کنفرانس ملی زنان زیر نام «زنان در صلح و مشارکت سیاسی» که از سوی دفتر سیاسی عطا محمد نور و با حضور زنان پیش‌کسوت، سیاست‌مداران، فرهنگیان و جوانان در کابل برگزار شد، چگونگی حضور زنان را در ساختار قدرت مورد بحث قرار داد.
به گزارش خبرگزاری دید، کنفرانس ملی زنان که در هفته جاری از سوی کمیته بانوان دفتر سیاسی عطا محمد نور در کابل برگزار شد، با رونمایی منشور سیاسی زنان، به فرصت‌ها و چالش‌های زنان در روند صلح و آینده سیاسی کشور پرداخت.
در این کنفرانس زنان و مردانی که سخنرانی نمودند، نقاط ضعف و قوت حضور زنان را در عرصه سیاسی و فرصت‌هایی که باید برای این قشر مساعد گردد، به بحث گرفتند و بر حضور پررنگ زنان در روند صلح تاکید نمودند.
بانو حمیرا قادری یکی از سخنرانان، روی خوداتکایی و خودباوری زنان تاکید ورزید، این‌که کمیت زنان فعال و روشن‌گر در جامعه کم نیستند، اما از زنان دانا و دانشور در کاروان کارگزاران مملکت کمتر وجود دارد.
بانو قادری تاکید نمود، هنگامی حضور زنان در ساختار قدرت سمبولیک و نمادین نیست که به نخبگان و سیاست‌ورزان واقعی زن فرصت داده شود تا افق و عرصه را برای سرنوشت زنان باز کنند. سرنوشت زنان فقط زمانی تغییر می‌کند که برنامه‌ریز و پالیسی‌سازان سرنوشت زنان تنها مردان نباشند.
به باور قادری، حضور معنادار و حساب‌شده بانوان چه در قدرت و چه در میز مذاکره با تحریک طالبان، اگر سیاسی و سلیقه‌ای صورت گیرد، دور باطل مثل همیشه تکرار می‌شود و برآیند آن به ناامیدی زنان می‌آفزاید.
بانو حمیرا ثاقب، از سخنرانان کنفرانس نگران این است که در میز مذاکرات طرف‌ها دنبال منافع سیاسی، اقتصادی و اقتدار خویش هستند، دیده نمی‌شود که در این گفت‌وگوها خواست و مطالبات زنان در اولویت باشد، اگر چنین است انتصاب و گماردن زنان در هیئت گفت‌وگو کننده صلح چنین چیزی را بر نمی‌تابد، هم از نظر کیفی و هم از نظر کمی.
کمیته بانوان دفتر سیاسی عطا محمد نور، بیشتر از سه ماه روی برگزاری این کنفرانس کار کردند و منشور سیاسی زنان را نیز در ذیل عنوان «زنان، صلح و مشارکت سیاسی» تدوین کرده و در کنفرانس مزبور رونمایی کردند.
به باور این کمیته، زنان سایر ولایات کمتر نظریات و مطالبات‌شان در گفت‌وگوهای صلح و مشارکت سیاسی شنیده و لحاظ شده است.
بر اساس این، با زنان نخبه و فعال در ولایات مختلف کشور گفت‌وگو شده و از طریق پرسشنامهها نظریات و خواست آنان جمع‌آوری و در منشور ملی زنان جا داده شده است. در کنار این‌که از نقاط دوردست افغانستان دیدگاه‌ها جمع‌آوری شده است، با بانوان سیاست‌مدار و پیش‌کسوت و فعال در عرصه مطالعات زنان در کابل دیدارها و نشست‌ها نیز صورت گرفته است. برای اولین بار، کمیته دفتر سیاسی عطا محمد نور، منشور جامع که نظریات اکثر زنان افغانستان را شامل می‌شود رونمایی کرد و خواست و مطالبات و نگرانی‌های زنان افغانستان را به حکومت و جامعه جهانی پیش‌کش کرد.
یکی از اساسی‌ترین و مهم‌ترین مسایل ذهنی بانوان کشور این است که صلح چسان می‌تواند راهبرد و آینده سیاسی شان را تضمین کند. بنابرین بر تحلیل‌ها و نظریاتی که از بانوان توسط فراخوان جمع آوری شده می‌شود گفت که بانوان کشور چند مسئله را به عنوان اهداف راهبردی خود می‌دانند و دوست دارند که صلح و گفت‌وگوهای آن این مسایل را باید حمایت کند و روند گفت‌وگو منتج به شکل گیری آنان گردد. به این اساس عناوین برجسته و راهبردی که منشور ملی زنان روی آن تاکید می‌روزد عبارت‌اند از: «مسئله دولت ملت»، «حل تنش‌های هویتی و ملیتی در کشور»، «کثرت‌گرایی سیاسی»، «عدالت اجتماعی»، «انتخابات و مسئله مشارکت زنان».
بصورت فشرده و موجز منشور ملی زنان در پیوند به صلح و مذاکرات آن و برای پایداری و تضمین صلح مولفه های زیرین را پیش‌کش کرده است:
ضمانت جامعه جهانی از صلح
خلع سلاح گروه‌های طالب و کسانی که در پروسه صلح می‌پیوندند.
حضور نیروهای محافظ صلح در کشور از نشانی سازمان ملل برای مدت سه سال
تعدیل قانون اساسی و دادن نقش فعال به زنان کشور در ساختار قدرت سیاسی
پاسداری و نگهداشت نیروهای امنیتی به عنوان ارتش ملی دولت پسا-صلح
همگرایی منطقه‌ای و اقتصادی در دولت پسا-صلح
امضای تفاهمنامه سیاسی میان طالبان و دولت به منظور پاسداری و مراعات قانون و حقوق اساسی بانوان کشور
سپردن رهبری و مدیریتی دوره انتقالی دولت پسا- صلح به یکی از زنان کشور
تامین عدالت اجتماعی برای بانوان
در بخش دیگر از منشور ملی زنان این‌گونه آمده است: «بانوان این سرزمین در طول تاریخ همیشه در فروکاست تاریخی و سیاسی بودهاند و سرنوشت شان توسط مردان به بی عدالتی کشانیده شده است. از این رو دادخواهی شان از تاریخ به عنوان یک امر اساسی و فراموش ناشدنی همچنان باقی است. روند صلح در کشور باید از تاریخ برای بانوان دادخواهی عادلانه کند و رنج را از روان و رخ بانوان بردارد. در واقع صلح باید عدالت، همزیستی، برابری، آزادی را برای بانوان به ارمغان آورد».
گفت‌وگوهای صلح تریبون دادخواهی و پایان رنج‌های بانوان باید باشد. به همین منظور بانوان کشور دادخواهی را امر حیاتی می‌دانند که این مهم تنها در پرتو یک صلح عادلانه به دست می‌آید. به همین منظور منشور ملی زنان پیشنهاد می‌کند که چشمانداز صلح عادلانه روی موارد زیر متمرکز باشد:
رهیافت سیاسی بانوان برای آینده سیاسی بانوان از طریق صلح
رویکرد دینی و تعریف مشخص حقوق بانوان افغانستان باید مطابق به رویکرد و خوانش اعتدال گرایی باشد
رویکرد اقتصادی و آزادی بانوان باید مورد پذیرش منشور صلح قرار گیرد
بانوان و آزادی‌های سیاسی شان مورد ضمانت و اجرایی شدن قرار گیرد
