صلح در افغانستان نیاز به صداقت منطقه‌‏ای دارد

طی چند سال اخیر تقابل روسیه و ایالات متحده امریکا در افغانستان به اوج خود رسیده است و این کشورها هر چند روز بعد همدیگر را به فعالیت‌‏های تخریبی در افغانستان و منطقه متهم می‏‏‌کنند و از این تقابل به خوبی می‌توان فهمید که افغانستان بیشتر میدان تقابل یا زمین بازی بوده است.

آنچه از آدرس کشورهای منطقه در قبال وضعیت افغانستان مطرح و همواره تکرار می‏‌شود، بدون شک که ادبیات سیاسی است و فاقد صداقت که البته چیستی سیاست نیز همین است.
حکومت افغانستان دست کم یک‏ونیم دهه است که طالبان را به صلح دعوت می‏کند و سعی دارد که به گروه طالبان نزدیک‌تر شود. حامد کرزی رییس جمهور پیشین افغانستان در حکومت‏اش طالبان را برادران ناراضی خواند و محمد اشرف غنی، در حکومت وحدت ملی مخالفان سیاسی.
نشست تاشکند که در خصوص صلح و پایان جنگ در افغانستان برگزار شده بود، رسماً تمام شد. رییس جمهور غنی در این نشست خطاب به نماینده‏گان ۲۳ کشور منطقه‏ و جهان گفت که صلح و پایان جنگ افغانستان نیاز به همگرایی منطقه‏ای دارد و تاکید کرد که جنگ نیابتی به سود هیچ‌کشور نیست.
اما آنچه می‏تواند کلید صلح در کشور باشد، صداقت کشور‏های منطقه نسبت به افغانستان است. صداقتی که تا کنون وجود ندارد و نداشته است.
چندی پیش دومین نشست پروسه کابل در پایتخت کشور انجام شد. در آن نشست نیز مقامات کشور‏های مختلف از طالبان خواستند که با حکومت کابل گفت‏وگو کند و قول دادند که برای یجاد یک آینده درخشان حکومت افغانستان را کمک می‏کنند.
در این میان، دیده می‏شود که برگزاری این گونه نشست ها چه در کابل یا هر کشور دیگر نمی‏تواند موثر واقع شود. سیاست‏مداران و دولت مردان این کشور دیر زمانی است که پاکستان را متهم به حمایت از هراس‌افگنان می‏کنند.
امریکا در چند سال اخیر هرازگاهی حرف از فشار وارد کردن بر اسلام‌‏آباد زده است و دیگر هیچ. داکتر سپنتا وزیر خارجه حکومت پیشین در کتاب «سیاست افغانستان، روایتی از درون » نوشته است که حامد کرزی خیلی تلاش کرد و از امریکایی‌ها خواست که بالای پاکستان فشار وارد کند تا رویکردش را عوض کند و دست از پرورش هراس‌افگن بردارد.
اخیراً یک هیئت از ایران به کابل آمد و با مقامات ارشد حکومت از جمله با رییس جمهور غنی، دیدار داشت. سید کمال خرازی رییس شورا‏های استراتژیک روابط خارجی ایران گفت که برخی از کشورها درافغانستان سیاست تخریبی دارند.
تجربه سیاسی ثابت کرده است که پاکستان تحت تاثیر سیاست نرم کابل قرار نمی‏گیرد و تا زمانی که زیر فشار سیاسی قرار نگیرد، با حکومت افغانستان در راستای نابودی هراس‌افگنان همکار نخواهد شد و از جانب دیگر حکومت افغانستان توان وارد کردن فشار بالای اسلام‌آباد را ندارد و برای ایالات متحده امریکا که بزرگترین حامی کابل پنداشته می‏شود، پاکستان در منطقه مهم‌تر از افغانستان است.
فراوان روشن است که پاکستان درمیان کشورهای منطقه نقش کلیدی برای پایان جنگ افغانستان دارد و چگونگی سیاست‌اش چنگونگی وضعیت افغانستان را نیز مشخص می‏سازد. زیرا این کشور برای خلق بحران در افغانستان بیشتری از هر کشوری دیگر دست بالا دارد.
براساس گزارش هایی که هرگز از سوی روسیه تایید نشده و بل رد نیز شده است، مسکو از گروه طالبان در خاک افغانستان حمایت می‏کنند.
طی چند سال اخیر تقابل روسیه و ایالات متحده امریکا در افغانستان به اوج خود رسیده است و این کشورها هر چند روز بعد همدیگر را به فعالیت‏های تخریبی در افغانستان و منطقه متهم می‏‏کنند و از این تقابل به خوبی می‌توان فهمید که افغانستان بیشتر میدان تقابل یا زمین بازی بوده است.
همین دیروز ضمیر کابلوف، نماینده روسیه برای افغانستان گفت وقتی که امریکایی‏ها مسکو را به حمایت از طالبان متهم می‏کنند هم طالبان و هم حکومت روسیه را خنده می‏گیرد.
در بیش از یک سال گذشته، مسکو همواره ادعا کرده است که با طالبان در تماس است و دلیل اصلی تماس مقامات روسی، حضور داعش در افغانستان است.
در فرجام، پایان جنگ افغانستان نیاز به داشتن صداقت منطقه‏ای دارد که باید کشورهای منطقه در قبال افغانستان این گام را بردارند.
اختر سهیل