چرا کرزی اصرار به برگزاری لویه جرگه دارد؟

حامد کرزی از زمانی که حکومت را به رییس‌جمهور غنی واگذار کرد تاکنون موضع‌‎گیری روشنی در قبال اختلافات و بحران‌های بزرگ سیاسی که در کشور به وجود آمده است نگرفته، ولی به تازه‌گی واکنش صریحی نسبت به وضعیت نشان داده و گفته است که باید برای حل این اختلافات و بحران‎ها جرگه بزرگ عنعنوی برگزار شود.
حامد کرزی که در سه سال گذشته نه در حمایت از حکومت گام برداشته و نه هم در کنار مخالفان سیاسی حکومت موضع محکمی اتخاذ کرده، ولی اکنون موضع روشن اختیار کرده و گفته است که باید برای برون‌رفت از این بحران به همان راه حل سنتی( برگزاری لویه جرگه) متوسل شد.
در افغانستان از چند مورد نمی‌توان به ساده‌گی گذشت: قوم و مذهب و زبان.
عناصر یاد شده بیش‌ترین تاثیر را بالای سیاست و حکومت‌داری در افغانستان داشته و هیچ‌کس منکر این تاثیر شده نمی‌تواند.
حامد کرزی و اشرف غنی هردو پشتون هستند، ولی رقابت‌های قدرت میان شاخه‌های مختلف این قوم نیز در جریان است و هر شاخه آن می‌خواهد در محور اصلی قدرت حضور داشته باشد.
اما زمانی که مسئله مقابله با اقوام دیگر مطرح باشد، قومیت بزرگ پشتون می‎تواند شاخه‎های کوچک‎تر آن را در یک محور جمع کرده و صف واحدی را تشکیل دهد.
تجربه نشان داده، آنگاه که موضوع اقتدار قومی و قرار گرفتن در راس هرم قدرت مطرح بوده، تمام طیف‎های یک قوم با کنار گذاشتن همه توفیر اندیشه در کنار هم ایستاده‌اند.
در کنار وجه مشترک قومی حامد کرزی با اشرف غنی، یک وجه مشترک دیگر نیز دارند و آن هم کاستن از نقش مجاهدین در قدرت است.
پالیسی دو دوره حکومت حامد کرزی و حال اشرف غنی مبارزه با هژمونی مجاهدان و طیف‎های دیگر مذهبی بوده است، ولی تفاوت دوره کرزی با غنی در این است که در آن دوره سطح کنار زدن مجاهدان کوچک‎تر بود در حالی که اکنون در سطح خیلی بزرگ جریان دارد.
اکنون که حکومت مرکزی از سوی تمام گروه‎ها و کتله‎های سیاسی و قومیِ مخالف، متهم به انحصارگرایی و تمرکز قدرت در حلقه خاص یک قوم است و با گذشت هر روز مخالفان بیش‌تری از هرگوشه کشور سربلند می‌کنند، کرزی و غنی در یک حرکت آرام و نرم می‎خواهند که وضعیت را به نفع خویش مدیریت کنند.
به تازه‌گی کرزی گفته است که وضعیت در افغانستان بحرانی است و باید جرگه بزرگ عنعنوی برگزار شود، مگر آنچه از سخنان کرزی برداشت می‌شود این است که او در تبانی با اشرف غنی و در ژست یک “مشر” ملی با مطرح کردن جرگه عنعنوی در صدد آن است که مخالفت‎ها با حکومت را مدیریت کرده و فاصله به میان آمده بین ارگ و مردم را کم‌تر کند.
می‌توان گفت که جرگه بزرگ عنعنوی ابزاری است برای اجرای سیاست‌های قومی و قبیلوی و از سوی دیگر نشان‌دهنده آن است که حامد کرزی هنوز هم روی روش‎های سنتی بیش‌تر تاکید می‌کند تا ساختار‌های مدرن و امروزی.
ظاهر شکوهمند – خبرگزاری دید