صالح، مردم را گرجستانی فکر کرده!
عبدالشهید ثاقب
دهن کژیهای آقای صالح به نشانی بلخ، پنجشیر و شمالی را که میبینم، یاد حرفی از مرحوم مارشال محمدقسیم فهیم میافتم. مارشال صاحب در کنفرانس والیان در واکنش به سیاست های مجاهدستیزی برخی حلقات گفته بود: «هشدار که ما گرجستانی نیستیم!»
قصه گرجستان از این قرار است که وقتی آن کشور، پس از فروپاشی شوروی، درگیر جنگ و بحران شد، سیاسیونش تصمیم گرفتند که برای ختم بحران یک چهره بیطرف و بیریشه به نام شواردنادزه را به حیث رییس جمهور بیاورند.
او قبلاً وزیر خارجه اتحاد جماهیر شوروی بود. سیاسیون فکر میکردند با آوردن او از یکسو از شناخت بینالمللی اش برای جلب کمکها استفاده میکنند و از سوی دیگر چون آدم بیریشه است نمیتواند یک حکومت مستبد روی کار بیاورد.
دیری نگذشت که همین آدم بیریشه به «استراتژی تفرقه بینداز و حکومت کن» متوسل شد و با شعار دولت سازی، تمام جناحهای مطرح در گرجستان را تضعیف و سرکوب کرد. فساد گم نشد، اما انحصاری شد. در انحصار حلقه شواردنازده قرار گرفت. گمرکات را چور و چپاول کردند و همه منابع مالی را دزدیدند.
القصه اینکه مارشال صاحب مرحوم پسانها درک کرده بود که حلقهای در افغانستان نیز به دنبال اجرای چنین توطیه و دسیسهای است. به همین خاطر هشدار داد که ما گرجستانی نیستیم!
از این موارد که بگذریم، به تازگیها امرالله صالح نیز در سر هوای گرجستانیزه سازی افغانستان را دارد؛ طوری که این کار حتا سر و صدای وکلای پارلمان را نیز بلند کرده است. یک وکیل پارلمان چند روز قبل هشدار داد که از برنامه میثاق امنیتی به نفع روند سبز و همچنان برای گسترش حوزه فعالیت تانک تیلهای احمدیار استفاده میشود.
چیزی را که آقای صالح فراموش کرده، این است که ماهیت چنین پلانها سالها قبل فاش بوده بود و – به قول مارشال صاحب مرحوم – مردم ما گرجستانی نیستند که توانایی درک و خنثاسازی چنین دسیسهها و توطیهها را نداشته باشند.
«ما گرجستانی نیستیم!»