متن کامل بیانیه عطامحمد نور در نشست مسکو

اداره موقت باید فرصت لازم برای حضور احزاب، جریان‌ها و طیف‌های سیاسی را در روند سیاسی کشور فراهم کند و بستر انتخابات شفاف را از طریق تشکیل کمیسیون مستقل واقعی، هموار سازد تا جریان‌ها به شمول طالب‌ها با خاطر آرام در انتخابات به عنوان یک روند مردم سالار، حضور پیدا کنند.

بنام خداوند دادگر و توانا
جلالتمآب …….. حضار محترم و اشتراک کننده گان این نشست، آقایان و خانم ها !
خرسندم که امروز در این کنفرانس مهم به هدف تلاش در جهت آوردن صلح در افغانستان، گرد هم آمده‌ایم. از کشور میزبان و از برگزار کنندگان این نشست مهم و حیاتی به خصوص از شورای رهبری جامعه افغان‌های مقیم فدراتیف روسیه، صمیمانه سپاسگزاری می‌نمایم.
شاید هیچ‌کس به اندازه آنانی که برای آزادی افغانستان تلاش کرده‌اند و سال‌های سال با قربانی و فداکاری از خاک ومردم خویش دفاع کرده‌اند، در آوردن صلح خرسند نشود. من هنوز نزده سال نداشتم که برای آزادی سرزمینم به مبارزه شروع کردم و در سنگر نبرد رفتم. بخش اعظمی از زندگی‌ام را در جنگ و مبارزه نجات وطنم سپری کردم، جنگی که برای آزادی، امنیت و آرامش بود. اما با تاسف هنوز مردم ما که شایسته‌ترین مردم برای صلح‌اند، به آرزوی دیرینه شان نرسیده‌اند. صلح در این سال‌ها به آرزوی دست نیافتنی مردم ما مبدل شده است. سرزمین زخم خورده ما بیشتر از هر امری به صلح و آرامش نیاز دارد.
در حالی که از تلاش‌های همه کشورهای جهان در جهت آوردن صلح در افغانستان سپاسگزاری می‌نمایم از هر جهتی که در این مسیر تلاش می‌ورزد و تلاش‌های شان موثر ومفید واقع شود، سپاس، استقبال و حمایت خواهیم نمود. از ایالات متحده امریکا و نماینده ویژه وزارت خارجه آن کشور در امور صلح افغانستان، جناب دکتور زلمی خلیلزاد، صمیمانه سپاسگزاری می‌نمایم که برای آوردن صلح در افغانستان مساعی بی‌دریغی را به خرج داده‌اند. علاوتاً از همه کشورهای جهان، منطقه و همسایه‌های افغانستان صمیمانه می‌طلبیم که در جهت آوردن صلح واقعی در افغانستان، از هیچ نوع سعی و تلاشی دریغ نورزند. صلح افغانستان، عامل آرامش منطقه و جهان است. این یک حقیقت مسلم است که جنگ افغانستان نه تنها کشور ما
را صدمه زده است که کشورهای همسایه، منطقه و جهان نیز از تاثیرات آن متضرر شده‌اند.
اجازه ندهیم افغانستان که باید چهار راه اقتصادی کشورهای منطقه باشد به چهار راه جنگ نیابتی مبدل شود و فرصت‌های انکشاف و توسعه، بیشتر ازین از ما گرفته شود. ما در صلح می‌توانیم مانند کشورهای همسایه و منطقه به توسعه و پیشرفت برسیم و به دستاوردهای بزرگ تری نایل آییم.
ما باید روی یک اجماع سیاسی تمرکز کنیم و روند صلح را بین‌الافغانی نماییم که قابل قبول همه طرف‌ها باشد. بر اساس تفاهم مشترک، ما نیاز داریم که روی آتش‌بس توافق کنیم، قناعت همه طرف‌ها را در نظر بگیریم، تامین حقوق همه شهروندان، حفظ منافع ملی، حمایت از یک جامعه قانونمند، جدول بندی خروج نیروهای ناتو، خود کفایی و ختم کامل جنگ، نیز از مسایل عمده‌ای است که باید روی آن تمرکز جدی صورت گیرد.
یکی از طرف‌های جنگ کنونی افغانستان طالبان است. از طالبان به عنوان جریان مخالف حکومت افغانستان که حضور شان غیر قابل انکار است، تقاضا می‌نماییم که به صدای صلح خواهانه مردم ما، منطقه و جهان و کشور هایی که در این جهت تلاش کرده‌اند، لبیک بگویند و به این پروسه بپیوندند. ما موجودیت طالبان را قبول داریم و از آن‌ها دعوت می‌نماییم تا خواستها و اهداف شان را از مجاری دمکراتیک و مردم‌سالارانه و دیالوگ بین‌الافغانی، مطالبه کنند نه از راه جنگ و خشونت.
افغانستان در سال‌های اخیر در نتیجه حمایت بی‌دریغ جامعه جهانی، مردم این کشور و مساعی رهبران سیاسی، به دستاوردهای قابل توجهی نایل آمده است که حفظ آن برای ما و مردم ما، خط درشت و غیر قابل انعطاف است. بحث‌های حقوق زنان، تقویت و حمایت بی‌دریغ نیروهای امنیتی و جلوگیری از هم پاشی آن منحیث سرمایه ملی، آزادی بیان، ارزش‌های مدنی و ملی و سایر مسایلی که حقوق شهروندان کشور را ضمانت می‌کند، نباید در مورد تغییر آن صحبت شود. اما نمی‌خواهیم خواسته‌های طالبان را هم نادیده بگیریم.
حکومت وحدت ملی باییست از روند صلح به عنوان یک نیاز جدی نه شعار انتخاباتی، حمایت صادقانه نماید و اجازه ندهد که صلح فدای حرص قدرت و بقای شان شود. صلح به عنوان یک ارزش بزرگ انسانی قربانی و فداکاری می‌خواهد و ما باید آماده هرگونه فداکاری و از خود گذری در این راستا باشیم.
حضار گرامی !

شماری از حلقات حرص و آز قدرت در این روزها به نشانی اشتراک کنندگان این نشست و رهبران سیاسی افغانستان که دنبال تسریع و تحقق روند صلح‌اند، یاوه سرایی بی‌شمار کردند، اما حقیقت مسئله اینست که ما برای آوردن صلح و پایان جنگ باید ظرفیت و میزان همدیگر پذیری خود را وسعت بخشیم و برای ختم جنگ هر قدمی را مثمر و ارزشمند بشماریم. این جماعتی که با این روند مخالف‌اند ممکن منافع شان با ختم جنگ و آمدن صلح در خطر قرار گیرد و بی‌تابی شان ازهمین سبب است. لازم به ذکر است که هیچ دایه‌ای مهربان تر از مادر نیست و آنانی که سال‌ها برای آزادی این کشور مبارزه کرده‌اند، بیشتر از هرکسی دل شان به آرامش این سرزمین می‌تپد و ناگفته پیداست که از راه جنگ هیچ جریانی برنده نخواهد بود. آنانی که ما را توهین می‌کنند و وطن فروش می‌گویند، شاید برابر شمار سوراخ‌های بدن من که مرمی و چره خورده است،
روز خود را برای خدمت به مردم و وطن سپری نکرده باشند.
حضار محترم !
من به نمایندگی بخشی از مردم کشور، از صلح و هر تلاشی در این جهت، حمایت نموده و در تحقق آن همکاری لازم می‌نمایم. جنگ را راه حل نمی‌پندارم و به صلح به عنوان یک نیاز جدی مردم و کشور ما نگاه می‌کنم. باور من همین است که پایان جنگ و آغاز صلح، مسیر ترقی و پیشرفت ما را تسریع می‌بخشد و روح تازه‌ای در کالبد نیم جان این کشور دمیده خواهد شد.
حضار گرامی !
با توجه به این نکته که صلح نیاز جدی و حیاتی مردم ما است، اما فراموش نکنیم که حفظ دستاورد ها، پیشرفت‌ها در تمامی عرصه‌های حیات سیاسی و اجتماعی، نیز نیاز است. باید بگونه‌ای این روند را مدیریت کنیم که هردو ارزش همزمان حفظ شود. به منظور دست‌یابی به این آرزو یکی از طرح‌های معقول که ممکن است قناعت طالبان را نیز فراهم کند، تشکیل حکومت مؤقت مانند نشست «بُن» به عنوان یک مرحله گذار و برون‌رفت ازین مرحله نابسامان و شکنند در جهت قناعت دادن طالبان برای اشتراک در قدرت سیاسی از طریق حکومت موقت است. حکومت موقتی با حفظ اساسات نظام فعلی کشور، زمینه را برای برگزاری انتخابات شفاف و همه شمول، فراهم نماید. اداره موقت باید فرصت لازم برای حضور احزاب، جریان‌ها و طیف‌های سیاسی را در روند سیاسی کشور فراهم کند و بستر انتخابات شفاف را از طریق تشکیل کمیسیون مستقل واقعی، هموار سازد تا جریان‌ها به شمول طالب‌ها با خاطر آرام در انتخابات به عنوان یک روند مردم سالار، حضور پیدا کنند.
تذکر این نکته را لازم می‌دانم که هرگز مراد ما از اداره موقت بازگشت به نقطه صفر و آغاز دوباره نیست. ما به این عقیده هستیم که با حفظ روند سیاسی و چهارچوب نظام کنونی، اداره موقت را به عنوان مرحله گذار، شکل بدهیم که طالبان با احساس عزت به عنوان شریک قدرت وارد میدان سیاست می‌شوند و از طریق انتخابات، مسیر خود را می‌پیمایند.
یکبار دیگر از حضور گرم شما و از برگزار کنندگان و کشور روسیه منحیث تسهیل کننده این نشست، صمیمانه سپاسگزاری می‌نمایم.