دیوان عالی هند در برابر مسلمانان به سود هندوها رای داد

سرانجام پس از جدال‌های چندین ساله میان مسلمانان و هندوها در هند بر سر ساختن معبدی بر ویرانه‌های مسجد بابری، دیوان عالی آن کشور به سود هندوها رای داده و گفته که هندوها می‌توانند روی ویرانه‌های این مسجد، معبد بسازند.

سرانجام پس از جدال‌های چندین ساله میان مسلمانان و هندوها در هند بر سر ساختن معبدی بر ویرانه‌های مسجد بابری، دیوان عالی آن کشور به سود هندوها رای داده و گفته که هندوها می‌توانند روی ویرانه‌های این مسجد، معبد بسازند.
به نقل از یورونیوز، این رای یک پیروزی بزرگ برای دولت ملی‌گرای نارندرا مودی نخست وزیر هند از حزب دست راستی «بهاراتیا جاناتا» به شمار می‌رود. آقای مودی در زمان کارزارهای انتخابات پارلمانی اخیر بر ساخت دوباره معبد بر ویرانه‌های مسجد بابری تاکید کرده بود.
دعوای میان مسلمانان و هندوها در بخش فیض‌آباد ایالت «اوتار پرادیش» به سال ۱۹۹۲ باز می‌گردد؛ زمانی که هندوها با حمله به مسجد بابری (متعلق به قرن شانزدهم میلادی) آن را تخریب کردند. در جریان ناآرمی‌های ناشی از این اختلاف قومی-مذهبی دست‌کم ۲هزار نفر جان خود را از دست دادند. عمده قربانیان این بحران کم‌سابقه در تاریخ هند، مسلمان بودند.
در رای روز شنبه ۱۱ نومبر (۱۸ عقرب) دیوان عالی هند اعلام شده است که باید یک زمین دیگر به مسلمانان برای ساخت مسجد داده شود.
هندوها می‌گویند که «رام»، یکی از شخصیت‌های برجسته آیین هندو در مکانی که بعداً مسجد بابری بر آن ساخته شد، به دنیا آمده است. به اعتقاد هندو‌ها مسلمانان معبد تاریخی این مکان را تخریب کرده و بر ویرانه‌های آن، مسجد بنا کرده‌اند. آنها خواستار برپایی مجدد معبد بر ویرانه‌های مسجد بابری هستند. این مطالبه قومی در زمان حاکمیت دولت ناسیونالیست-هندوی نارندرا مودی امکان تحقق بیشتری پیدا کرده است.
در سال ۲۰۱۰ یک دادگاه، مکان مورد اختلاف میان مسلمانان و هندوها را متعلق به هر دو گروه دانسته و اعلام کرده بود سهم هندوها بیشتر است. با این حال هم مسلمانان و هم هندوها از این رای به بالاترین مرجع قضایی هند شکایت کردند.
از حدود یک ماه پیش، دولت محلی با اجرای قانون وضعیت فوق‌العاده در شهر «ایودیا» تجمع بیش از ۴ نفر را ممنوع اعلام کرده بود.
از زمان به قدرت رسیدن حزب بهاراتیا جاناتا، به نظر می‌رسد شکلی از اسلام‌زدایی در جامعه هند پدیدار شده است؛ تغییر نام‌های عربی و اسلامی شهرها و مناطق و بازگشت به نام‌های هندی پیش از ورود اسلام به شبه قاره و مسئله لغو اختیارات ویژه حکومت جامو و کشمیر مهم‌ترین نمودهای این روند به شمار می‌رود.