لغو مذاکرات دوحه؛ تاکتیک انتخاباتی کاخ سفید
در صورتی که طالبان تن به آتش‌بس ندهند، ترامپ حتی برای دستاورد و دستاویز پیدا کردن در انتخابات پیشروی امریکا، فشارهای خود را بر طالبان بیشتر کرده و با یک استراتیژی کوتاه مدت و فشار تاکتیکی این گروه را مجبور به مذاکرات بین‌الافغانی و آتش‌بس نماید.
در گرماگرم حرف و حدیث‌های طالبان و زلمی خلیلزاد و توافق‌نامه صلح که قرار بود در روزهای آینده پس از تأیید حکومت افغانستان و رییس جمهور امریکا امضا شود، ترامپ در یک اقدام غیر قابل انتظار مذاکرات با طالبان را متوقف کرد. با این حال بر اساس گزارش‌ها طالبان از قطر نیز ممنوع‌الخروج شده‌اند.
با آن‌که گفت‌وگوهای صلح بین امریکا و طالبان در دوحه بیش از ده ماه ادامه داشت و در این مدت نُه بار بین زلمی خلیلزاد نماینده ویژه ایالات متحده امریکا برای صلح افغانستان و نمایندگان طالبان مذاکره صورت گرفت، اما موارد پیدا و پنهانی در آجندای این مذاکرات وجود داشت که بیشتر سبب نگرانی مردم افغانستان مبنی بر جنگ‌های داخلی شده بود.
آنچه که در این مذاکرات در جریان بود و نماینده امریکا آن را به‌گونه‌ای از مردم کتمان می‌کرد، از همان اویل با نگاه شک و تردید همراه بود و شهروندان کشور و سیاسیون پایان آن را ناکام و بی‌نتیجه می‌دانستند.
در حالی که حکومت و مردم افغانستان هیچ‌گونه حضوری در مذاکرات نداشتند و می‌توان گفت که مذاکرات بین امریکا و طالبان در واقع صلح بین دو طرف بود و نمی‌شود گفت که این مذاکرات به‌معنی برقراری صلح دایمی در افغانستان است، ولی باید اظهار داشت که طالبان در جریان مذاکرات بیشتر در تلاش امتیازگیری و خودنمایی بودند تا جایی که حملات تروریستی خود را تشدید بخشیده و صدها تن را از طریق حملات انتحاری و انفجاری قربانی کردند. با این وضعیت هر شخص، خواه بی‌منطق‌ترین انسان کره زمین می‌داند که کوبیدن به طبل جنگ و ریختن مایع آتش‌زا به آتش جنگ، هیچگاه نمی‌تواند فرجامش صلح باشد.
اکنون که ترامپ مذاکرات با طالبان را لغو کرده است، احتمال این که فشارهای بیشتری را بر طالبان وارد نماید، دور از انتظار نیست، زیرا یکی از دلایل امریکا در مورد لغو مذاکرات در حالیکه مذاکرات جریان داشت، حمله انتحاری طالبان در ساحه شش درک می‌باشد که در آن یک سرباز امریکایی و ۱۴ تن دیگر کشته شدند.
طالبان نیز در واکنش به لغو مذاکرات صلح اعلام کردند که به‌جنگ ادامه می‌دهند و به نظر می‌رسد در صورتی که طالبان تن به آتش‌بس ندهند، ترامپ حتی برای دستاورد و دستاویز پیدا کردن در انتخابات پیشروی امریکا، فشارهای خود را بر طالبان بیشتر کرده و با یک استراتیژی کوتاه مدت و فشار تاکتیکی این گروه را مجبور به مذاکرات بین‌الافغانی و آتش‌بس نماید.
در حالی که همزمان با مذاکرات صلح، فصل تازه‌ای از حملات طالبان در اکثر ولایت‌های کشور آغاز شده بود، ولی این حملات با اقدام متقابل و قوی نیروهای امنیتی مواجه گردید که در این وضعیت دو راه برای طالبان باقی می‌ماند.
اول اینکه طالبان با اعلام آتش‌بس به مذاکرات بین‌الافغانی تن دهند و برای برقراری صلح دایمی در افغانستان تلاش کنند، زیرا هیچگاه نمی‌توانند مذاکراتی آلوده با جنگ را به ساحل صلح برسانند.
دوم اینکه طالبان به حملات و جنگ ادامه دهند که در نتیجه با حملات تند و سهمگین نیروهای امنیتی افغانستان و فشارهای امریکا و جامعه جهانی روبرو خواهند شد و این برای طالبان خوب نخواهد بود.
در واقع باید گفت که مذاکرات و صلح زمانی می‌تواند معنادار باشد که مذاکرات صلح در فضای آتش‌بس برگزار گردد و طالبان از جنگ و خشونت دست بردارند.
