پاکستان و موج جدید تروریزم
دوکتور معید یوسف مشاور امنیت ملی به تازگی در کنفرانس مطبوعاتی اعتراف کرد که از خاک افغانستان علیه پاکستان استفاده می‌شود و دولت طا-لبان انتظارات اسلام‌آباد را برآورده نمی‌کند
با تسلط طا-لبان بر افغانستان، برخی معتقدند که تمام تهدیدها علیه پاکستان پایان یافته است. مردم این طرف معمولاً رویای روزهای خوب را می‌بینند اما وقتی همه چیز آن‌طور که انتظار می‌رود، پیش نرود همۀ امیدها دود می‌شوند.
وضعیت در افغانستان روز به روز بدتر می‌شود، درست مانند دوران قبلی طا-لبان. بحران انسانی در سرزمین افغان‌ها به حد نهایی خود رسیده است؛ نه شغل، نه ارز و نه کدام مسیر مشخص برای اداره این کشور مطابق با معیارهای بنیادی قرن بیست و یکم.
ما نمی‌توانیم این تهدید را نادیده بگیریم. با حذف «خالد بالتی» در افغانستان کسی که گروه‌های مختلف را علیه پاکستان سازماندهی می‌کرد، شاهدی بر این مدعا است. خبر کشته شدن دو فرمانده ارشد ارتش آزادی‌بخش بلوچستان از سوی نیروهای ایرانی نیز رضایت بخش و خوشایند است، اما تهدید همچنان پابرجاست.
اگر به گفته مقامات مربوطه، هند از موج جدید تروریزم در پاکستان حمایت و آن را در افغانستان برنامه‌ریزی می‌کند، تنها امید ما برای حمایت از حکومت طا-لبان نابود می‌شود.
وعده‌های همکاری طا-لبان در اینجا نیز مشکوک است. عمران خان نخست وزیر پاکستان از این پس هیچ دلیلی برای دفاع از حکومت طا-لبان و راه‌اندازی زمینه‌ای برای کمک به آن نخواهد داشت.
این درک جدید اما بسیار واضح است که طا-لبان نمی‌توانند در برابر تروریزم در منطقه کمک کنند مگر این‌که جهان بحران اقتصادی فزاینده این کشور را درک کند. پاکستان پس از احساس خطر فزاینده تروریزم در این کشور به این واقعیت پی‌برده است.
دوکتور معید یوسف مشاور امنیت ملی به تازگی در کنفرانس مطبوعاتی اعتراف کرد که از خاک افغانستان علیه پاکستان استفاده می‌شود و دولت طا-لبان انتظارات اسلام‌آباد را برآورده نمی‌کند. هنوز مشخص نیست که آیا دولت طا-لبان واقعاً می‌خواهد به همسایگان خود کمک کند یا خیر.
یکی دیگر از دلایل سیاست عدم همکاری طا-لبان می‌تواند، وضعیت درماندگی باشد. اگر طا-لبان در آستانه بحران شدید انسانی باشند، دولت آن‌ها چگونه می‌تواند علیه گروه‌های تروریستی مختلف وارد عمل شود؟ طا-لبان اکنون باید درک کنند که تنها یک گزینه باقی مانده است و آن هم، همکاری است.
پس از خروج نیروهای امریکایی، ایالات متحده نیز چندان علاقه‌ای به این منطقه ندارد. پاکستان باید به تنهایی و بدون هیچ متحدی و بدون هیچ بودجه‌ای برای مقابله با تروریزم در این جنگ بجنگد.
در واقع، این امر تهدید‌کننده‌تر و چالش برانگیزتر می‌شود، وقتی ما در تلاش برای عادی‌سازی اقتصاد خود هستیم و هرج و مرج سیاسی در این کشور وجود دارد.
وزیر داخله به خوبی گفت که پاکستان جنگ طولانی با تروریزم داشت و ما اکنون برای رویارویی با این چالش مجهزتر هستیم. اما کشور برای مبارزه با تروریزم رو به رشد به واکنش واحد و سریع نیاز دارد.
ما پس از فداکاری‌های فراوان در عملیات‌های نظامی بزرگی مانند «ضرب عضب» که توسط ارتش حرفه‌ای ما انجام شد، از آرامشی برخوردار شده‌ایم. ما بار دیگر به آن فداکاری و مبارزه متمرکز نیاز داریم.
سیاستمداران نیز باید نقش فعالی در تجدید سیاست‌های ما علیه تروریزم ایفا کنند. همه ما معتقدیم که کشور ما نمی‌تواند شرایطی را که در سال ۲۰۰۷ و پس از آن وجود داشت، تحمل کند.
یادداشت: ضرب عضب به معنی ضربات شمشیر تیز نام یکی از عملیات ارتش پاکستان بود که علیه تحریک طا-لبان پاکستانی انجام شد.
