عوام‌فریبی از نوع سران حكومت وحدت ملى!
رحمت‌الله نبيل
مدت‌هاست كه مردم بي‌گناه ملكى، نيروهاى امنيتى و دفاعى ما در گوشه و كنار كشور از كابل تا قندهار، هلمند، پكتيا، فارياب، غور، هرات، ننگرهار، بدخشان و همین ديروز «ميرزاولنگ» ولایت سرپل از جانب تروريستان، بى‌رحمانه قتل عام و سلاخى می‌شوند.
مردم ما همه‌روزه یا به آتش كشيده مي‌شوند و یا گردن‌های‌شان با تیغ این جلادان تاریخ بريده مي‌شوند. تروريستان خون آشام، خون همه اقوام و مذاهبِ با هم برادر افغانستان را بدون تفكيك مي‌ريزند و جنايات نابخشودنى و ضد بشرى را انجام مي‌دهند. در مقابل، روزانه مردم بى‌دفاع ما از گوشه و كنار كشور از اين درد و زجر كشيدن‌ها داد و فرياد مي‌كشند و بخود مي‌پيچند و دادخواهى مي‌كنند و از سران حكومت مي‌خواهند تا حد اقل يك‌بار هم كه شده درد شان‌را به تمسخر نگيرند و از خون اولادهای‌شان باج‌گيرى ننمایند.
اما سران حکومت به اصطلاح وحدت ملی، با بى‌احساسى و پر رويى تمام از اين وضعيت بد امنيتى در كشور استفاده ابزاري، جهت طرح و تطبيق برنامه‌هاى تيمى، سمتى و تبارى شان مي‌نمايند. این‌ها با عوام‌فريبی و با كمال پر رويى مي‌گويند كسانى داد و فرياد مي‌كنند كه منافع‌شان از تطبيق برنامه‌هاى اصلاحى ما به خطر افتاده است و گويا اين بلند نمودن فريادها جهت متوقف ساختن اصلاحات است. اين در حالى است كه بيشتر از ٩٠٪ مردم ما از وضعيت جارى در كشور نگران و مايوس از آينده هستند. اين است نتيجه‌ی اصلاحات تان و اين است نتيجه‌ی طرح هاى تان كه سه سال قبل با ذكر شان گلو پاره مي‌كرديد!
مدت‌ها قبل گفته بودم كه: ” از توطئه‌ها و معامله‌هاى درونى و بيرونى بگذريد و بيشتر از اين افكار مردم و خرد جمعى را به تمسخر نگيريد. بيشتر از اين با برنامه‌هاى گنگ و مبهم تان نظامي را كه به قيمّت خون ميليون‌ها انسان به دست آمده است، به باد هوا ندهيد. در عوض خطرات و بلاهاى كلانى را كه از اين‌سو و آن‌سو در آينده‌هاى نه‌چندان دور به كشور آمدنى است، درك كنيد و جهت دفع و طرد آن برنامه ريزى كنيد. ”
چون مي‌دانستم كه دشمنان علنى نظام و مردم افغانستان و شما سران حكومت مصروف چه برنامه‌هايى هستيد؟! شما با حرف و عملكردهاى ناسنجش شده سياسي، ناشي از تعصب، بى‌عدالتى و انحصارطلبى‌تان، جامعه‌ی ما را به سوى متلاشى شدن و لبه پرتگاه كشانيده‌ايد و تعريف دشمن را از آن‌سوى مرزها به داخل نهادهاى ملى و دولتى و حتى كوچه‌ها و خانه‌هاى مردم انتقال داده‌ايد.
حال و یک‌بار دیگر مي‌گويم: به عوض اينكه منتظر رسيدن سه هزار نيروى خارجى جهت نجات «سى ميليون» انسان این سرزمین باشید و تا آن‌زمان نظاره‌گر ريختاندن خون سه هزار هم‌وطن ديگر ما باشيد، و يا هم اينكه در ديدارها و ملاقات‌هاى مخفى‌تان به نظاميان پاكستانى تضرع نموده و معامله‌هاى پيدا و پنهان را به قيمّت منفعت‌هاى ملى و تماميت ارضى كشور با آنها انجام بدهيد! بیایید به «سى ميليون» انسان با شرف و با عزت افغانستان رجوع كنيد و راه حل را از مردم جويا شويد و به عوض طرح و تطبيق برنامه‌هاى مردم را به‌جان همديگر انداختن، مردم را از خود ساخته و به عوض ايجاد فصل، باعث وصل مردم شويد. مردم را به‌عوض بسيج نمودن عليه يكديگر عليه دشمنان وطن و تروريستان خون‌آشام بسيج سازيد! ولى اگر توان بسيج مردم را عليه دشمنان وطن هم از دست داده‌ايد، پس بدانيد كه شما برعلاوه مشروعيت قانونى، مشروعيت مردمى را نیز از دست داده‌ايد، پس بیایید شرافت‌مندانه از مردم معذرت بخواهید و صادقانه در پیشگاه مردم اعتراف نماييد كه هيچگونه طرحى براى نجات كشور از اين بحران‌ها را نداريد. در آن‌صورت نسل جوان و ظرفيت‌هاى وطن‌دوست كشور اصالت و رسالت دارند، تا در مورد آينده كشور تصميم اتخاذ نمایند و كشور را از ورطه هلاكت نجات دهند.
وَمَا عَلَيْنَا إِلَّا الْبَلَاغُ
