سیاست «تقابل» و خطر فروپاشی نظام

انتخابات ریاست جمهوری و روند صلح ایجاب می‌کند که سیاستمداران افغانستان از سیاست تقابل امتناع نمایند. نباید فراموش کرد که از اتخاذ چنین سیاستی در افغانستان، مخالفان مسلح دولت بیشترین سود را می‌برد

در سیاست جاری افغانستان، سیاست تقابل حاکم است. دیده می‌شود که سیاسیون افغانستان در کمتر موردی با همدیگر همسویی دارند. جو سیاست جاری پر از اتهام است. روزی نیست که حلقات سیاسی همدیگر را متهم نکنند. به تازگی گفت‌وگوی رحمت‌الله نبیل نامزد دسته انتخاباتی« امنیت و عدالت» را با یک رسانه بین‏المللی دیدم. آقای نبیل در این گفت‌وگو از سیاست تقابل که در افغانستان حاکم است، شکایت دارد.
در شرایط حساس کنونی ضرورت است که سیاسیون افغانستان به شمول تیم حاکم از سیاست تقابل « پرهیز» کنند. قرار است که در ششم ماه میزان سال روان انتخابات ریاست جمهوری برگزار شود. همزمان با انتخابات ریاست جمهوری، گفت‌وگوهای صلح به منظور رسیدن به یک توافق سیاسی با گروه طالبان به مراحل حساس خود رسیده است.
انتخابات ریاست جمهوری و روند صلح ایجاب می‌کند که سیاستمداران افغانستان از سیاست تقابل امتناع نمایند. نباید فراموش کرد که از اتخاذ چنین سیاستی در افغانستان، مخالفان مسلح دولت بیشترین سود را می‌برد.
برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و فرآیند صلح هر کدام از پروسه‌های ملی کشور است و سیاستمداران سعی کنند که در هر دو پروسه «جمهوری اسلامی افغانستان» کامیاب گردد.
اگر در پروسه صلح در افغانستان هیچ گونه اجماع و توافق نظری وجود ندارد، یکی از علت‌های آن همین سیاست تقابل است. هر گروه سیاسی در افغانستان ادعا می‌کند که اولویت آن‌ها منافع ملی است، وقتی چنین است پس این همه تقابل چه معنا دارد.
اکنون در خصوص برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، پروسه صلح و دوره کاری حکومت، احزاب سیاسی با رهبری حکومت مشکل دارد.
بدون شک دوام سیاست تقابل پیامدهای بسیار خطرناک خواهد داشت. اگر برای سیاستمداران کشور چیزی به نام منافع ملی که از آن یاد نیز می‌کنند مهم است، پس از تقابل دوری کنند.
اوضاع امنیتی کشور به گونه بی‌سابقه وخیم است. طالبان در بخش‌های مختلف کشو با نیروهای امنیتی درگیر هستند.
همسویی در سیاست موجب خواهد شد تا افغانستان در پروسه صلح و برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سر بلند بیرون باشد. سیاست تقابل روی افکار عمومی کشور به شدت تاثیر سو گذاشته و مردم را نسبت به آینده شان سخت بدبین ساخته است.
هیچ شکی نیست که برگزاری یک انتخابات شفاف، افغانستان را برای داشتن یک دولت و حکومت با ثبات کمک می‌کند. پس نامزدان انتخابات ریاست جمهوری به شمول تیم ریاست جمهوری تلاش نمایند که انتخابات ریاست جمهوری به گونه شفاف برگزار شود.
کشیدگی میان احزاب و ریاست جمهوری در پروسه صلح از عوامل به حاشیه رفتن کابل در گفت‌وگوهای صلح است. به قول آقای رحمت‌الله نبیل چهره‌های سیاسی باهم رقابت می‌کنند تا زودتر با گروه طالبان تماس برگزار کنند.
همه این‌ها در صورتی ممکن خواهد بود که سیاستگران افغانستان به آنچه می‌گویند عمل کنند. چرا باید کابل در پروسه صلح به حاشیه برود و برگزاری هر انتخابات به یک جنجال دیگر مبدل شود.
درباره دوام کار حکومت بهتر است که تمام طرف‌ها به گفت‌وگو متوسل شوند. سفیر امریکا برای افغانستان به طور متحاطانه در خصوص دوره کاری حکومت ابراز نظر کرد و به خطاب به آقای غنی و عبدالله گفت که اکنون یک دوره « ویژه» است و بایستی متوجه عملکرد شان باشند.