آخرین اخباراسلایدشوافغانستانتحلیلجنگچینخبر های مهمسیاستمنطقههند

نقش راولپندی و پکن در ناکامی امریکا در افغانستان

مترجم: سیدطاهر مجاب -خبرگزاری دید منبع: ساندی گاردین – Sunday Guardian

خبرگزاری دید: ارتشی که قسم خورده بود از جنگ علیه طا-لبان حمایت کند، عملاً برعکس عمل کرد. در مورد اتباع جمهوری خلق چین که در تجارت «ساعات خوش» در افغانستان حضور داشتند، اطلاعات مربوط به عملیات‌های جنگی و اعزام‌ها با کارگران جنسی در چنین موسسات از طریق تماس‌های ارتش پاکستان به عناصر طا-لبان منتقل شد؛ طوری که تا سال ۲۰۰۹، موج نبرد در بیش از دو سوم افغانستان به نفع طا-لبان تغییر کرده بود. این در حالی بود که اکثریت مردم افغانستان، نه تنها تاجیک‌ها و هزاره‌ها، بلکه بسیاری از پشتون‌ها نیز با بازگشت طا-لبان مخالف بودند.


به تاریخ ۱۲ دسمبر ۲۰۰۰، دادگاه عالی ایالات متحده (SCOTUS) ریاست جمهوری را به جورج دبلیو بوش سپرد و نقص‌های متعدد در روند شمارش آرا در ایالت فلوریدا را نادیده گرفت؛ ایالتی که “جِب” برادر نامزد جمهوری‌خواه، والی آن بود. ۴۳مین رییس جمهور ایالات متحده (POTUS) با ظهور به عنوان تنها رییس جمهوری که نه توسط مردم، بل توسط دادگاه عالی ایالات متحده انتخاب شد، تاریخ را رقم زد. دیک چِنی، معاون رییس جمهور در کنار جورج دبلیو بوش، یک جنگ ضروری را علیه طا-لبان در افغانستان آغاز و همراه با اتحاد شمال در این جنگ پیروز شدند.

پس از آن پیروزی، اشتباه پشت اشتباه سیاست‌گذاران ایالات متحده در این کشور مفلوک، به تسلیمی امریکا در برابر طالبان در سال ۲۰۲۱ ختم شد. این تسلیمی بر اساس سندی که توسط رییس جمهور ترامپ در ۲۰۲۰ امضا شده بود، از طریق رییس جمهور بایدن عملیاتی شد. به آنچه در جنگ ۲۰۰۱-۲۰۲۱ افغانستان اشاره‌ای نشده است، نقش عناصرهایی است که شهروندان جمهوری خلق چین بودند و همچنین نقشی که توسط فوج راولپندی پاکستان بازی شد. مایه نگرانی است که آژانس‌های اطلاعاتی متعدد کشورهایی که با ایالات متحده ایتلاف عملی امنیتی یا قانونی دارند، نقاط کور متعددی در مورد حزب کمونیست چین دارند.

در افغانستان، یکی از «روش‌های فعال» مورد استفاده علیه نیروهای ایالات متحده به‌ویژه برای اتباع جمهوری خلق چین، نه تنها نفوذ زنان و مردان جوان به فاحشه‌خانه‌ها و کافه‌ها بود، بلکه وضعیت مالی چندین دست از این موسسه‌ها را نیز کنترول می‌کردند. بسیاری از خانم‌ها و جوانانی که ساعت‌ها اوقات خوش جدا از جنگ به نیروهای ایتلاف فراهم می‌کردند، تعاملات خود با چنین سربازانی را به انتقال‌دهنده‌های اطلاعاتی آژانس‌های جمهوری خلق چین گزارش دادند.

در نتیجه بی‌حوصلگی‌های ناشی از مستی و شوخی‌های ناشی از مواد مخدر، چند بیت اطلاعات قابل اجرا توسط کنترول‌کنندگان دور بارها، فاحشه‌خانه‌ها و اتاق‌خواب‌هایی که حتی افسران و مقامات ارشد ایالات متحده و سایر شرکای ایتلاف در آن‌ها رفت‌وآمد می‌کردند، به دست آمد.

اطلاعات مفید معمولاً از طریق تماس‌های مرتبط با ارتش پاکستان به طا-لبان مخابره می‌شد تا اطمینان حاصل شود که شبه‌نظامیان افراطی یک قدم جلوتر از ایتلاف قرار می‌گیرند. پیامد چنین اقداماتی این بود که تا سال ۲۰۰۶، اعتیاد به مواد مخدر به‌ویژه در میان نظامیان ایالات متحده فراگیر شده بود، و باعث شد که تعدادی از افراد غیرنظامی بی‌گناه را با این باور که آن‌ها «دشمن» هستند، به خاک و خون بکشند.

به طور کلی‌تر، عناصری که در واقع مخالف طالبان بودند توسط مقر عمومی ارتش در راولپندی به عنوان هواداران طا-لبان برچسب‌گذاری شدند. نتیجه مخابره این اطلاعات دست‌کاری شده، این شد که طالبان با برخورداری از این مزیت، توانمندترین مخالفان شان را در میدان نبرد توسط خود نیروهای ایتلاف از بین ببرند.

ارتشی که قسم خورده بود از جنگ علیه طا-لبان حمایت کند، عملاً برعکس عمل کرد. در مورد اتباع جمهوری خلق چین که در تجارت «ساعات خوش» در افغانستان حضور داشتند، اطلاعات مربوط به عملیات‌های جنگی و اعزام‌ها با کارگران جنسی در چنین موسسات از طریق تماس‌های ارتش پاکستان به عناصر طا-لبان منتقل شد؛ طوری که تا سال ۲۰۰۹، موج نبرد در بیش از دو سوم افغانستان به نفع طا-لبان تغییر کرده بود. این در حالی بود که اکثریت مردم افغانستان، نه تنها تاجیک‌ها و هزاره‌ها، بلکه بسیاری از پشتون‌ها نیز با بازگشت طا-لبان مخالف بودند.
شیوه‌ای که ایتلاف ارتش آزادی‌بخش خلق و مقر عمومی ارتش در راولپندی PLA-GHQ جنگ به رهبری ایالات متحده علیه تروریزم را در افغانستان سبوتاژ کرد، هرگز، حداقل در انظار عموم، مستند نشده است. چنین نتیجه‌گیری در تضاد با روایت پیروزمندانه‌ای است که سال‌های جورج دبلیو بوش را رنگ می‌داد.

سرنگونی طا-لبان در سالهای ۲۰۰۱-۲۰۰۳ قابل ستایش بود، اما آنچه پس از آن اتفاق افتاد، جنایت‌کارانه بود. چنین حماقتی با نحوه و دامنه خروج رییس جمهور بایدن از افغانستان پوشانده شد؛ اقدامی که به طور حتم این کشور را بار دیگر به بستری برای رشد افراط‌گرایی و ترور تبدیل خواهد کرد. کم‌تر کشوری پس از چنین خروجی، حداقل تا زمانی که جو بایدن رییس جمهور است، به امریکا به عنوان یک شریک امنیتی اعتماد خواهد کرد.
به‌رغم برخی تصمیمات اشتباه گذشته، دادگاه عالی ایالات متحده در ۴ مارچ به اتفاق آرا تلاش‌های وزارت عدلیه برای تأثیرگذاری بر انتخابات ریاست جمهوری آتی را جبران کرد. این امر با به دام انداختن دونالد ترامپ در مجموعه‌ای از پرونده‌ها و تلاش برای فرستادن او به زندان خیلی قبل از ۵ نوامبر، تاریخ انتخابات، انجام می‌شود.

اگر وزارت عدلیه موفق شود ترامپ را ماه‌ها یا حتی هفته‌ها قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری ‌امریکا به زندان بفرستد، ۴۶مین رییس جمهور امریکا با اکثریت آرا به عنوان ۴۷مین رییس جمهور انتخاب می‌شود. رای‌دهندگان ایالات متحده به بازی جوان‌مردانه احترام می‌گذارند. از طرفی هم، عملیات دولت فعلی برای زندانی کردن ترامپ به وقایعی شباهت دارد که به تازگی در پاکستان رخ داده است؛ جایی‌که عمران خان، برنده واقعی رای مردم، در زندان است و فردی که به احترام به مقر عمومی ارتش در راولپندی معروف است، به عنوان نخست‌وزیر معرفی شد.
این مطالب تحلیلی چندین بار به پیگرد شدید بایدن در مورد جنگ اوکراین به‌عنوان بزرگ‌ترین عامل عدم محبوبیتش، با توجه به مشکلات اقتصادی جهانی که تلاش‌های جنگی ایالات متحده، بریتانیا و اتحادیه اروپا علیه روسیه و تحریم‌های آن داشته است، اشاره کرده‌اند. جنگ اوکراین که در سال ۲۰۲۲ تشدید شد، ممکن است پایان اتحاد آتلانتیک به عنوان نیروی اصلی در جیوپولیتیک جهانی و ظهور هند، برزیل و اندونیزیا به عنوان تروئیکای تماشاگر باشد.

آن دسته از کارگزاران حزب دموکرات که مسئول برخی ایالت‌های ایالات متحده مانند کُلُرادو هستند، به دنبال ممانعت از حضور ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری به اتهام واهی رهبری شورش ۶ جنوری ۲۰۲۱ بودند. دادگاه عالی ایالات متحده حکم داد که به جای ایالت‌ها، کانگرس امریکا باید در مورد واجد شرایط بودن حرف آخر را بزنند، و با توجه به این‌که ریاست جمهوری یک مقام ملی است و نه دولتی، چنین حکمی کاملاً منطقی است.

در این مطالب تحلیلی، تقریباً در ابتدای دوره ریاست‌جمهوری بایدن در کاخ سفید، پیشنهاد شده بود که جو بایدن اعلام کند فقط یک دوره خدمت خواهد کرد. اگر او این کار را انجام می‌داد، سابقه تاریخی سال‌های بایدن با آنچه که در حال شکل‌گیری است، بسیار متفاوت می بود.

نویسنده : ام.دی نالاپات

Related Articles

Back to top button