چرا خلیلزاد به تشکیل عاجل تیم ملی مذاکره کننده تاکید کرد

هرچند خلیلزاد از نشست پریشب با رییس جمهور غنی چیزی نخواست بگوید، ولی از موضع حکومت در قبال تیم ملی مذاکره کننده می‌توان دریافت که خلیلزاد در قناعت دادن به ارگ موفق بوده و توانسته رفیق دوران نوجوانی خود را به تمکین در برابر سیاسیون « دردسرساز» وادار کند.

زلمی خلیلزاد فرستاده ویژه وزارت خارجه امریکا در امور صلح افغانستان شامگاه روز دو شنبه (۲۹) دلو در یک گفت‌وگوی تلویزیونی گفت بهتر است پیش از برگزاری لویه جرگه مشورتی صلح تیم ملی مذاکره کننده با طالبان تشکیل شود.
او همچنان افزود که اگر تیم ملی مذاکره کننده به زودی تشکیل نشود رویدادهایی همانند نشست مسکو دوباره تکرار خواهد شد.
خلیلزاد در مورد نشست مسکو گفت که در این مورد روسیه با امریکا مشوره نکرده است.
این سخنان درحالی از سوی فرستاده ویژه امریکا در امور صلح بیان می‌شود که سیاسیون افغانستان با هیئت طالبان قرار گذاشته‌اند که نشست بعدی آنان در دوحه برگزار شود.
به نظر می‌رسد ایالات متحده امریکا از نشست مسکو بیم آن دارد که ابتکار عمل از دستش در رفته و به دست روسیه و برخی کشورهای منطقه که رابطه خوبی با واشنگتن ندارند، بیفتد.
از گفته‌های خلیلزاد چنین استنباط می‌شود که امریکا می‌خواهد ابتکار عمل در روند صلح افغانستان منحصراً به دست این کشور باشد نه رقبای منطقه‌ای و جهانی آن.
طبیعی است که سیاسیون افغانستان بیشتر نماینده طیف مخالف طالبان است و اتحاد آنان می‌تواند روند صلح به رهبری امریکا را متزلزل بسازد، پس این موضوع آقای فرستاده را به تکاپو انداخته که هرچه زودتر به قول معروف قال قضیه را کنده و کاخ سفید را از مخمصه برهاند.
هرچند امریکا در افغانستان حضور نظامی دارد، ولی تجربه ۱۸ سال اخیر نشان داده که این جغرافیا به صورت طبیعی حوزه نفوذ دیگران است و سردمداران غربی باید محتاطانه عمل کنند.
امریکا در بعد داخلی افغانستان با طالبان، حکومت افغانستان و سیاسیون طرف است و در خارج از جغرافیای این کشور با کشورهای مقتدر و پرنفوذی همانند روسیه، چین، ایران، پاکستان و هند. این جاست که اتاق فکر وزارت خارجه کاخ سفید به فکر جمع کردن مسئله افتاده است.
هرچند خلیلزاد از نشست پریشب با رییس جمهور غنی چیزی نخواست بگوید، ولی از موضع حکومت در قبال تیم ملی مذاکره کننده می‌توان دریافت که خلیلزاد در قناعت دادن به ارگ موفق بوده و توانسته رفیق دوران نوجوانی خود را برای تمکین در برابر سیاسیون « دردسرساز» وادار کند.
با این حساب، احتمال برگزاری نشست دوحه میان سیاسیون و هیئت طالبان خیلی کم به نظر می‌رسد و با عجله‌ای که خلیلزاد دارد ممکن تیم جدید و ملی مذاکره کننده به زودی تشکیل شود.
اکنون توپ در میدان امریکا و ارگ است و منتظر می‌مانیم که چگونه بازی خواهند کرد.