طاهر زهیر تسلیم شد؛ چه در راه است؟

تسلیم شدن طاهر زهیر به حکومت موجوده، ضمن برانگیختن واکنش‌ها و کنش‌های زیادی در شبکه‌های اجتماعی میان مردم افغانستان این پرسش را برانگیخته است که پشت پرده چه جریان دارد و چرا در مقطع کنونی طاهر زهیر تصمیم به تسلیمی گرفته است

طاهر زهیر وزیر اطلاعات و فرهنگ در نظام پیشین، روز گذشته در ولایت سمنگان پس از نزدیک به دو سال مقاومت، تسلیم شد. طاهر زهیر پس از سقوط جمهوریت به کوهستانات سمنگان و سرپل و بامیان رفت و علیه طا-لبان به مقاومت مسلحانه پرداخت. از او عکس‌هایی نیز در کنار مولوی مهدی از فرماندهان ناراضی طا-لبان نشر شده است.
اما تسلیم شدن طاهر زهیر به حکومت موجوده، ضمن برانگیختن واکنش‌ها و کنش‌های زیادی در شبکه‌های اجتماعی میان مردم افغانستان این پرسش را برانگیخته است که پشت پرده چه جریان دارد و چرا در مقطع کنونی طاهر زهیر تصمیم به تسلیمی گرفته است.
شماری با حمایت از تصمیم او نوشته‌اند که انتخاب درست کرده و به جای به کشتن دادن جوانان، بهتر است از جنگ دست بکشیم.
برخی، نوشته‌اند که آقای زهیر ناگزیر بوده و انتخابی جز تسلیم شدن نداشت.
اما آنچه حایز اهمیت است این که تسلیم شدن طاهر زهیر به طا-لبان در شرایط اقلیمی که به طور سنتی در افغانستان فصل جنگ خوانده می‌شود، به نظر می‌رسد خبر از تحولات سیاسی در آینده می‌دهد؛ زیرا مسلم است که در عدم حمایت کشورهای منطقه و جهان از هسته‌های مقاومت مسلحانه، تاب و توان مقاومت را علیه حکومتی که به صورت دفاکتو در تعامل با کشورهای همسایه و جهان است، ندارد.
فراتر از این، توماس نیکلاسن فرستاده ویژه اتحادیه اروپا برای افغانستان همین دو روز پیش تصریح کرد که از هیچ نوع مخالفت و مقاومت مسلحانه علیه کابل حمایت نمی‌کنند.
همچنان پالیسی اتخاذی و پراگماتیک شورای مقاومت ملی برای نجات نیز نشان می‌دهد که تاکید بیشتر بر مذاکره و روند مصالحه سیاسی برجسته‌تر از مقاومت مسلحانه است.
بر همین منوال، اظهارات اخیر سراج‌الدین حقانی سرپرست وزارت داخله حاوی این پیام مهم است که ضرورت تعامل سیاسی و اتساع قاعده قدرت از هردو جهت حس شده است.
بر این اساس، احتمال می‌رود که تسلیم شدن طاهر زهیر به نیروهای طا-لبان، حکایت از تحولات سیاسی دارد که در آینده نزدیک رخ خواهد داد و برایند آن عبور از وضعیت موجود به سوی شرایط قابل قبول برای تمام نیروهای سیاسی باشد.