به دنبال شکستهای پی در پی و سنگین داعش از سوی ارتش عراق در آن کشور سفارت عراق در کابل در یک برنامه کامل و نشست خبری قلع و قمع گروه داعش را در موصل- اصلیترین پایگاه آن گروه- جشن گرفت.
سفارت عراق در کابل به رسانهها در آن روز گفت که به زودی تمام خاک عراق از اعضای دولت اسلامی عراق و شام پاکسازی شده و امنیت کامل در آن کشور تامین میشود.
چند روزی، اما از جشن گرفتن شکست داعش در موصل از سوی سفارت عراق نگذشته است که امروز چند تروریست مربوط به آن گروه با مواد انفجاری و سلاح به نمایندگی دیپلوماتیک عراق در منطقه کلوله پشت حمله کردهاند.
لحظاتی پس از حمله، گروه داعش، در سایت «الاعماق» که منسوب به آن گروه است، مسئولیت آن را به دوش گرفته و گفته است که دو تن از جنگجویانش این حمله را انجام دادهاند.
حمله بالای نمایندگیهای سیاسی حکومت عراق در هر کشوری به صورت بالقوه میتواند هدف گروه داعش باشد، اما فرایندی که در آن حمله داعش از قوه به فعل درآید مستلزم پیمودن مراحلی است که در هر کشوری فرق میکند.
هدف قرار دادن تاسیسات سیاسی و دولتی در افغانستان از سوی تروریستان چیز تازهای نیست و در گذشته هم پیشینه دارد، چنانچه در گذشته سفارت امریکا در همین شهر کابل هدف حملات موشکی گروه طالبان قرار گرفته بود.
گروه داعش به خوبی دریافته که سیستم امنیتی افغانستان آسیبپذیر است و به راحتی میتوان از سد آن گذشت و به هدف رسید. حال که داعش در عراق شکست خورده، با حمله بالای نمایندگیهای سیاسی آن کشور میخواهد انتقامش را در افغانستان بگیرد.
پرسش اصلی اما، حمله داعش بالای سفارت عراق نیست، پرسش این است که چرا سکتور امنیتی کشور توانایی شناسایی و مهار تروریستان را ندارد و هرازچندگاهی این چنین حملات در کابل و دیگر نقاط کشور تکرار میشود، ولی ارگنشینان بیتوجه به خواستههای ائتلاف نجات و مردم کابل هنوز هم بر ادامه کار مسئولان امنیتی پافشاری میکنند.
مسئولان نهادهای امنیتی افغانستان نشان دادهاند که توانایی مدیریت و تامین امنیت را ندارند و چهرههای منفعل در عرصه امنیت هستند.
مردم به خوبی میدانند که سران نهادهای امنیتی کشور یا بنابر ملحوظات سیاسی به این پست و مقامها گماشته شدهاند یا مهرههای دستآموز حکومت هستند که روباتوار کار میکنند و هیچگونه درک و اراده از خود ندارند.
حمله بالای شهروندان کشور از سوی گروههای تروریستی عملکرد و توانایی مدیران نهادهای امنیتی را در نزد مردم زیر سوال برده است، ولی حمله بالای سفارت خانهها و دیگر نمایندگیهای کشورهای خارجی وجهه بینالمللی نظام را خدشه دار کرده و از اعتماد جامعه جهانی بالای دولت افغانستان میکاهد. پس باید برای احترام به خواست مردم از یکسو و ترمیم چهره جهانی نظام از سوی مدیران بلندپایه نهادهای امنیتی سبکدوش شوند.
اگر حکومت نمیخواهد سلطه مطلق حلقه مرکزی قدرت را در نهادهای امنیتی از دست بدهد، دستکم کسانی را جایگزین مدیران کنونی کند که توانایی اداره ارگانهای ملی امنیتی را داشته باشند.
به نظر میرسد حکومت هیچ نوع تمایلی برای تغییر در سطح رهبری ارگانهای امنیتی ندارد، به رغم اینکه در برابر پافشاری حکومت بر ادامه کار مدیران کنونی فاصله مردم از آن بیشتر شده و هر لحظه احتمال هرگونه برخوردی را باید داشته باشیم. حال که مردم ازسردمداران قدرت فاصله گرفتهاند، حداقل اعتبار بینالمللی نظام نباید قربانی انحصارگرایی حکومت شود.
ظاهر شکوهمند – خبرگزاری دید