نا امیدی مردم افغانستان از توافق صلح امریکا و طالبان
ترور علمای دینی و حمله بالای فرهنگیان از یک طرف و افزایش حملات خشونتبار طالبان از طرف دیگر خوشبینیهای اندکی را که نسبت به توافق صلح میان امریکا و طالبان وجود داشت، کاهش داده است.
افزایش قتلهای زنجیرهای هدفمند و گسترش حملات طالبان در سراسر افغانستان خوشبینیهای اندکی را که نسبت به توافق صلح میان طالبان و امریکا وجود داشت، کمرنگ ساخته است.
دو کارمند کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان روز شنبه هفته روان زمانی که به سوی محل کارشان میرفتند در اثر انفجار ماین چسپکی در موتر حامل شان کشته شدند که با کشته شدن آنها شمار قربانیان قتلهای هدفمند در پایتخت رو به افزایش است.
ترور علمای دینی و حمله بالای فرهنگیان از یک طرف و افزایش حملات خشونتبار طالبان از طرف دیگر خوشبینیهای اندکی را که نسبت به توافق صلح میان امریکا و طالبان وجود داشت، کاهش داده است.
طبق توافقنامه، ایالات متحده باید نیروهایش را از افغانستان بیرون کند تا زمینه برای مذاکرات مستقیم بینالافغانی مهیا گردد، رهایی زندانیان دو طرف میتوانست فرصتی خوب برای آغاز مذاکرات مستقیم باشد، اما در عوض خشونتها روز به روز افزایش یافت.
کمیسیون حقوق بشر کشور طی اعلامیهای بیان داشته است که صبح روز شنبه موتر حامل کارمندان این نهاد مورد انفجار ماین چسپکی قرار گرفته که در نتیجه دوتن از کارمندانش کشته شدند.
نتاشه خلیل ۲۴ ساله هماهنگ کننده دونرهای کمیسیون که تازه مدرک خود را از دانشگاه امریکایی آسیای میانه در قزاقستان بدست آورده بود و جاوید فولاد راننده دایمی کمیسیون – دو قربانی این رویداد بودند. در اعلامیه آمده است که این حمله از سوی مخالفین مسلح دولت صورت گرفته است.
مقامات افغان و امریکایی میگویند، اکنون جنگ وارد یک مرحله پیچیده شده است، قدرتهای منطقه با کمک به شورشیان و حملات خونین میخواهند بالای دولت افغانستان فشار وارد کنند. یکی از نمونههای پیچیدگی جنگ افغانستان اطلاعات استخباراتی امریکا است که نشان میدهد سال گذشته طالبان در حالی که مصروف مذاکرات با امریکا بودند، از روسیه به خاطر هدف قرار دادن نیروهای امریکایی و ناتو پول دریافت میکردند.
مطابق توافقنامه امضا شده در ماه فبروری،(حوت) باید ۵۰۰۰ زندانی طالب و ۱۰۰۰ زندانی نیروهای امنیتی طی ۱۰ روز پس از امضای توافقنامه آزاد میشدند که در نخست حکومت با این خواست به دلیل موجودیت زندانیان خارجی به خصوص پاکستانی در فهرست مقاومت نشان داد ولی بعداً با رهایی ۴۰۰۰ زندانی تقریباً این روند را تکمیل نمود.
طالبان توافق کردند که بالای نیروهای امریکایی حمله نمیکنند، اما آتشبس با نیروهای افغان را رد کرده و آن را برای پس از گفتوگوهای مستقیم با حکومت موکول کردند، با این حال، مقامات امریکایی گفتند طالبان برای کاهش ۸۰ درصدی خشونتها به صورت غیر رسمی تفاهم کردهاند.
مردم افغانستان از این که هیچ نوع کاهش خشونت را ندیدند، ناامید شدند و طالبان نیز با استفاده از تمرکز ایالات متحده بر خروج عجولانه نیروهایش از جنگ افغانستان به حملات شان افزودهاند.
شورای امنیت ملی افغانستان میگوید، ماه جون یکی از مرگبار ترین هفتهها را به همراه داشته است؛ چنانچه در یک هفته ۲۹۱ سرباز افغان در حملات طالبان کشته شدند.
جاوید فیصل سخنگوی شورای امنیت ملی میگوید، حملات طالبان طی سه ماه گذشته در مقایسه به سال گذشته در همین مدت ۴۰ در صد افزایش را نشان میدهد.
حیدر افضلی رییس کمیته دفاعی ولسی جرگه میگوید « از زمانی که توافقنامه صلح میان امریکا و طالبان به امضا رسید ما عمیقاً نگران بودیم، چون درین توافقنامه تنها طرفی که سود برده است همانا گروه طالبان است؛ زیرا آزادی زندانیان شان را به چشم مشاهده میکنند». او گفت «گروه طالبان در سال ۲۰۱۹ در اثر حملات هوایی به شدت سرکوب شده بودند، ولی اکنون این گروه پس از امضا توافقنامه صلح با امریکا با جسارت به حملات شان افزایش دادهاند».
مقامات میگویند، طالبان از شیوع بیماری کرونا که به شدت اقتصاد کشور را صدمه زده است و مناطقی که خارج از حاکمیت دولت قرار دارد و بقایای نیروهای تضعیف شده داعش حضور دارند بهره برداری میکنند.
یک مقام ارشد امنیتی افغانستان میگوید، طالبان برای فشار وارد کردن بالای استخبارات و پولیس به ترور و قتلهای هدفمند روی آوردهاند، در بیرون شهر ها به طور علنی دست به حملات میزنند تا از تقابل مستقیم با ایالات متحده جلوگیری کنند و روند خروج نیروهای خارجی را به مخاطره نیندازند.
نمونه دیگری از پیچیدگی جنگ افغانستان کشته شدن ۵ کارمند دادستانی کل افغانستان از سوی طالبان میباشد، در حالی که آنها ماموریت داشتند آزادی زندانیان طالب را از زندان بگرام تسهیل کنند. این قتلها لیست ترور ها از جمله کشته شدن دو عالم دینی را در اثر انفجار ماین جابجا شده در داخل مسجد و کشته شدن زن و دختر اسد الله ولوالجی نویسنده و شاعر مشهور افغانستانی را در اثر انفجار ماین درولسوالی پغمان کابل، طولانی تر ساخت.
مولوی حبیبالله حسام رییس شورای علمای افغانستان میگوید «هنوز تحقیقات پیرامون قتل یک عالم دین تکمیل نگردیده بود که عالم دین دیگر به شهادت رسید». وی افزود «ما به حکومت واضح گفتهایم اگر خدای ناخواسته کدام عالم دیگر کشته شود چارهای نداریم جز این که حکومت را عامل و مقصر آن بدانیم». حسام گفت «آنها (نیروهای امنیتی ) مکلف اند تا امنیت ما را تامین کنند. شما نمیتوانید تنها با صدور یک اعلامیه فیسبوکی بگویید کار کدام گروه بوده است، آن وقت شما برای چه هستید؟»
یادداشت: آرای مطرح شده در این نوشته مربوط به نویسنده بوده و خبرگزاری دید در قبال آن هیچ نوع مسئولیت ندارد.