نشست چهارجانبه؛ تکرار دور باطل!

دولت افغانستان در مذاکره با پاکستان چنان ذوق‌زده عمل می‌کند که حتی همان شرایط های معقول گذشته‌اش را در رابطه با این کشور را به کلی فراموش کرده است. مگر رییس‌جمهور نمی‌گفت که مذاکره با پاکستان بدون اقدام عملی در مبارزه با پناهگاه‌های امن تروریستان در خاک پاکستان هیچ مفهومی ندارد!

نشست چهارجانبه افغانستان و پاکستان در زمانی دوباره آغاز می‌شود که پاکستان پس از استراتیژی اعلان‌شده امریکا در رابطه با افغانستان در یک انزوای کاملا محسوس به سر می‌برد. این انزوا به اندازه‌ای محسوس بود که حتی نماینده‌های سیاسی پاکستان در مجمع سازمان ملل با اعصاب ناآرام هذیان‌گویی می‌کرد و نسبت به روابط خارجی افغانستان خط و نشان می‌کشید.
واقعیت این است که پاکستان هر زمانی‌که در رابطه با افغانستان تحت فشار قرار گرفته است، مسئله صلح را نه برای صلح، بلکه برای برون‌رفت پاکستان از فشارهای بین‌المللی روی دست گرفته و درین مسیر با موفقیت توانسته است از فشارهای بین‌المللی دوری جسته و به اصطلاح چهره خیرخواهانه و صلح‌طلبانه بگیرد، در حالی‌که هیچ اقدامی نه تنها در رابطه با صلح انجام نمی‌دهد که با تقویت گروه‌های تروریستی همچنان به کشتار مردم ادامه می‌دهد.
هم‌اکنون پاکستان به عنوان حامی چندین گروه تروریستی از جمله طالبان، جیش محمد، شبکه حقانی و… شدیدا تحت فشار جامعه بین‌المللی قرار دارد و استراتیژی امریکا نیز گویای این واقعیت است که دیگر پاکستان مرجع اطمینانی نه تنها برای مبارزه با تروریزم نیست که خود تمویل‌کننده تروریزم است.
ذوق‌زده‌گی افغانستان در رابطه با مذاکرات چهارجانبه بدون هیچ‌گونه اقدامی عملی از جانب پاکستان در رابطه با از بین‌بردن پناهگاه‌های امن تروریستان در خاک پاکستان در واقع افتادن به دور باطلی است که منافع آن را جز پاکستان کسی دیگری نصیب نمی‌‌شود، زیرا نشستن در میز مذاکره با پاکستان بدون اقدام عملی پاکستان در مبارزه با شبکه‌های تروریستی مستقر در این کشور، دادن یک چهره صلح‌طلب به پاکستان است که می‌تواند فشارهای بین‌المللی را از پاکستان بکاهد.
دولت افغانستان در مذاکره با پاکستان چنان ذوق‌زده عمل می‌کند که حتی همان شرایط های معقول گذشته‌اش را در رابطه با این کشور را به کلی فراموش کرده است. مگر رییس‌جمهور نمی‌گفت که مذاکره با پاکستان بدون اقدام عملی در مبارزه با پناهگاه‌های امن تروریستان در خاک پاکستان هیچ مفهومی ندارد!
دولت افغانستان نباید با ذوق‌زده‌گی و خوش‌بینی‌های اخلاقی در مذاکرات اشتراک نمایند، زیرا این نوع مذاکرات فرصت دیگری به پاکستان به خاطر رهایی از فشار جامعه بین‌المللی می‌گردد و از طرفی فرصتی برای تقویت گروه‌های تروریستی که در مواقع سر ما نمی‌توانند بیشتر شرارت‌پیشه‌گی نمایند نیز خواهد بود.
نویسنده: شريف ناصرزاده