دارد که تلاش دارند و می‌خواهند صلح در این کشور تامین شود، متاسفانه صلح در افغانستان رقبای خودش را هم دارد؛ این جا بحث منافع است که کی باید کجا باشد.
او می‌گوید که اکنون باید طالبان نشان دهند که اراده‌ای برای صلح دارند؟ روایتی که خلق کرده بودند که کشور اشغال شده، با رفتن امریکا از بین می‌رود و اگر طالبان واقعاً می‌خواهند صلح کنند باید در عمل و در جغرافیای کشور نشان بدهند.
محمودی، گروه طالبان را یک کتله نامنظم می‌داند که در گوشه‌هایی وجود دارند و با نیروهای مسلح امنیتی و دفاعی کشور گاهی جنگ‌های نا منظم می‌کند، اما به گفته محمودی، این گروه تلاش زیاد کرد تا فشار را بیشتر کند و دستاوردی داشته باشد که نداشت و نیروهای امنیتی و دفاعی کشور جانانه از از شهرها و روستاها دفاع کردند.
او تاکید می‌کند که بهتر است طالبان انعطاف نشان بدهند و وارد یک روند سیاسی برای حل بحران کشور شوند.
به گفته این فعال سیاسی، حکومت تاکنون انعطاف زیادی نشان داده، پنج هزار زندانی طالبان را رها کرده و هر خواسته طالبان را برآورده ساخته، اما نتیجه جز افزایش خشونت چیز دیگری نبوده است.
محمودی تصریح می‌کند که جدا از مباحث سیاسی، و این که جنگ راه حل نیست، باید از نیروهای امنیتی و دفاعی که در سنگر داغ دفاع از کشور می‌رزمند دفاع شود و آنان حس کنند که مردم و نخبگان سیاسی و مقامات و رهبران در عقب شان ایستاده‌اند؛ چون آنان فرزندان این آب و خاک هستند.
محمودی: بسیاری از کشورهای منطقه یا رسانهها ممکن دانسته و ندانسته بگویند که امریکایی‌ها می‌روند و افغانستان به عقب برمی‌گردد؛ اما قطعاً چنین برگشتی وجود ندارد؛ ممکن چالش‌های جدی داشته باشیم ولی هیچ وقت به عقب بر نمی‌گردیم، چالش عمده‌ای که منجر به فروپاشی اردو و نیروهای امنیتی شود، قطعاً وجود ندارد.
