«انتخابات» در محاصره طالبان
قریب به یک هفته است که طالبان شاهراه کابل – شمال را مسدود کردهاند. بدون شک با نزدیک شدن به روز انتخابات، حملات طالبان بیشتر از اینها تشدید خواهد یافت.
کمتر از هژده روز دیگر به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در ششم ماه میزان سال روان باقی مانده است. با آنکه با گذشت هر روز به موعد برگزاری انتخابات ریاست جمهوری نزدیک تر میشویم، دیده میشود که بحث انتخابات هنوز مجمل است. علت مجمل بودن انتخابات نیز روشن است که فرایند گفتوگوهای صلح است. آمادگیها برای برگزاری انتخابات بسیار ناچیز است.
روایت و« خط سرخ» حکومت افغانستان به رهبری آقای محمد اشرف غنی، برگزاری انتخابات است. به حدی که در برابر برنامهریزی امریکاییها در فرایند صلح موضعگیری کرده است وخلافاش عمل میکند. برنامه و پالیسی امریکا این بود که روند صلح پیش از برگزاری انتخابات به نتایج ملموسی برسد. گروه طالبان هم برگزاری انتخابات را تحریم کرده و گفته تحت هر شرایطی جلو برگزاری این روند دمکراتیک را میگیرد. حملات تازه طالبان در سراسر افغانستان همین پیام را میرساند که آنان جداً مانع برگزاری انتخابات میشوند. همین اکنون در بسیاری از بخشهای کشور درگیریهای شدیدی میان طالبان و نیروهای امنیتی و دفاعی کشور جریان دارد. بدخشان، کندز، هرات، فراه، غور، فاریاب، جوزجان، سرپل، بلخ و.. شامل ولایاتی میشود که جنگ در آن جریان دارد. کمیسیون انتخابات اعلام کرده که مواد حساس انتخاباتی از چند روز بدینسو در ولسوالی خنجان گیر مانده است. این مواد حساس انتخاباتی باید به ولایات شمال کشور انتقال مییافت که تاکنون این کار انجام نشده است. قریب به یک هفته است که طالبان شاهراه کابل – شمال را مسدود کردهاند. بدون شک با نزدیک شدن به روز انتخابات، حملات طالبان بیشتر از اینها تشدید خواهد یافت. عکس حکومت، خط سرخ طالبان بههم زدن انتخابات است.
طالبان در حالی برای برگزار نشدن انتخابات ریاست جمهوری تلاش دارند که برای امریکاییها و نهادهای بینالمللی هم برگزاری انتخبات به قدر روند صلح اهمیت ندارد. سازمانهای بینالمللی در انتخاباتهای گذشته برای این روند وجههسازی میکردند. این مسئله به گروه طالبان کمک کرده است که در عدم حمایت امریکا و نهادهای بینالمللی، در تخریب انتخابات بیشتر موفق شوند. وقتی مواد حساس انتخاباتی قریب به یک هفته در راه گیر میماند، معنایش این است که انتخابات در« محاصره» گروه طالبان است. گیریم که ارگ موفق به برگزاری انتخابات شود و امریکاییها از این روند حمایت کنند اما، در اوج این ناامنیها و چالشها چطور میتوانیم شاهد یک انتخابات همه شمول و قابل قبول باشیم؟ تقلب و تخطیهای انتخاباتی به گونه جدی انتخابات آتی را تهدید میکند. گزارشهایی وجود دارد که اگر انتخابات ریاست جمهوری به دور دوم برود؛ هزینه آن وجود ندارد. کمیسیون شکایات انتخاباتی هنوز به علت نبود بودجه ناظر استخدام نکرده است. نهادهای فیفا و تیفا هم هیچ کدام به علت نبود بودجه تاکنون ناظر استخدام نکردهاند. انتخابات در نبود نهادهای ناظر یک فاجعه خواهد بود. با این وضعیت احتمال میرود که در ولایات محدودی برای انتخابات صندوق گذاشته شود.