خبرگزاری دید: حکومت سرپرست با پیروی نکردن و سرباز زدن از دستورات دینی که تفسیر حکومت خود برای تأمین عدالت اجتماعی در کشور میداند در فراهم آوری مهم‌ترین نیاز مردم که بهبود وضعیت معیشتی‌ست هم ناکام مانده است. تغییر در دسترخوان مردم نتیجه معکوس داده است و بیش از قبل فقر و تهی‌دستی در کنار پدیده های شوم دیگر، گریبان شهروندان کشور را گرفته است.رمضان رسید ماه مهمانی خدا و سفره هایی که پُر از خالی‌ست.
در آستانه ی فرا رسیدن ماه مبارک رمضان قرار داریم. مردم کشور با توجه به باور مذهبی و پیروی از دین مقدس اسلام از این ماه تجلیل به عمل آورده و در پاسداشت از آئین مذهبی خود در ماه رمضان که روزه داری ست آماده می شوند.
این در حالی ست که قریب به ۳ سال از حاکمیت گروه طا-لبان در کشور می گذرد. حاکمیتی که خود را بیش از هر نظام سیاسی دیگر در کشور، پایبند به اصول دینی و پیروی از دستورات دین اسلام می داند و جانشین خدا در افغانستان برای تطبیق فرامین الهی.
پرواضح است که ترویج عدالت اجتماعی در جامعه از اصول بنیادی دین مقدس اسلام است. نکته‌ای که در تمامی احادیث و روایات دینی به آن توصیه شده و نظام های سیاسی و حاکمان ممالک اسلامی را به رعایت آن ملزم کرده است.
در این میان، گروه حاکم پس از به دست آوردن دومین حاکمیت خود در کشور، مدعی تطبیق فرامین اسلامی در میان مردم است . فرامینی که پویایی و پیشرفت را در عرصه های مختلف زندگی انسانی تاکید کرده و همه را ملزم به رعایت آن می دانند.
اما طا-لبان در کنار چالش های فرا روی دیگر، نتوانسته اند در امر تطبیق عدالت اجتماعی در کشور گام های موثری را بردارند. علاوه بر این گزارش‌های مرتبط به وضعیت اقتصادی کشور، وخامت اوضاع معیشتی مردم را گواهی می دهند. فقر، بیکاری و محدودیت‌های روز افزون گروه حاکم نگرانی‌های فزاینده ای را به بار آورده است.
از سویی تأثیر مثبت کمک های میلیارد دالری جامعه جهانی و همچنین آمارهای بلند عایدات داخلی و زنجیره تجارت بین المللی حکومت سرپرست هم در بهبودی وضعیت معیشتی مردم در هاله ای از ابهام است. آنگونه به نظر می رسد که این کمک ها و عایدات در حلقات منفعت جویانه ی دست اندرکاران حکومتی به طور قابل ملاحظه ای حیف و میل یا در حساب‌های شخصی شان انباشته می شود.
با این وجود جدای از تعامل طا-لبان با جامعه جهانی و جستن مسیرهای مشروعیت طلبی ، غلبه بر مشکلات فراروی مردم می باید از اهداف اصلی نظام حاکم باشد. مهمی که در طی گذشت این ۳ سال از حکومت آنان مورد توجه قرار نگرفته است. گرچه این بی توجهی یا نادیده انگاری در ابعاد کلان تر اهداف سیاسی آنها می تواند عوامل پیدا و پنهان بیشماری را با خود داشته باشد اما آنچه که در قدم اول هم مقبولیت برای جامعه جهانی و هم رویکرد مثبت مردم در قبال حکومت را می تواند به دنبال داشته باشد تطبیق بی چون و چرای خواست شهروندان کشور و رفع ساختن نیازهای مهم و اساسی آنهاست.
در این نگاره به موارد حقوق بشری دیگر که از سوی طا-لبان در تطبیق عدالت اجتماعی به چالش کشیده شده است را به کنار می گذاریم . اما آنچه که در شرایط کنونی برای همه مهم است و می تواند رواداری با حکومت موقت طا-لبان را تسهیل ببخشد توجه به بهبود وضعیت معیشتی مردم است.
در حال حاضر با گذشت ۳ سال از حکومت طا-لبان بنیان و ساختار اقتصادی کشور به رکود و فروپاشیدگی مواجه شده است. علاوه بر وضع محدودیت‌ها از سوی این گروه، اعتماد به سرمایه گذاری، ایجاد بنگاه های اقتصادی بزرگ و کوچک، فراهم آوری زمینه اشتعال در لایه های مختلف جامعه، رونق بازار بومی ، داد و ستدهای شهری و مشارکت و سهم گیری زنان در عرصه های شغلی به طور کامل منحل گردیده است.
با این وجود اینگونه می توان نتیجه گرفت که حکومت سرپرست با پیروی نکردن و سرباز زدن از دستورات دینی که تفسیر حکومت خود برای تأمین عدالت اجتماعی در کشور میداند در فراهم آوری مهم ترین نیاز مردم که بهبود وضعیت معیشتی‌ست هم ناکام مانده است. تغییر در دسترخوان مردم نتیجه معکوس داده است و بیش از قبل فقر و تهی‌دستی در کنار پدیده های شوم دیگر، گریبان شهروندان کشور را گرفته است.رمضان رسید ماه مهمانی خدا و سفره هایی که خالی ست.
