«صدر هرجای نشیند، صدر است»

اینجا و آنجا بودن برای یک مبارز و کنشگر سیاسی نظیر عطا محمد نور مهم نیست. مهم اندیشه، انگیزه و حرکت هدفمندانه او به جانب مقصد و نتیجه است که در پی برنامه‌ریزی درست، توجیه امکانات و حمایت مردم به دست می‌آید.

این اصطلاح قشنگ را همیشه مارشال فقید استعمال می‌کرد و منظورش از استعمال این جمله آن بود که صدر مجلس بالای مجلس نیست، بلکه صدر مجلس محلی ست که آدم مهم و موثر آن جا می‌نشیند. یا بهتر است بگوییم که به این مفهوم، صدر به مکین استفاده برده می‌شود تا به مکان.
عده‌ای تصور می‌کنند که اگر آدم‌هایی را از مسندهای مادی شان به زیر بکشند، دیگر جایی برای نشستن پیدا نخواهند کرد. در حالی که این اگر به تعدادی صدق بکند به همگان صادق نیست.
زیرا آدم‌های بسیاری بوده‌اند که پس از ورشکستگی مالی و بازنشستگی سیاسی بیشتر محبوبیت کسب کرده‌اند چون از قبل نشان داده‌اند که آن‌ها باعث اعتبار بخشی به کرسی و مقام بوده‌اند تا کرسی و متاع باعث صدر نشینی و مفیدیت ایشان.
منظور از نوشتن کوتاه‌مقدمه بالا این است که چندی می‌شود به مسائل بیرون از حوزه مصروفیت عملی که دارم، علی‌الرغم آن‌که خالی ذهن نیستم کمتر پرداخته‌ام که باید بپردازم و مهمتر از آن، در همین مدت یکی از مسایل مورد بحث، همهمه‌ها و شایعاتی مبنی بر این‌که «عطا محمد نور کجاست ؟»، «چه مصروفیت دارد؟» و گویا ممنوع‌الدخول گردیده و حساب‌های بانکی‌اش مسدود گردیده است، بود که توجه‌ام را به خود معطوف کرد و بهانه برای نوشتن این مطلب شد.

گفته ‌می‌شود که در جریان مقاومت پسا مسعود، یگانه کسی که از جمع شخصیت‌های زنده این جریان به تمام معنی هوشیارانه و خستگی ناپذیر تا این‌جای کار پیش آمده، همین آقای استاد عطا محمد نور بوده است. هرچند از روی نقاط به خصوصی که باعث نقد و نظر دیگران نسبت به او می‌شود (مانند هر سیاستگر دیگری ) نیز نمی‌توان چشم پوشید.
من این موضوع را به دلایل گوناگون می‌توانم ثابت کنم؛ زیرا مدت مدیدی در درون همین جریان نفس کشیده‌ام و از ویژه گی‌های شخصیت تک تک آدم‌های مطرح این جریان تجربه خود را دارم که نوشتن‌اش را به یک وقت دیگر می‌گذارم.
اما آنچه این‌جا به اختصار می‌خواهم یادآور شوم این است که اگر آقای نور، بالفرض ممنوع‌الدخول شده باشد و یا حساب‌های بانکی‌اش مسدود گردیده باشد و یا چیزهای دیگری که گفته می‌شود، چه کسی می‌تواند جایگاه پر رنگ و موثر او را در کل کشور و به خصوص در حوزه شمال بگیرد؟
چه چیزی می‌تواند مانع فعالیت سیاسی تعیین کننده او در سازمان جمعیت اسلامی شود؟
چه عاملی قادر خواهد بود تا پشتوانه عظیم و سنگین سه دهه مجاهدت و خدمت‌گذاری او را که باعث محبوبیت ملیونی‌اش گردیده است، از او سلب کند؟
در حالی‌که دست برتر در تحولات شمال به خصوص ولایت بلخ اوست تا کس دیگر.

برای آقای نور ماندن در تنها بلخ و کرسی آن ولایت همیشه خُردی می‌کرد. امروزه در فضای وسیع‌تر و با امکانات مردمی، معنوی و دیپلماتیک بیشتر راه خود را به سمت هدف می‌گشاید.
اینجا و آنجا بودن برای یک مبارز و کنشگر سیاسی نظیر عطا محمد نور مهم نیست. مهم اندیشه، انگیزه و حرکت هدفمندانه او به جانب مقصد و نتیجه است که در پی برنامه‌ریزی درست، توجیه امکانات و حمایت مردم به دست می‌آید.
این‌که به چه میزانِ نسبت به توافق نور با حکومت مخالفت وجود دارد و این‌که چه مشکل‌هایی در روابط آقای نور و هم حزبی‌هایش از حیث هماهنگی در کار سیاسی به مشاهده می‌رسد ( به خصوص پس از این توافق اخیر ) به اصل مساله مهم بودن و موثر بودن آقای عطا محمد نور در معادله قدرت افغانستان که او یکی از چهره‌های صدر نشین آن به شمار می‌رود، صدمه‌ای وارد نمی‌کند.
پس به این حساب، هرجایی که آقای نور نشیند صدر همان‌جاست، زیرا او با جدیت بیشتر از گذشته و با برنامه بزرگتر از قبل برای عبور از بن‌بست موجود و ایجاد اصلاحات از فعالیت نمانده و به صورت مداوم کار می‌کند که یکی از نمونه‌های آن را می‌توان همین دیدارهای مفید با هموطنان خارج از کشور و حمایت ایشان از آقای نور دانست.

سیاست راه دور و دراز و پر پیچ و خمی‌ست که قضاوت‌های الکی و کوچه بازاری را بر نمی‌تابد، به خصوص در مورد آن‌هایی که همیشه از حضور مفید و مثبت‌شان در جامعه حظ برده‌ایم و استفاده کرده‌ایم، حرف پرت و پلا زدن و شایعات بی‌مورد راه انداختن عاقلانه نیست.
برنا صالحی