چرا ضمیر کابلوف پاکستان رفت
روسیه در جست‌وجوی راهی است که امتیاز آوردن صلح به افغانستان به سود امریکا پایان نیابد، روسیه در آن سهمی داشته باشد و به امریکا نشان دهد که این حوزه عرصه میدان داری مسکو است نه غرب.
ضمیر کابلوف نماینده ویژه ولادیمیر پوتین رییس جمهور روسیه برای افغانستان پس از نشر اخباری مبنی بر توافق گروه طالبان و امریکایی‌ها در مذاکرات قطر، به پاکستان رفت و با مقامات مختلف آن کشور دیدار کرد.
ضمیر کابلوف سیاست‌مداری است کارکشته و زیرک از دوره اتحاد جماهیر شوروی و شناخت دقیقی از جامعه افغانستان و پاکستان دارد. او در زمان شوروی با منطقه قبایلی پاکستان و نقشی را که سازمان نظامی ارتش پاکستان در آن دارد، به خوبی آشنا شده و اکنون می‌داند که پاکستان به سادگی می‌تواند از آن علیه اهدافش در افغانستان استفاده کند. این را هم به خوبی درک می‌کند که بدون جلب رضایت پاکستان، صلح در افغانستان اگر نگوییم ناممکن، حد اقل خیلی سخت است.
غیر منطقی است اگر فکر کنیم روسیه در افغانستان منافعی ندارد و در پی وارد کردن ضربه به ایالات متحده نیست. مسکو و واشنگتن در سوریه به شدت مشکل دارند، در شرق اروپا که از سوی روسیه به عنوان حوزه نفوذ و حیاط خلوت تعریف می‌شود، حضور ناتو و غرب ناپذیرفتنی است، سرکشی اوکراین از سوی مسکو برنامه‌ای از سوی امریکا و غرب تفسیر می‌شود و کرملین به هیچ عنوان حاضر نیست که میدان را به رقیب سنتی‌اش واگذار کند.
در افغانستان وضعیت تاجایی پیچیده‌تر از آن طرف‌ها است. روسیه از گروه طالبان هراسی ندارد چون این گروه به عنوان یک کتله تند رو اسلامی، خودش را در جغرافیای افغانستان محصور دانسته و کاری به کار دیگر کشورها ندارد، پس برای مسکو و آسیای میانه تهدیدی نیست. ترس اتاق فکر کرملین از داعش است؛ چون به دنبال خلافت اسلامی است و اگر مهار نشود در آینده با خیلی‌ها درگیر خواهد شد. در واقع مسکو طالبان را خودی می‌داند و در پی آن است که با این کارت هم علیه امریکا بازی کند و هم داعش را مهار سازد.
نشست مسکو از سوی امریکا دست کم اگر نگوییم تحریم شد، جدی گرفته نشد و کرملین صبر کرد. در آن نشست نه نماینده امریکا حضور داشت و نه به تبع آن از کابل کسی رفت. اینبار اما طالبان با امریکایی‌ها نزدیک شده‌اند و این مسئله پای کابلوف را به اسلام‌آباد کشانده است. کابلوف به پاکستان رفته تا جنرالان راولپندی را همراه خود سازد که از این جریان امتیاز به سود خود کسب کند. هر امتیازی که طالبان بگیرند مسکو و اسلام‌آباد شریک آن خواهند بود. روسیه در جست‌وجوی راهی است که امتیاز آوردن صلح به افغانستان به سود امریکا پایان نیابد، روسیه در آن سهمی داشته باشد و به امریکا نشان دهد که این حوزه عرصه میدان داری مسکو است نه غرب.
با این حساب و کتاب می‌توان چنین پرسید که کابلوف برای سبوتاژ مذاکرات طالبان و امریکایی‌ها به پاکستان رفته است؟ شاید چنین باشد، ولی به باور نویسنده کابلوف در پی آن نیست. او فقط برای روسیه امتیاز می‌خواهد و در پی تحقیر امریکاست. به نظر می‌رسد صلح در افغانستان از سوی مسکو مثبت تفسیر می‌شود، ولی صلحی که در آن نقش داشته باشد، امریکا سهم آن را بپذیرد و در سوریه و اروپای شرقی کاری به کارش نداشته باشد.
شکوهمند- خبرگزاری دید
ضمیر کابلوف نماینده ویژه ولادیمیر پوتین رییس جمهور روسیه برای افغانستان پس از نشر اخباری مبنی بر توافق گروه طالبان و امریکایی‌ها در مذاکرات قطر، به پاکستان رفت و با مقامات مختلف آن کشور دیدار کرد.
ضمیر کابلوف سیاست‌مداری است کارکشته و زیرک از دوره اتحاد جماهیر شوروی و شناخت دقیقی از جامعه افغانستان و پاکستان دارد. او در زمان شوروی با منطقه قبایلی پاکستان و نقشی را که سازمان نظامی ارتش پاکستان در آن دارد، به خوبی آشنا شده و اکنون می‌داند که پاکستان به سادگی می‌تواند از آن علیه اهدافش در افغانستان استفاده کند. این را هم به خوبی درک می‌کند که بدون جلب رضایت پاکستان، صلح در افغانستان اگر نگوییم ناممکن، حد اقل خیلی سخت است.
غیر منطقی است اگر فکر کنیم روسیه در افغانستان منافعی ندارد و در پی وارد کردن ضربه به ایالات متحده نیست. مسکو و واشنگتن در سوریه به شدت مشکل دارند، در شرق اروپا که از سوی روسیه به عنوان حوزه نفوذ و حیاط خلوت تعریف می‌شود، حضور ناتو و غرب ناپذیرفتنی است، سرکشی اوکراین از سوی مسکو برنامه‌ای از سوی امریکا و غرب تفسیر می‌شود و کرملین به هیچ عنوان حاضر نیست که میدان را به رقیب سنتی‌اش واگذار کند.
در افغانستان وضعیت تاجایی پیچیده‌تر از آن طرف‌ها است. روسیه از گروه طالبان هراسی ندارد چون این گروه به عنوان یک کتله تند رو اسلامی، خودش را در جغرافیای افغانستان محصور دانسته و کاری به کار دیگر کشورها ندارد، پس برای مسکو و آسیای میانه تهدیدی نیست. ترس اتاق فکر کرملین از داعش است؛ چون به دنبال خلافت اسلامی است و اگر مهار نشود در آینده با خیلی‌ها درگیر خواهد شد. در واقع مسکو طالبان را خودی می‌داند و در پی آن است که با این کارت هم علیه امریکا بازی کند و هم داعش را مهار سازد.
نشست مسکو از سوی امریکا دست کم اگر نگوییم تحریم شد، جدی گرفته نشد و کرملین صبر کرد. در آن نشست نه نماینده امریکا حضور داشت و نه به تبع آن از کابل کسی رفت. اینبار اما طالبان با امریکایی‌ها نزدیک شده‌اند و این مسئله پای کابلوف را به اسلام‌آباد کشانده است. کابلوف به پاکستان رفته تا جنرالان راولپندی را همراه خود سازد که از این جریان امتیاز به سود خود کسب کند. هر امتیازی که طالبان بگیرند مسکو و اسلام‌آباد شریک آن خواهند بود. روسیه در جست‌وجوی راهی است که امتیاز آوردن صلح به افغانستان به سود امریکا پایان نیابد، روسیه در آن سهمی داشته باشد و به امریکا نشان دهد که این حوزه عرصه میدان داری مسکو است نه غرب.
با این حساب و کتاب می‌توان چنین پرسید که کابلوف برای سبوتاژ مذاکرات طالبان و امریکایی‌ها به پاکستان رفته است؟ شاید چنین باشد، ولی به باور نویسنده کابلوف در پی آن نیست. او فقط برای روسیه امتیاز می‌خواهد و در پی تحقیر امریکاست. به نظر می‌رسد صلح در افغانستان از سوی مسکو مثبت تفسیر می‌شود، ولی صلحی که در آن نقش داشته باشد، امریکا سهم آن را بپذیرد و در سوریه و اروپای شرقی کاری به کارش نداشته باشد.
