سوء استفاده دولت امریکا از هوش مصنوعی/ مراقب خود باشید

دولت‌های غربی علی‌رغم ادعاهای خود در مورد احترام به حریم شخصی از هر روشی که به دسترسی بیشتر به اطلاعات شهروندان منجر شود، استقبال می‌کنند و افشاگری‌های ادوارد اسنودن پیمانکار سابق آژانس امنیت ملی اطلاعات امریکا این موضوع را به خوبی نشان می‌دهد.

دولت‌های غربی علی‌رغم ادعاهای خود در مورد احترام به حریم شخصی از هر روشی که به دسترسی بیشتر به اطلاعات شهروندان منجر شود، استقبال می‌کنند و افشاگری‌های ادوارد اسنودن پیمانکار سابق آژانس امنیت ملی اطلاعات امریکا این موضوع را به خوبی نشان می‌دهد.
دولت امریکا و سازمان‌های جاسوسی وابسته به آن، در این زمینه ید طولایی دارند و به عنوان مثال در دهه ۷۰ میلادی رسانه‌ها افشا کردند که «اف بی آی»، سیا و آژانس امنیت ملی امریکا یک شبکه کنترول و نظارت داخلی برای کنترول و سرکوب معترضان و طرفداران حقوق شهروندی، شناسایی فعالان سیاسی منتقد و حتی گروه‌های امریکایی بومی‌تبار به راه انداخته‌اند.
پیشرفت فناوری طراحی و هدایت این شبکه‌ها را ساده‌تر کرده و قابلیت سازمان‌های جاسوسی امریکا برای کنترول‌های دقیق و موردی را نیز افزایش داده است. پولیس امریکا مدتی است از یک نرم افزار هوش مصنوعی بهره می‌گیرد که می‌تواند زمان وقوع جرایم و جنایات مختلف را پیش بینی کند و از همین رو قبل از وقوع یک جرم ماموری را به صحنه وقوع جرم می‌فرستد.
پولیس امریکا از سیستم‌های دیگری برای شناسایی چهره افراد و تحلیل «دی ان آ»ی آن‌ها به منظور پیشبرد تحقیقات جنایی بهره می‌گیرد. اما مشخص نیست آیا استفاده از این فناوری‌ها به طور بی‌طرفانه و صرفاً برای شناسایی مجرمان صورت می‌گیرد یا داده‌های افراد عادی هم با این جزئیات جمع آوری و نگهداری می‌شود.

از سوی دیگر، در برخی موارد این سیستم‌ها از دقت کافی برخوردار نبوده و افراد عادی را به عنوان مجرم تشخیص می‌دهند. این عدم دقت گاهی منجر به نتیجه گیری های نادرست سیستم‌های یادشده می‌گردد. به عنوان مثال چندی قبل یکی از این سیستم‌های هوش مصنوعی به اشتباه مدعی شد احتمال ارتکاب جرم توسط امریکایی‌های افریقایی‌تبار بیشتر از سایر امریکایی هاست؛ حال آن که آمار موجود چنین چیزی را نشان نمی‌دهد.
این نگرانی به طور جدی وجود دارد که سیستم‌های کنترول و نظارت مبتنی بر هوش مصنوعی در آینده به نیروهای امنیتی در سراسر جهان امکان دهند تا انبوهی از اطلاعات جزئی را در مورد افراد مختلف جمع آوری کنند و با تحلیل این اطلاعات به جزئیات بی‌سابقه‌ای در مورد دیدگاه‌ها و علایق سیاسی و اجتماعی افراد دست یابند.
بنابراین، حکومت‌های غربی با استفاده از این اطلاعات پی خواهند برد دقیقاً چه افرادی نسبت به سیستم سیاسی موجود دیدگاه انتقادی و اعتراضی دارند و می‌توانند پیش از هرگونه اقدامی آن‌ها را شناسایی و با چنین افراد آزادیخواهی مقابله کنند.
به عنوان نمونه، کاخ سفید می‌تواند از هوش مصنوعی برای شناسایی تک تک منتقدان سیاست‌های دولت ترامپ قبل از هرگونه اقدام عملی استفاده کند. اطلاعات موجود در این زمینه با بررسی «دی ان آ»ی این افراد، شبکه‌های وای – فای مورد استفاده آن‌ها، تصاویر به دست آمده از آن‌ها از دوربین‌های کنترول و نظارت و غیره صورت می‌گیرد. ابزار مورد نیاز برای جمع‌آوری این اطلاعات – اعم از دوربین، حسگر، انواع رایانه، تراشه و غیره – را می‌توان در جاده‌ها، خطوط راه آهن، خطوط انتقال انرژی، شبکه‌های مخابراتی و غیره هم نصب کرد.
راه اندازی شهرهای هوشمند در جهان در آینده نیز این روند را تسریع خواهد کرد. بنابراین، اگر از امروز برای مقابله با این نوع سواستفاده‌ها از هوش مصنوعی اقدامی نشود، خطرات جدی آزادی بیان و حریم شخصی انسان‌ها را تهدید خواهد کرد.