حمایت پاکستان از دهشتافکنی در افغانستان به اوج خود رسیده است و به صورت بزرگترین انفجار در ۱۶ سال اخیر افغانستان، روز چهارشنبه هفته گذشته در منطقه «وزیر اکبر خان» کابل، در مهمترین ساحه امنیتی، تبارز خارجی پیدا کرد.
این انفجار بزرگ که از نظر ابعاد تخریب و آثار منفی که بر روح و روان و اقتصاد مردم برجای گذاشت، بیسابقه بود، توسط گروه دهشتافکن «شبکه حقانی» انجام شد و طراحی و مدیریت آن توسط آیاسآی پاکستان صورت گرفت.
با طراحی و مدیریت این دهشتافکنی بزرگ، مسئله شمول پاکستان در لیست کشورهای دهشتافکن جهان، قویاً از طرف امریکا مطرح شده و زمینههای آن فراهم شده است. هرچند پیش از این نیز این موضوع توسط محمود صیقل، نماینده افغانستان در سازمانملل و هچنین توسط کشورهای نظیر هند مطرح شده بود و نیز فشارهای سیاسی و اقتصادی ایالات متحده بر پاکستان در طول ۱۶ سال اخیر اعمال شده، اما نتیجهای در بر نداشت.
اینک وقت آن رسیده است که حکومت رییسجمهور ترامپ این موضوع را جدی بگیرد و به نتیجه برساند. در این راستا آقای زلمی خلیلزاد، سفیر سابق امریکا در افغانستان، عراق و سازمانملل و همچنین از مشاوران کنونی رییس جمهور امریکا، از حکومت این کشور خواسته است تا موضوع درج نام پاکستان را در فهست کشورهای حامی تروریزم را روی دست بگیرد.
پاکستان در راهاندازی بسیاری از حوادث تروریستی، انفجارها و انتحارهای موجود در افغانستان دست داشته و در این زمینه، اسناد نیز به جامعه جهانی ارایه شده است. هرچند که موجودیت پایگاههای تروریستپروری و دهشتافکنی و افراط گرایی در پاکستان مشهود است و نیازی به ارایه دلیل و اثبات هم نیست. بسیاری از این حملات انتحاری و انفجارها را خود گروههای دهشتافکن به عهده میگیرند و با افتخار و تکبر میپذیرند که در راستای کشتن دستهجمعی انسانها و ایجاد دهشتافکنی به مقام قهرمانی رسیدهاند.
پذیرش جنایت توسط گروههای علیه بشریت، اثبات اولیه حلقه به همپیوسته دهشتافکنی است که با اثبات آن به طور اتوماتیک حلقههای بعدی به اثبات میرسند. به عبارت دیگر، وقتی آنها خودشان به عهده میگیرند که جنایت کرده،اند مراحل بعدی نیز به اثبات میرسند، زیرا معلوم است که پایگاه آنها در پاکستان است و توسط آیاسآی آموزش مسلکی میبینند و نیز معلوم است که هر حمله انتحاری در افغاستان توسط این سازمان استخباراتی طراحی و مدیریت میشود، از منابع وابسته به عربستان، قطر و اردن تمویل میشود و این سلسله حلقههای دیگری نیز دارد.
بنابراین، امریکا و مقامات امریکایی در مورد شاملساختن پاکستان در لیست کشورهای حامی هراسافکنی نباید تردید کنند و اقدامات جدیتر و گستردهتری را برای مهار پاکستان و سرکوب دهشتافکنی روی دست گیرند. پایگاههای دهشت و ترور پاکستان باید سرکوب شده، و اگر جامعه جهانی و در راس آن امریکا اراده جدی داشته باشند، جلوگیری و سرکوب تروریزم و دهشتافکنی چندان مجهول و مشکل نیست.
ولی تردیدهای غیرقابل قبول و مسامحههای تعهدی، احتمالهای دیگری را به میان میآورد و آن عبارت است از اینکه حلقههای مفقوده سلسله تروریزم و دهشتافکنی به خود قدرتهای بزرگ بر میگردد، وگرنه، در صورتیکه صادقانه عمل میکردند، منابع تروریزم را به راحتی میتوانستند بخشکانند.
داکتر عدالتخواه- خبرگزاری دید