ما نمی‌خواهیم ۱۲۰ سال دیگر سکوت کنیم/ هیئت‌ها نشست‌های مشکوک دارند

محمد محقق:
محمد محقق از رهبران سیاسی کشور می‌گوید که مبنا قرار گرفتن فقه حنفی در مذاکرات صلح پذیرفتنی نیست و هشدار داد که ۱۲۰ سال دیگر کسی سکوت نمی‌تواند. محقق همچنان گفت که سهمیه بندی کانکور به سود کشور نیست.

به گزارش خبرگزاری دید، محمد محقق در همایشی به مناسبت تقدیر از نخبگان کانکور ۹۹گفت که پرورش استعدادها انسان را به کمال می‌رساند و رسیدن به کمال اکتسابی است نه میراثی.
آقای محقق به موضع‌گیری حکمتیار در برابر اول نمره شدن شمسیه پرداخته و کنایتاً گفت که «عکس‌العمل بعضی رهبران در برابر شمسیه خوب نبود. هیچ به قواره‌اش نمی‌آمد که این طور یک موضع بگیرد. استعداد و دانش که به قواره و قد به دست نمی‌آید. از هفت خوان رستم گذشته و نمره گرفته. او باید در نقش یک پدر ظاهر می‌شد و می‌گفت که من از هزینه شخصی خود شمسیه را به بورس می‌فرستم ولی نکرد».
آقای محقق در سخنانش به سهمیه‌بندی در کانکور نیز پرداخته و آن را سدی در برابر شکوفایی دانش و استعداد جوانان خواند. او گفت که سهمیه بندی کانکور نه بر اساس شایستگی که بر اساس تعصبات و حسادت‌های قومی به میان آمده است.
محقق: با سهمیه بندی نمی‌شود که علم را گسترش داد. استعدادها خفه می‌شوند. امیدواریم که روزی برداشته شود. روزی که حسادت و تعصبات قومی و زبانی برداشته شود و همه یک کشور باشیم، می‌توانیم که این‌ها را بشکنیم.
روند صلح و مذاکرات میان‌افغانی
آقای محقق به مسئله روند صلح و مذاکرات میان‌افغانی نیز پرداخته و گفت که تاکنون هیئت‌های دو طرف به نتیجه ملموسی دست نیافته‌اند.
او تاکید کرد که نادیده گرفته شدن پیروان فقه جعفری برایش پذیرفتنی نیست و بدون در نظر گرفتن تمام اقوام و مذاهب و زبان‌های کشور سبب ادامه بحران ۴۰ ساله خواهد شد.
او گفت: هیئت‌ها نشست‌های مشکوک و پشت پرده در این کشور و در آن دروازه و فلان جا دارند ولی نتیجه ملموسی در پی نداشته است.
محمد محقق به دو خواسته طالبان در مذاکرات اشاره نموده، تاکید کرد که مبنا قرار گرفته توافقنامه طالبان و امریکا در مذاکرات میان‌افغانی هیچ منطق ندارد چون در مذاکراتی که نه مردم و نه دولت افغانستان شامل نبوده و امضا نکرده، چطور بر آن مبنا مذاکره کند.
محقق: «بعضی طرف‌ها اصرار دارند که مبنای توافقنامه سند امضا شده در ماه فبروری باشد. توافقنامه‌ای که ما در آن حضور نداشتیم و امضا نکردیم و نمی‌دانیم که مفاد آن چه است. نه حکومت افغانستان در آن سهیم بود و نه مردم افغانستان. یک مذاکرات بود میان نمایندگان امریکا و طالبان و منافع خویش را در آن گنجانده اند و پس از ۱۸ ماه مذاکره و قهر و آشتی و عشق ورزیدن و تهدید کردن به توافق رسیدند».
محقق خواسته دوم طالبان را مبنی بر قرار گرفتن فقه حنفی در مذاکرات «تنگنا» خوانده و هشدار داد که پذیرفتنی نخواهد بود. او گفت که نمی‌توانند ۱۲۰ سال دیگر سکوت کنند.
محقق افزود: بحث دوم وارد شدن طالبان از تنگنای دیگری است. آنان خواسته‌اند که مذاکرات بر مبنای فقه حنفی باشد. چطور می‌تواند مذاکراتی که ما نباشیم از ما نمایندگی کند و ملت و مذهب ما حذف شود. ما می‌خواهیم همه طرف‌های افغانی باشند. احترام گذاشته شود به همه مذاهب افغانستان به همه زبان‌های افغانستان همان طور که در قانون اساسی افغانستان به همه مذاهب و به همه زبان‌های کشور احترام گذاشه شده است.
به باور محقق، مشکل کلانتر این است که برخی گفته‌اند طالبان روی مذهب جعفری هیچ نوع حساسیت ندارند. او عدم حساسیت را اصل مشکل دانسته و می‌گوید که این موضوع به معنی حذف و نادیده گرفتن اهل تشیع است.
او در این خصوص گفت: برخی می‌گویند که حساسیت سر مذهب جعفری نبود. مشکل همین جا است. ما مشکل داریم که نادیده گرفته شویم. ۱۲۰ سال سکوت بس است ما می‌خواهیم دیده شویم و صدای ما شنیده شود و به رسمیت شناخته شویم و اگر دیده نشویم وجود نخواهیم داشت.