فمینیستهای پاکستانی برای اثبات حضورشان به بایسکلسواری روی میآورند
روز یکشنبه، دهها زن در پاکستان در رقابتهای بایسکلسواری ویژه بانوان در شهرهای بزرگ این کشور شرکت کردند که هدف آن به چالشکشاندن تسلط مردانه بر اماکن عمومی این کشور اعلام شده است.
مهربانو میگوید: استراتژی ما این است که در اماکن عمومی دیده شویم.
این رقابت بایسکلسواری یکی از دهها برنامهای بود که طی سالهای گذشته از سوی دختران داباس – نامی که به رستورانتهای کنار جادهای پاکستان داده شده– با هدف تقویت مشارکت زنان در برنامههای عمومی، مبارزه با محدودیتهایی که زنان با آن در اماکن عمومی مواجهاند و افزایش آگاهی عمومی سازماندهی شده بود.
هما وسیم، یکی از بایسکلسواران این مسابقه پنج کیلومتری در اسلام آباد میگوید: من همیشه در این جادهها رانندگی میکنم، اما این شاید اولینباری بود که بایسکلسواری را در این جاده تجربه کردم. من عاشق حس آزادی و وزش باد در میان موهایم هستم.
اعضای دختران داباس میگویند که آنان نسل جدیدی از فمینیستهای پاکستانیاند که مصمماند راه پیشرفت پیشگامان خود را ادامه دهند.
مهربانو در این باره میگوید: قدامت این جنبش زنان به زمان تشکیل پاکستان بر میگردد، اما چیزی نیست که موضوع بحث یا نوشتار قرار گرفته باشد.
بیش از ۶۰ درصد جمعیت ۲۰۰ میلیونی پاکستان زیر ۳۰ سال سن دارند، اما زنان جوان در این کشور اسلامی هنوز هم با موانعی در قسمت استخدام مواجهاند و اغلب به زنان یک حس منفی در پیوند به حضور در اماکن عمومی عمدتاً مردانه داده میشود.
مهربانو میگوید: این بخشی از یک سناریوی بزرگتر است که در آخر منجر به آزار و خشونت میشود.
ماه سپتامبر سال گذشته، یک برند تجملاتی به نام “کار خودت را انجام بده” توانست یک کمپاین تبلیغاتی را در شبکههای اجتماعی حذف کند که یک گروه از زنان پس از ظاهر شدن در آن مورد آزار اینترنتی قرار گرفته بودند.
در ماه جولای، قندیل بلوچ، چهره سرشناس فضای مجازی پاکستان که همه او را با پستهای آنلایناش میشناختند، از سوی برادرش به دلیل آنچه که«لکه ننگ برای خانواده»اش خوانده میشد، به قتل رسید.
اگرچه یک جنبش لیبرال کوچک اما فعال بویژه در بخشهای رسانهای در پاکستان وجود دارد، اما زنانی که آرمانهای فمینیستی دارند، اغلب با توهین مواجه میشوند و به عنوان اشخاصی که با آرمانهای غربی یا غیراسلامی آلوده شدهاند، معرفی میگردند.
پس از مسابقه روز یکشنبه در اسلامآباد، بایسکلسواران که اکثر شان سن ۲۰ الی ۳۰ داشتند، داستانهای بیرونرفتن خود و مورد آزار قرار گرفتن را با یکدیگر شریک ساختند. آنان همچنین در مورد ضرورت مبارزه با محافظهکاری روز افزون در جادههای پاکستان صحبت کردند و گفتند که امروزه زنان کمتری در فضای عمومی نسبت به ۲۰ سال قبل حضور مییابند.
یکی از این بایسکلسواران در این رابطه گفت: ما رفته رفته اجازه میدهیم که آن فضا از بین برود و جامعه در حال بستهتر شدن است.