روند صلح و روزهای سرنوشتساز «نظام جمهوری»
آیا درگردابی چنین حایل و فتنهای چنین شوم و عناصری چنین سست عنصر و اندیشهای چنین پریشان و ازهم گسیخته، نظام جمهوری اسلامی افغانستان خواهد توانست که از موجودیت و دوام خود دفاع کند؟.
در روزهای اخیر تلاشهای واشنگتن، لندن، دوحه و اسلامآباد در بیرون از کشور و سازماندهی حملات تروریستی و جبههای استخدام شدگان داخلی به نام طالب و داعش در داخل کشور شدت بیشتری یافته است تا «نظام جمهوری اسلامی افغانستان» را به زانو درآورند و آرمانهای «دمکراسی» و «حقوق بشری» را برای همیشه تاریخ دراین جغرافیا زیرپای رژیم ارتجاعی «اماراتی» لگدکوب و سپس دفن نمایند.
درچنین هنگامهای که روزهای تعیین سرنوشت خوانده میشود آیا «نظام جمهوری اسلامی افغانستان» قادر خواهد بود که موجودیت و بقای خود را در برابر این همه دسیسه و نیرنگ و تهاجم سنگین و برنامهریزی شده حفظ کند؟
نگرانی حفظ موجودیت و بقای نظام جمهوری اسلامی افغانستان و ارزشهای دمکراتیک آن تنها به تهاجم و توطئه چینی دشمنان آن که از واشنگتن تا لندن و دوحه و اسلامآباد دریک خط قرار گرفتهاند، نیست؛ بلکه به بیباوری کسانی و عناصری وابسته است که در قالب تیمهای انتخاباتی چنین لحظههای خطیر، به جای اندیشیدن و تدبیرکردن در جهت دفع شر دشمن، شب و روز به فکر دسیسه چینی و رقابت کثیف داخلی بوده و سعی دارند با استفاده ناروا از اعتبار و ارزشهای نظام جمهوری اسلامی افغانستان هم چون انتخابات، رقبای همسو و دارای سرنوشت و هدف مشترک را از میدان بدرکنند!
اینان بیپروا و غافل از دسیسههای دشمن که هرلحظه سنگین تر میشود مانند گربه به صورت یکدیگر چنگ انداخته و اتهامهای واهی برهمدیگر روا میدارند!
درحالی که دشمنان مسلح و قسم خورده در خانه به خانه مردم ما راه یافته و حمام خون در شهرها و قصبات جاری ساخته است، اینان با برپایی محافل تشریفاتی و دروغین به نام کمپاین انتخاباتی، براجساد قطعه قطعه شده هزاران هم وطن و سربازان دلیری که برای دفاع از نظام جان باختهاند رقص بیننگی را با آرزوی دست یافتن به کرسی قدرت برپا میدارند!
و هزاران درد و غصه دیگر که هرکدام عقبه نظام سیاسی کشور را پیش از دسیسه و حمله دشمن خالی میسازد!
آیا درگردابی چنین حایل و فتنهای چنین شوم و عناصری چنین سست عنصر و اندیشهای چنین پریشان و ازهم گسیخته، نظام جمهوری اسلامی افغانستان خواهد توانست که از موجودیت و دوام خود دفاع کند؟