چرا پاکستان و طالبان افغانستانی نیاز به ادامه گفتگوها دارند؟

خبرگزاری دید: به نقل از نشریه داون پاکستان : درحال حاضر در چهارمین سال قدرت گیری مجدد طالبان هستیم، آنها توانسته  اند تا بسیاری از ناظران بین المللی را قانع سازند که در جهت تامین نظم و مبارزه با فساد گام های مثبتی را برداشته اند.

زمانیکه کابل حضور دیپلماتیک خود را به کشورهای مانند امارات متحده عربی گسترش میدهد، روابط آن با همسایه شرقی اش اسلام آباد بنا به دلایلی همچنان ضعیف باقی مانده است.

اخیرا، نخست وزیر پاکستان شهباز شریف و حتی رئیس ستاد ارتش جنرال عاصم منیر و وزارت امور خارجه اظهاراتی داشته اند مبنی بر اینکه طالبان باید “در مقابل گروه های تروریستی اقدامات موثر و قوی انجام دهند”.

از طرف دیگر طالبان افغانستانی به درخواست های مکرر برای اقدام علیه پناهگاه‌های این گروه (تی تی پی) در افغانستان توجه نکرده و با اصرار بر اینکه گروه هایی مانند تحریک طالبان پاکستان مشکل داخلی اسلام آباد بوده و این موضوع را بی اهمیت جلوه داده اند.

با وجود دوگانگی آشکارای کابل نسبت به درخواست های اسلام آباد درجهت اقدام قاطعانه علیه  تی تی پی، دیپلمات های این کشور بر این نظر هستند که کانال های گفتگو باید باز بماند.

آنچه آنها بارها پیشنهاد کرده اند، میانجیگری میان اسلام آباد و چنین گروه هایی است، چیزی که پاکستان در گذشته با موفقیت محدودی تلاش کرده و اکنون به نظر می رسد که آن را به عنوان یک گزینه جدی به کلی کنار گذاشته است.

آصف خان درانی، نماینده ویژه پاکستان در امور افغانستان گفت که از سوی حکومت سرپرست افغانستان تضمین‌هایی مبنی بر تغییراتی صورت خواهد گرفت و ما همچنان منتظر آن هستیم و این تغییر قرار است اتفاق بیفتد.

آقای درانی در یکی از صحبت هایش در یوتیوب عنوان کرد که شکایت ما این است که “صلح در افغانستان برای ما به یک مشکل تبدیل شده است”. (الهام گرفتن تی تی پی از طالبان افغانستان به دلیل شکست امریکا در این کشور)

برخی آگاهان سیاسی و نظامی به این باورند که پاکستان خود حامی اصلی گروه تی تی پی و دیگر گروههای مسلح در مناطق قبایلی می باشد. سیاست پاکستان از ایجاد این گروهها درگیر کردن حکومت های افغانستان در جنگهای مرزی و داخلی است که از رهگذر آن نفع سیاسی و اقتصادی برده و بر نظامهای های حاکم در افغانستان اعمال نفوذ و فشار بیاورد.