هزینههای جشن استقلال؛ اشرف غنی از استادان دانشگاهها پول گرفته است
در حالی که اکنون ایام کمپاینهای انتخابات نیز میباشد و جشن استقلال مانور کمپاینی بیش خوانده نمیشود، به نظر میرسد که هزینه تعیین شده برای بزرگداشت از استقلال صرف کمپاینهای انتخاباتی اشرف غنی شده و با اعمال فشار به دانشگاهها و جمعآوری پول از اساتید مصرف برگزاری جشن را از جیب آنان بیرون بکشند.
گزارشها نقل میکند که برای تجلیل از صدمین سالروز استقلال کشور از استادان دانشگاهها پول جمعآوری میشود و این موضوع با انتقادهای تند آنان روبرو شده است.
سلام وطندار در گزارشی گفته است شماری از استادان دانشگاههای دولتی میگویند که مسئولان این دانشگاهها برای تجلیل از صدمین سالروز استقلال کشور از آنان پول جمعآوری کردهاند.
دو تن از استادان دانشگاه کابل که نمیخواهند از آنان نام برده شود، گفتهاند که کمترین مبلغ گرفته شده از استادان این دانشگاه ۱۰۰ افغانی بوده است. با این حال مسئولان برگزاری جشن صدمین سالروز استقلال حاضر به پاسخگویی در این مورد نشدهاند.
همزمان با فرا رسیدن صدمین سالروز استقلال افغانستان اشرف غنی اعلام کرد که حدود ۳۸۴ میلیون افغانی را برای بزرگداشت از این روز در نظر گرفته است، در حالی که در چهار سال گذشته حکومت وحدت ملی از این روز با کمرنگی تمام و فقط در محدوده ارگ یا وزارت دفاع ملی بزرگداشت میکرد.
در کنار این موضوع شماری از نامزدان ریاست جمهوری با انتقاد تند از عملکردهای آقای غنی اظهار داشتند که وی با استفاده از امکانات و پول بیتالمال کمپاین انتخاباتی خود را به پیش میبرد و کاری به پروژهها و مراسمهای ملی ندارد.
با اتکا به موارد یاد شده، در حالی که مبلغ هنگفتی برای برگزاری جشن استقلال درنظر گرفته شده، اما تاکنون هیچ گام مهم و پر هزینهای جز نصب چند پوستر و بیلبورد در نقاطی از شهر کابل برداشته نشده و این خود سوال برانگیز و نگران کننده است.
در حالی که اکنون ایام کمپاینهای انتخابات نیز میباشد و جشن استقلال مانور کمپاینی بیش خوانده نمیشود، به نظر میرسد که هزینه تعیین شده برای بزرگداشت از استقلال صرف کمپاینهای انتخاباتی اشرف غنی شده و با اعمال فشار به دانشگاهها و جمعآوری پول از اساتید مصرف برگزاری جشن را از جیب آنان بیرون بکشند.
افغانستان؛ کشوری که نزدیک به ۶۵ درصد شهروندان آن زیر خط فقر قرار داشته و نیاز شدید به کمک و حمایت اقتصادی دارند و این آمار در زمان حکومت غنی گراف بالاتری به خود گرفت، زیرا سیاستگزاری اشرف غنی در همه بخشها بهویژه در بخشهای امنیت و اقتصادی چنان فاجعهبار بود که سرمایهگذاران ملی و بینالمللی فرار را بر قرار ترجیح دادند و راهی دیار خارج گردیدند.
در فضایی که امنیت وجود نداشته باشد، اقتصاد رشدی نخواهد داشت و این غبار نا امنی و فقر بر اکثریت مردم افغانستان سایه افگنده است. با توجه به این موضوع اگر ۳۸۴ میلیون افغانی مصرف بهبود وضعیت اقتصادی شهروندان افغانستان میشد، صدها خانواده تحت حمایت قرار میگرفتند و زندگی شان رو به پیشرفت و آبادی میگذاشت.