ماتم ملی یا شرم ملی؟ این سوالی‌‌ست که یکی از کاربران فیسبوک پرسیده است. به راستی تا به چه زمانی دسته دسته کشته بدهیم و به یک ماتم ملی اکتفا کنیم؟ زهرا جویا می‌نویسد:« ماتم ملی چه دردی را درمان کرده می‌تواند؟ یک عکس‌العمل تکراری و بس!»
رییس‌جمهور غنی پس از حمله مرگبار در قول اردوی ۲۰۹ شاهین در ولایت بلخ که به روایت‌های مختلف جان بیش از ۱۴۰ سرباز را گرفته و بیش ۱۶۰ زخمی در پی داشت٬ امروز یکشنبه ۳ ثور را ماتم ملی اعلان کرد. براساس گزارش رسانه‌ها، حمله در مسجد قول اردوی ۲۰۹ شاهین انجام شده و سربازان را حین ادای نماز جمعه هدف قرار داد.
در همین حال، ارگ ریاست جمهوری با نشر اعلامیه‌ای گفته است که به تاریخ ۳ ثور٬ در داخل و در نمایندگی‌های سیاسی افغانستان در خارج از کشور٬ بیرق افغانستان به صورت نیمه‌برافراشته خواهد بود.
مقام‌های امنیتی مانند گذشته این حمله را تقبیح کردند٬ رییس‌جمهور به ولایت بلخ رفته و با زخمیان و بازماندگان حادثه از نزدیک دیدار داشت و امروز را نیز«ماتم ملی» اعلان کرد. این اقدام رییس‌جمهور واکنش‌های زیادی از جمله در شبکه‌های اجتماعی در پی داشته است.
ملک ستیز می‌نویسد:« به جای اعلام روز ماتم ملی٬ روز نبرد سراسری برپا کنید.»
مصطفی امین‌زاده٬ کاربر دیگر خطاب به دوست‌اش نوشته است:« فواد عزیز! زندگی سرت باشد٬ فواد بزرگ‌ترین تکیه‌گاهش را از دست داد. دگروال عبدالجبار ناصری، پدر دوست نهایت عزیزم فواد ناصری، برای تفتیش به قول اردوی ۲۰۹ شاهین رفته بود که در حمله روز جمعه به شهادت رسید.»
فواد ناصری، خبرنگار آریانا نیوز است. صفحه فیسبوک‌اش مملو از پیام‌های غم‌انگیز و اندوهناک است که دوستانش در این پیام‌ها با وی ابراز همدردی کرده‌اند. احمد فرشاد صالح گفته:« گلوی فریادگر و اما امروز رفتن بزرگ‌ترین تکیه‌گاهش را به ابدیت٬ شاهد است.»
تینا یکتا نوشته است:« ملت شهید پرور! کاش چیز بهتری پرورش می‌دادیم٬ مثلا علم‌پرور بودیم.»
نصیر بهزاد گفته است:« اگر حادثه هولناک قول اردوی شاهین در کوریای شمالی صورت می‌گرفت٬ وزیر دفاع٬ لوی درستیز و فرمانده قول اردو به توپ بسته می‌شد.» کنایه‌ای که در این نوشته موجود است، قابل درنگ و تامل به نظر می‌رسد! چگونه ممکن است ۲ موتر رنجر با ۱۰ نفر مسلح با انواع مواد انفجاری وارد یک پایگاه نظامی شود؛ در حالی‌که سرباز خود پایگاه تا کارت هویت‌اش را نشان ندهد به طعام‌خانه راه پیدا نمی‌تواند.
غم‌انگیزتر از همه این‌که برخی‌ها گفته‌اند که قول اردوی شاهین با کمبود تابوت مواجه شده‌اند و مقامات نیروهای امنیتی نیز قادر به حساب تعداد درست قربانیان نیستند.
مصطفی امین‌زاده نوشته است که خانواده‌های شهدا گفته‌اند که دولت شهدای‌شان را بدون این‌که غسل بدهند٬ به آنان تسلیم داده‌اند.
حمیرا ثاقب با نشر عکس مادری در حال گریه نوشته است:« کرزی تو چگونه می‌توانی از این مادر رنجدیده نمایندگی کنی که طالبان پسرش را به شهادت رسانیده‌اند.»
کبرا اکبری در صفحه تویترش نوشته است:
بابا نان می‌داد و
این بار جان داد
در انتهای دره‌ای
که به اندازه‌ی بی‌مسوولیتی یک اجتماع عمیق بود و خطرناک…
برخی از روزنامه‌های بین‌المللی نیز در مورد این حمله مطالبی نشر کرده‌اند. روزنامه بریتانیایی«دیلی میل» می‌نویسد:« حمله جنگجویان طالبان بر قول اردوی ۲۰۹ شاهین در نوع خود یکی از مرگ‌بارترین حمله بر یک پایگاه نظامی به شمار می‌رود.»
روزنامه امریکایی«واشنگتن پست» نوشته است:« حکومت کنونی افغانستان از یک‌سو به حملات جنگجویان تندرو روبه‌رو بوده و از سوی دیگر٬ در داخل در مبارزه قدرت دست به گریبان است.»
این روزنامه، رویداد مزارشریف را برای حکومت و رییس‌جمهور غنی یک تهدید شمرده است. براساس مقاله چاپ شده در روزنامه واشنگتن پست٬ این حمله از سوی نیروهای نظامی امریکا در افغانستان محکوم شده که رهبریت جنگ را در ۱۶ سال گذشته بر ضد شورشیان طالب در دست دارند.
از سوی دیگر، برخی از کشورهای همسایه به شمول ایران و پاکستان نیز حمله به قول اردوی شاهین در ولایت بلخ را محکوم کردند.
اما جالب این‌که، یکی از کاربران شبکه‌های اجتماعی، به این دیدگاه پاکستان واکنش جالبی نشان داد.
این شخص که مختار جوینده نام دارد در صفحه‌اش نوشته است:« پاکستان، بجای این‌که وقوع این حمله را محکوم کند، دست از پرورش و تربیت تروریست‌ها بردارد.»
رویداد مرگبار مزارشریف در حالی صورت می‌گیرد که پیش از این، برخی از مقامات امنیتی، از گسترش دامنه‌ی ناامنی در شمال کشور هشدار داده بود؛ با این‌همه، هنوز دقیقاً مشخص نیست که گراف ناامنی‌ها در شمال رو به بالا می‌رود و یا حکومت برای مهار آن پلانی سنجیده است!
