تاریخ افغانستان گواه سیاستهای متناقض بسیاری است که توسط کارگزاران داخلی روی دست گرفته شدهاست. هرچند نمیتوان تاثیرگذاری سیاست کشورهای قدرتمند را در شکلگیری این سیاستها نادیده گرفت، اما باز هم این خود افغانها بودند که کنشگر اصلی در مورد امورات سیاسی به حساب میآیند. دوران جنگ سرد، نمونهی بارزی است در تاریخ افغانستان که نشان میدهد کارگزاران سیاسی وقت افغانستان نتوانستند به درستی از فضای موجود استفاده کنند و سیاستی را روی دست گیرند که بتواند منافع ملی را در پی داشته باشد. گاهی به دامن امریکا رفتند و گاهی هم از شوروی کمک خواستند. چرخش سیاست کنشگران سیاسی آن زمان سودی برای افغانستان نداشت که هیچ، بلکه آثار زیانبخش آن تاهنوز هم گریبانگیر این کشور است.
چرخش جهتگیری سیاسی در افغانستان ادامه پیدا کرد تا به روزی، فردی که با کمک مستقیم امریکاییها در افغانستان به اریکه قدرت رسیده بود، امروز با سیاستهای آنان مخالفت میکند و دم از«حاکمیت ملی» میزند که زمینه به فساد کشیدهشدن آن در زمان حکومت شخص مذکور مهیا شد.
شخص حامد کرزی کسی بود که علیرغم خواست مردم در لوی جرگه، قرارداد امنیتی با ایالات متحده امریکا را تایید نکرد و از امضای آن سر باز زد.
لوی جرگه، تقریباً حالت همهپرسی دارد؛ یعنی تمام مردم یا نمایندگان تمام مردم در آن شریک هستند و وقتی رای به انجام کاری میدهند یعنی در آن مورد توافق ملی صورت گرفته است.
حامد کرزی با شعار قراردادن اینکه امریکاییها باید صلح را در افغانستان بیاورند، از تصمیم مردم گذشت و آن را نادیده گرفت.
این ادبیات پوپولیستی همچنان ادامه داشت تا زمانی که حامد کرزی حمله امریکا به ولسوالی«اچین» ننگرهار را با بزرگتین بمب غیراتمی دنیا، محکوم میکند و آن را نقض حاکمیت ملی و سوء استفاده از خاک افغانستان میداند.
وقتی حامد کرزی به نظر ملت افغانستان احترام نمیگذارد و شخصی در مورد مسایل مهم تصمیم میگیرد، میتوان به این نتیجه رسید که اقدامات اخیر این سیاستمدار جنبه شخصی دارد، تا این فرد کهنهکار سیاسی را از متن سیاست دور نگه ندارد.
حامد کرزی با اظهاراتی که در مورد سیاست امریکا دارد، چرخش ۱۸۰ درجهای را در مقابل این کشور نشان داده است که این امر افغانستان را دچار بحران خواهد کرد؛ زیرا کرزی دیگر مرجع سخن در افغانستان به شمار نمیآید، تا از مردم بخواهد تا امریکا را در افغانستان متوقف کند. او فقط به دنبال این موضوعی است که با به راهانداختن بحثهای احساسی و وطندوستانه، احساسات مردم را تحریک کند و از خود قهرمانی در ذهن آنان بسازد، تا بتواند در آینده از آنان استفاده کند.
با این حال، حامد کرزی با بیان این مطلب که افغانستان جایی برای آزمایش سلاح کشورهای قدرتمند نیست، اعتراض خود را اعلام داشت، در صورتیکه نتایج به دستآمده از این اقدام، این موضوع را بیان میدارد که به دور از هرگونه برداشتهای شخصی این عملیات بشدت توانسته دشمن را زمینگیر کند و از قدرت آنان بکاهد.
سید محمد تقی حسینی- خبرگزاری دید