نویسنده: حفیظ‌الله رجبی
خبرگزاری دید: اگرچه برگزاری نشست نیروهای ضد طا-لبان در اتریش در شرایط کنونی از آنجایی که می تواند سکوی مناسبی برای بیان خواسته های چهره ها و جبهات ضد طا-لبان در مقیاس بین المللی به شمار رود و انحصارگرایی و بی عدالتی طالبان را به جهان مخابره کند، در بعد نرم افزاری موثر است اما این نشست و نشست هایی از این جنس در آینده چیزی جز یک اجتماع بی پشتوانه نیست.
چهره های و جبهات ضد طا-لبان روز دوشنبه چهارم سرطان برای چهارمین بار در یک نشست دو روزه در وین، پایتخت اتریش، گردهم آمده اند تا در مورد موضوعات مختلف مرتبط با شرایط کنونی افغانستان گفت و گو کنند.
براساس گزارش رسانه‌ها در چهارمین نشست نیروهای ضد طا-لبان در اتریش بیش از هفتاد نفر به نمایندگی از جریان های مختلف از جمله “جبهه مقاومت ملی، شورای عالی مقاومت برای نجات افغانستان، حزب جنبش ملی، حزب وحدت اسلامی افغانستان، جبهه نجات افغانستان، حزب جمعیت اسلامی” و برخی از چهره های سرشناس جامعه مدنی، اعضای پیشین پارلمان و مقامات عالی رتبه دولت پیشین گردهم آمده اند.
هدف از چهارمین نشست نیروهای ضد طا-لبان “تقویت و ایجاد هماهنگی” میان نیروهای ضد طا-لبان یا به عبارت ساده تر ایجاد یک چتر سیاسی واحد برای همسویی بهتر میان چهره ها و جبهات مخالف با طا-لبان بیان شده است.
اگرچه برگزاری نشست نیروهای ضد طا-لبان در اتریش در شرایط کنونی از آنجایی که می تواند سکوی مناسبی برای بیان خواسته های چهره ها و جبهات ضد طا-لبان در مقیاس بین المللی به شمار رود و انحصارگرایی و بی عدالتی طالبان را به جهان مخابره کند، در بعد نرم افزاری موثر است اما این نشست و نشست هایی از این جنس در آینده چیزی جز یک اجتماع بی پشتوانه نیست.
نشست وین هرچند دور که تکرار شود مصداق بارز ضرب المثل “آزموده را آزمودن خطاست” می باشد: بسیاری از احزابی و جریان‌ها و چهره هایی که در نشست وین شرکت کرده اند قبلا در امتحان جلب اعتماد مردم افغانستان ناکام شده اند.
از سویی هم ایالات متحده امریکا، غرب و جامعه جهانی تمایلی به حمایت از نیروهای ضد طا-لبان ندارند و بیشتر به دنبال گفت و گوی موثر با گروه طا-لبان به عنوان گروه حاکم بر افغانستان می باشند. جریان های ضد طا-لبان که جبهه مقاومت ملی و شورای مقاومت ملی برای نجات افغانستان از بزرگترین آنها به شمار می رود امروز برخلاف گذشته هیچ جغرافیای در افغانستان در اختیار ندارند. گزارش چهارماهه اخیر هیات معاونت سازمان ملل در افغانستان(یوناما) که به تازگی به شورای امنیت سازمان ملل رسیده است نیز جریان های ضد طا-لبان را خطری بزرگ برای امارت اسلامی نمی داند و از روش “بزن و بگریزی” که نیروهای ضد طا-لبان در عملیات هایشان استفاده می کنند به سبکی یاد می کند.
به نقل از سخنگوی جبهه مقاومت ملی در این گزارش حتی تعداد حملاتی که جبهه مقاومت ملی و دیگر جریان های ضد طا-لبان در سال جاری علیه نیروهای طا-لبان انجام داده اند نیز کم زنی شده است. حتی استاد محمد محقق، رهبر حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان و رئیس کمیته سیاسی شورای عالی مقاوت برای نجات افغانستان، نیز در متنی فیس بوکی به مناسبت عید سعید فطر گذشته به بی میلی و مشکل تراشی امریکا وغرب برای جبهات و جریان‌های ضد طا-لبان اشاره کرده بود. استاد محقق در این متن، مقاومت جبهات ضد طا-لبان را جهاد خوانده تاکید کرده بود امریکا برای جبهات و جریان هایی که علیه طا-لبان مقاومت می کنند مشکل تراشی می‌کند و با نفس وجود آنها موافق نیست.
دلیل دیگر بی میلی امریکا و غرب، تایید بی پشتوانه بودن جبهات و جریان های ضد طا-لبان و بی خاصیت و خنثی بودن نشست‌هایی که با حضور رهبران و نمایندگان این جریان ها برگزار می شود، امتیازاتی ست که به طا-لبان برای شرکت در نشست دوحه سه از سوی سازمان ملل داده شد. سازمان ملل برای ترغیب طا-لبان به شرکت در نشست دوحه سه حاضر شد نمایندگان جامعه مدنی افغانستان را کنار بگذارد و موضوع زنان را از اجندای نشست حذف کند.
جدای از تمام اما و اگرهای مربوط به تسلط دوباره طا-لبان بر افغانستان، طا-لبان امروز بر تمام خاک افغانستان سیطره و کنترل دارند و با استفاده از کمک های مالی هنگفت امریکا توانسته اند با آموزش جنگجویان خود پایه های امارت اسلامی را تقویت کنند و حتی واحدهای نظامی تازه ای ایجاد کنند. امروز چه بخواهیم و چه نخواهیم طا-لبان به صورت سخت افزای و نرم افزاری بر تمام افغانستان کنترل دارند.
به هر صورت به عنوان جمله پایانی باید گفت امروز منطقه و جهان و امریکا و غرب اگرچه امارت اسلامی را به صورت رسمی به رسمیت نشناخته اند اما با این باور که طا-لبان با برخورداری از قدرت نظامی خود حاکم کنونی افغانستان است، حاضر نیستند روی جبهه مقاومت برای تغییر اوضاع یا دنبال کردن منافع خود قمار کنند.
از سویی هم همان طور که بارها اشاره شد طا-لبان محصول لایه های پنهان توافق امریکا و طا-لبان در قالب توافق نامه صلح دوحه می باشد و در این توافق نیروهای ضد طا-لبان محلی از اعراب ندارند.
